4. JAUNGOIKOAREN ERRUKIA

(J, 121-128. or.)

¡Quam magna misericordia Domini et propitiatio
illius convertentibus ad se!
Eccli. 17. v. 28.

        Neure entzula onak, nondik edo zegaz asi nei nik obeto gaur asten dogun misino santu au Ygkoaren errukitasunaren ganeko sermoiagaz baño? Misiñoak izan oi dira geien pekatariak Yaunaren bideetara ekarteko. Eta onetarako: zer izan leiteke obeto datorrena Yaun onen errukitasunaren gañeko sermoi ori baño, zeinek zabalduko deutseezan pekatariai euren biotz larri-estuak, eta ekarriko dituzan bete betean Yaun oneri euren pekatu andien parkaziñoa eskatuten? Igoikoaren errukitasuna, Ygkoaren errukitasuna! Berba gozoa beintzat: geure erraiak urtu bear dituzan berbea. Ai, nok ekarri leikeezan ona gaurko arratsalde onetan mundu zabaleko gisaseme eta emakume guztiak, Ygkoaren errukiaren ganeko sermoi gozoa entzutera! Bada bai neure biotzeko pekatari laztanak, gaur entzun bear deustazue geure Ygko maitea dala errai samurretakoa, biotz bigunekoa, eta guztia errukia beragana biotzetik damututa datozan pekatarientzat.

        Baakit nik, eta alantxe diraust S. Zirilo Yerusalen-goak, munduko miñ guztiak, bat eginda bere, ez leukeela Yaunaren errukitasun orren dan izpirik txikiena bere adierazoko. Baakit nik, eta alantxe diraust S. Yoan Krisostomo-k ain dala andia Ygkoaren erruki ori eze, ezin ezetara bere berbeagaz iragarri eta azaldu leikean: eztagoala ori ulertu eta adituko daben bururik: eta geure argiak eta zuurtasun guztia baño goragoko gauzea dala Yaunaren errukitasun ori. Alanbere zelan-alan onen ganean zerbait esango al deutsuet, eta deritxot eze, Ygko beraren grazia lagun dodala, bateri bateri biotza zabalduko yakala.

        Ara bada zeen ganean izango dan arrastegi onetako sermoia. Erakutsiko deutsuet guztizkoa dala Ygkoak pekatari damutuentzat daukan errukia, eta eztala mundu onetan pekatari ain galdurik, zein da Ygkoak parkatuko ezteutsan, benetan damututa, parka eskatuten badeutso. Orretarako nik iragarriko deutsuet Eskritura Santuak onen ganean dakarrena, eta zeuek egunean egunean ikusten dozuena. Eskritura Santuetatik esango deutsuet Ygkoak zer esanik daukan bere errukiaren ganean, eta zer egin izan daben geure pekatuen parkaziñorako; eta onen osteian gogora ekarriko deutsuet zelan pekatariai itxaroten deutsen, eta zelan dei egiten deutsen beragana etorteko, zuek ikusten dozuen legez. Aror bada arrastegi onetako nire sermoi-gei guztia.

        Baita, barriz, nondik asi nei nik obeto Ygkoaren errukikuntza onen ganeko berbetea, Ygkoak berak onen ganean esanik dituzan berba gozoetatik baño? Ai, eta zeinbat berba zoragarri esanik dauka, erruki andi onen ganean! Eta nok leukean guztiak batuta, zeuei bein banaan esateko astia! Elitzateke besterik bear sermoi luze eder bat egiteko. Baia ganeko guztiak ixilik gorde bearko badodaz bere, ezta ixilik igaroteko Ezekiel santuaren bitartez esan zituzan berba gozoak. «Esan egiezu, esan eutsan bein baten Ygkoak Ezekiel-eri, esan egiezu nire partez Israel-go pekatari galduai: Zeuek diñozue: geure pekatuak ganera egin deuskue, eta gu baxen geiago dira: eta orregaitik galduta gagoz. Zelan bizi gintekez bada? Esan egiezu zeuk; Ygkorako, diño Ygko Yaunak, eztot nik gura gaistoa il ta galdu dedin, ez: gura dodana da gaisto orrek bide txarrari itxi dagiola, eta bizi dedila. Ausi egizuez, ausi, zeuen bide okerrok. Zer egiteko il beartzare? Ara bada, gaistoa onduten dan edozein bere egunetik aurrera ezteutse gatxik ekarriko bere gaistakeriak. Eta nik esan arren gaistoari: ilgo zara, il: berak penitenzia egiten badau, eta geiago ondo bizi bada, ezta ilgo, ez: etxako arteko pekaturik ari ezarriko».

        Zer geiago gura dozue, pekatari gaixoak, zer geiago? Ygkoak berak zeinen berbaak eguño eztabeen utsean ez yo ta ez yoko: Ygko andiak, zeinen berbaak iraun bearko dabeen zeru-lurrak yoan da bere berbea emoten deutsue zeuen pekatuak, direanak direala, parkatuak izango yatzuezala, baldin zeuek orain arteko bide txarrak itxi eta beragana penitenzia benetako baten bitartez biurtuten bazare? «Ez , diño S. Lorenzo Yustinianok, ez eban Ygkoak izentadu ez penitenzia egiteko bearko zan aldirik, ez pekatuen zeinbatik, ez parka eskatuteko lekurik. Eztiño, betoz gaztetan, edo onenbeste urtera artean penitenzia egin gura dabeenak, betoz, osasun onean datozanak; baia zartzarooan eta gaixoan datozanai ezteutset nik parkatuko. Eztiño, nik parkaziñoa emongo deutset bein edo bein bategaz edo alan seigarrenekoan errakuntzaren bat izan dabeenai: baia ez urte osoetan zoro zantar eginik bizi izan direanai: edo nik parkatuko deutset ezkonbaakoagaz ibili direanai, baia ez ezelanbere ezkonduakaz egin dabeenai. Eztau esaten eztagoala parkaziñorik abere mutuakaz, ganadu zantarrakaz deungaro ibili direanentzat, edo iñoren etseari edo basoari su emon deutsenentzat, edo iñoren kalte txarrean guzurragaz yuramentu egin dabeenentzat. Eztau esaten ni prest nago parketako euren bakarrean, edo euren buruen aurreti baño pekatu egin eztabeenai, baia, besteak galduten ibili direanak eztauke nigaz zer eginik. Ez beintzat, eztiño Ygkoak alango gauzarik. Bete betean diño: gaistoa onduten dan edozein bere eguneti parkatuko yakazala bere pekatuak; ezteutsela kalterik ekarriko bere pekatuak; onegaz iragarten deuskula eztabela berak erruki izateko lokarririk ez laburgarririk». Eta bere berbea asko ezpalitz legez, berbea emon ez eze, baita bere berba orren ganean yuramentu egiten dau. Eldu leiteke geiagora Ygko baten guganako ontasuna? «Ai, gure zorionak, esan bear dogu pozen pozez Tertuliano-ren berbakaz, geure zorionak, bai, Ygkoak yuramentu egin gurea, geuri pekatuen parkaziñoaren usteak (esperantzea) bete betean emoteko!». Ez aida asko izango au guzti au, pekatari gaixoak, zeuen biotzean esperantza ederraren sua biztuteko? Baiez nago.

        Baia ori asko ezpalitz bere deritxat eze, askoko dozuela gogora ekartea, zer egin eban Ygko onek, guk pekatuen parkaziñoa izan daigun. Fedeak darakusku, eta zeuek guztiok dakizue ondo, Ygkoaren semea, Trinidade santuko bigarren personea, Aiteagaz eta Espiritu Santuagaz Ygko bat dana, gizon egintzala geure guztioen pekatuen parkaziñorako dana. Entzun dozuez berba laburrok, entzun dozuez? Laburrak dira, bai, baia asko baño geiago esan gura dabee. Ygkoa gizon egintzan geure pekatuen parkaziñorako!». Errukitasun andia! esaten dau S. Agustin-ek orregaz poz arren dana urtuta; Errukitasun neurribakoa! Zeuk, zeuk bai ta ez bestek ekarri eukean zerutik lurrera Ygkoa bera». Bai barriz, geure pekatuen parkaziñorako etorri zan mundura Ygkoaren Semea, auxe izan eban bere betiko esku-arteko zeregina, berau bere yana, bere edana, bere loa, eta berau bere guztia.

        Emetik etorkan pekatari damutuakaz ain bigun izatea, eta beragana etozanean ain gozaro artutea. Baiatorko damuturik eta negarrez ito bear ebala arako errian zer esan andiak imini, eta deungerako bidea askori emon eutsan emakume galdua? Bada, Yaunak bigun bigun artuten dau, eta dirautso gozaro: «Emakumea, parkatuten yatzuz zeure pekatuak; zoaz bakean». Ekarten deutse bere aurrera andra ezkondu bat aragizkoan bear ez ebanagaz topau ebeena? Eta Yaunak, dakusalako lotsaturik eta damuturik dirautso: «eztot nik zeure kontra emongo. Zoaz bada eta ez geiago alangorik egin». Elduten yakaz beste pekatari asko bere berba gozoak entzuten? Eta berak ondo artuten dituz, eta bear bada eztauko atzera-biderik eurenera bazkalduten yoateko, ezta bear bada euren artekoak bere eskolan artuteko bere.

        Baia ezta ori guztia. Y.K°: bera dabil dandarrez pekatarien atzean. Ai egon bazine Sikar-go iturriaren parean, zeuek ikusiko zenduen zelan egoan Yesus bideaz nekaturik izerdiz galdurik, eta goseak ilik, Samaria-ko emakume, zantar eginik bizi zan, baten begira; zelan agertu eutsazan berak gordeta eukazan pekatuak, eta zelan geldi geldi ekarri eban Ygkoaren bideetan sartutera. Egon izan bazine Yerusalen-go pozu uzabalaren ertzean, ikusiko zenduen zelan Jesus begira yoakan itanduten ogeta amazortzi urtean oaturik egoan gizon kadena gorputza artuta eukanari, eta alango amesik burutan artu bere ez ebanari, ea osatu gura beeban, eta zelan gorputzeko osasunagaz batera arimakoa bere emoten deutsan, esaten deutsala, ez geiago pekaturik egiteko okerragoren bat etorri (yazo) ze dakion. Eta, zer zirean Yaun onek pekatariak onduteko ikusi zituzan goseak, egarriak, ibilerak, izerdiak, burukominak eta arrastakak?

        Baia, zer? Deritxazue ori izan zala Ygkoaren Semeak pekatarien onerako egin eban guztia? Deritxazue ez ebala besterik egin? Bai beintzat, ori baño geiago eta geiago egin eban. Baakutsue zeinbat doian gerizarik eta gorputzera, irudinerik eta izatera? Bada ori guztiori eta geiago doa nik esan dodanerik eta J.K°.k egin ebanera. Gerizea da, irudina baño ezta, utsa da niri entzun deustazuena Ygkoaren semeak egin ebanaren aldean. Au zeuei erakusteko ezteutsuet gogora ekarriko zelan zeru-lurraren yaubea yaio zan abel-etse edo eskepe baten: ez zelan bizi izan zan guztiz pobre eta artu. Alde batera itxiko dot zelan yaiota zortzigarren egunean emon bear izan eban bere odola. Alde batera berak egin zituzan barau gogorrak, bere erritarrakganik eta beste askoganik ikusi bear izan zituzanak, eta beste onetariko asko. Bakarrik bada gogora ekarri gura deutsuet Y.K°ren pasiño garratza.

        Zatoze, bada, orain zeuen gogoagaz Yerusalen-go errira. Sartu zaiteze Jesemaniko ortuan, eta antxe ikusiko dozue Ygkoaren Semea ain larri, ain estu eze, larriaren larriz odol garbi garbia dario izerdi orde bere gorputzeko alde guztietati. Ikusiko dozue oraindo zelan bertan preso artuten dabeen bere arerio gogorrak. Yarraitu egiozue gero Anas-enera, Kaifas-enera, Herodes-enera eta arrituko zare ikusirik zelango guzur tzarrak asmetan deutsezan eguño pekaturik egin ez ebanari; gogortuko zare ikusirik zelan zoro egiten dabeen Ygkoaren yakituria: eta betiko ikaraturik eta biotzketaurik lotuko zare ikusirik zelan darabilden barregarri belarr-ondoka, kokotekoka, ostikoka. Pilatos-enean sartuten bazare, ai! antxe ikusiko dozue zelan bost milla eta geiago azote emonda, gorputz guztia bana bana egiten deutsen: ikusiko dozue oraindo zelan arantzazko koroe gogorragaz bere buru guztia galduten deutsen. Baia Kalbarioko mendi ganean, zer ikusi bear dozue? Ai! Emen, leku itzal onetan ikusiko dozue Ygkoaren Seme au geure pekatuakaitik kurutze baten eskegirik dingilizka, esku-oñetatik untze lodiakaz yosirik, eta minen-minez bizitzea galduten.

        Eta onek guztiok, zer esan gura dabe? Geure Ygko laztanak biotzetik, eta ondo biotzetik parkatu gura deuskuzala geure pekatuak, orretarako bere Seme bakarra mundu onetara agindu ebanean, geure anaie egin ebanean; gugaitik ainbeste neke erakutsi eutsanean, eta azkenean geu pekatuetatik ateratearren kurutze baten ain gogor il ebanean. Pekatari gaixoak, bear dan legez damututa zagoze? Bada errazki bildurrak alde batera botako dozuez. Zelan galdu gurako zaituez zeuek irabaztearren ainbeste egin ebanak? Zer? diño S. Paulo-k; Zer? bere Seme bere bereari parkatu ez eutsanak, eta bai gu guztiok gaitik Seme ori emon ebanak, zelan beragaz batera emongo ezteuskuz osterantzako gauza guztiak? Eta Ygkoaren Seme ori geure pekatuen parkaziñoagaitik gizon egina, ainbeste neke ikusia, eta kurutze baten ila, eztogu geure alde izango parkaziño ori izan daiguntzat? Bai beintzat, bai. Pekatu egin badogu, diño S, Juan-ek edo obeto esateko, diño Ygkoak berak S. Joan-en bitartez, «J.K°.gan daukagu bere Aiteagaz geure bitarteko, eta berak gozatuten eta bigunduten dau aren aserrea, ez bakarrik geure pekatuak gaitik daukana, baita mundu guztiko pekatuak gaitik daukana bere». Eta Ykoa geure alde dogula, nor izango da geure kontra? Alan bada eldu zaiteze bete betean Ygko errukior onegana konfesiño on baten bitartez, eta berak izango dau zeuekaz erruki.

        Orain artean bere Yaun onek ondo, eta ondo baño obeto erakutsi deutsue parkatu gura deutsuela. Begira ezpabere zelan artu zaituezan Ygkoak bere kontra pekatu egin dozuenean. Ixilik egon yatzue kastigurik emon bagarik; epea eta astia emon deutsue beragana gura badozue bere, eta berak zeuei orretarako dei egin deutsue. «Bai, dirausku S. Buenaventura-k, bai, ondo ta ondo agiri da Ygkoaren errukitasuna, pekatariari luzaro itxarotean: zegaiti eze, zelan gizonak pekatu egiten dabenean Ygkoari bide-bagako andi bat egiten deutsan, eta Ygkoaren Semea barrien barri beragan danetik kurutzean yosten daben, ordu beretik galdua izan bear leuke Ygkoaren errukia bitarteko sartuko ezpalitz». Alantxe da, pekatariak; zeuek pekatu egin da Ygkoaren kontra yagi ziñeenean, zeuen kontra aserre parau zirean munduko gauza guztiak, eta galdu egingo zindueezan, Ygkoak itxi izan baleutse. Lurrak irunziko zinduezan, suak erre, urak ito, abere uzu mistoak eta pistia zantarrak apurtu eta etzan izango munduan zeuei al eban kalte guztia egingo ez eutsuen gauzarik. Begitanduten yat entzuten nagoala zelan Ygkoari esaten eutsan zeuekgaiti onetariko bakotxak: banoa ni, Yauna, eta il bear dot txakur gaisto ori.

        Baia, Ygko errukiorrak? Expectat Dominus, ut misereatur vestri. Ez bein, diño Yaun bigun onek, bego bein. Neure kontra dabilen ori, nik egin dot neuk, eta eztot nik galdu gura nire eskuetako gauzea. Neure kontra aserre diñarduan orregaitik neure Semeak eskatuten deust, eta nik entzungo dodaz Seme on onen eskariak, berari zor yakan lotsa onagaitik. Bego bada bein, eta ikusiko dogu ea bere senera badator, eta sartuten bada bear dan bidean. Ezteuste nire erraiak itxiten ori, orren gaistoa dala bere, ain laster galduten; eze nik aserre nasanean bere ezin aztu nei nire errukia. Alantxek egin dau bada zuekaz pekatari gaixoak, alantxek, Yaun errukiorrak. Orain artean ezteutsue bere aserrerik erakutsi.

        Osterantzean, zer izango zan zeugaz gizona, zer zeugaz andrea, guzurraren ganean testigai okerra emon zenduana? Etzinean egongo oraingotz infernuko ondarretan erretan eta kiskalduten? Ygkoaren errukiagaitik eze; zer izango zan biraoti orregaz, batek gauzarik txikiena egiten deutsun orduko zeure biraoakaz luurra gora, eta zerua beera ekarri bear dozunagaz? Etzinean infernuan egongo? Ygkoaren errukiagaitik eze, zer izango litzateke zeugaz, loi orregaz, zeinek zeure buruagaz dala, lagunagaz dala, eta, lotsagarri gogorra! ganadu mutuakaz bere bai, beti ibili bear izan dozun zantarkerietan, aragizkoetan, beti loi-zikin eginik? Ai! Misericordiae Domini quia non sumus consumpti. Ygkoaren errukitasunari esker andiak bizi bagara, galdu ez bagara, ondatu ezpagara. Bai, ze ganekoan geureak egingo eban, bein betiko galduak izango ginean. Galdua izango zinean zeu lotsaarren zeure pekatua konfesau ezinda ainbeste urtean erabili dozuna, bitartean Konfesiño eta Komuniño okerrez ase ta bete egiten zareala. Galdua izango zinean zeu arako pekatutik sortu yatzun seiña galduteko Ygkoak dakizanak egin zenduzana. Galdua izango zinean zeu iñoren ondasunakaz aberaztuta galanto bizi zareana. Eta berba baten esateko, Ygkoaren errukiagaitik eze oraingotz galduta zengozen, infernuan ondatuta egongo zineen pekatari errukarri guztiak.

        Baia Ygko errukiorrak etzaituez galdu gura izan, eta orregaitik itxaron deutsue, eta beragana biurtuteko astia emon deutsue. Ezta ori guztia; orrez ganetik berak dei egin deutsue, beragana ekarri gura izan zaituez. Yaunak berak esanik dauko aserre danean bere, bere sumina ta guzti, erakutsi bear izaten dabela bere errukitasuna, eta ondo ta ondo agertau dau ori zeuekaz pekatari gaixookaz. Ai zeinbat bider dei egin deutsuen Yaun onek, zeinbat bider esan deutsuen antxina Yudeguai Yeremias-en bitartez legetxe: «begira, begira guztiz dozuela oker zeuen Ygkoa itxi izana! Ezta egia pekatu eginda gero berein bider zeuen barruan Ygkoaren deia asmau izan dozuela? Ezta egia pekatu egin barritan, (eta gero bere, eta bear bada zeuen poz-zoroen onen onenean) zeuen biotzak erretan zinduezala, min emoten eutsuela, eragiten zinduezala? Bada ori zan Ygkoak zuei pekatutik urteteko egite'eutsuen deia. Ezta egia urlia eguneko sermoia entzunda, artu zenduzala zeure bizitzea onduteko gogoak? Bada ori izan zenduan Ygkoaren dei gozo bat. Ezta egia zeure laguna, edo zeure ume-galanta il yatzunean, edo adiskidea, aldea edo atzea iltzanean zeure barruak estututa artu zenduela konfesiño on bat egiteko burua? Bada ori zan Ygkoak egin eutsun dei gozo bat.

        Ai! Eta zeinbat bider gogora ekarri deutsuezan, berak zeuei eginiko mesede ederrak zeuentzat prestauta daukan gloria zoragarria, onelan ondo esanean zeuen biotzak erosteko! Zeinbat bider ikaratu gura izan zaituezan infernuko pena eta neke gogorrak zuei gogora ekarrita ea gatxean egin al beeban onean ezin ebana! Ezin ukatu zinaikee gogotik igaro yatzuela, eta ez bein, ez birritan, eta bai sarri eta sarri, ea norako zareen zeuek daroazuen bizi-moduagaz; ezin zerurik ikusi zinaikeela; infernuak izan bearko dabela zeuen betiko tokia, ta bizi-lekuan beste bizi-modu bat ikasten ezpadozue. Eta orreek, zer deritxazue izan direla? Ygkoaren argitasunak, Ygkoaren deiak, Ygkoaren grazia gozoak, Ygkoaren deiak izan dozuez modu berean, Ygkoak berak alan gura izan da zeuek ikusi izan dozuezan gaixoak, atsakabaak, naibakoak, laburkeriak, nekeak, eta osterantzeko ikusi bear guztiak, eta bein baxen sarriago euretati etorri izango yatzuez zeuen bizitzea onduteko amesak.

        Eta, zer da Ygkoaren deia eta dei andia baño, berak zeuen errira ekarri deutsuen Misiño santu au? Esan egidazue, arren, ezta egia Misiño au zeuen errira etorriko zanaren barria entzun zenduenetik asi zineela batzuk batzuk, zer diñot batzuk? ezta egia asko eta asko asi zineela zeuen artean konfesiño on bat egin bear zenduela; zeuen bizi-modu txarra ondu bear zenduela? Autortu egizue bada Ygkoak bide askotati billatu zaituezala, beragana eroateko dei-gozoak egin deutsuezala, eta bere aldetik aleginak eta ezin eginak egin dituzala. Eta ori guztiori egin deutsue zuekaz aserre dala, zuek bere arerio zareela. Eta, parkatu gurako ezteutsue, beragana parka eske, pekatuen damuagaz, elduten bazare? Ai! Esan bear deutsuet Yuditek beste aldi baten bildurrez ilik egozan batzuei zirautsena: Yaunak galdu gura izan bazinduez, ez eutsuezan oneek guztiok erakutsiko.

        Ara bada, Kristiñauak, zeinbat aldetatik itxaron bear dozuen Ygkoaganik zuen pekatuen parkaziñoa. Ygkoak berak esanik dauko, pekatariari parkatu gura deutsala, eta benetan ondutera badator, ezteutsela kalterik ekarriko ordura arteko pekatuak. Ygkoak berak geure pekatuen parkaziñorako bere Seme bakarra mundu onetara biraldu eban, eta neke andiak, pasiño garratza eta eriotza gogorra erakutsi eutsazan. Ygkoak epetasun andiagaz egon yatzue begira, ea beragana biurtuten bazare, eta ori egiteko berak sarri ta sarri era askotara dei egin deutsue. Eta, zeuek? Zeuek, zer diñozue? Oraindo bere egongo zare ez etorriko bai etorriko, parkatu gurako ezteutsuenen bildurrez? Ai! ori alan egiten dabenak eztaki asko geure Jangoikoa parketako nor dan. Onenbeste egiten dabenak pekatariak beragana ekarteko, eztituz artu gurako beragana datozanean? Parkaziñoa opaka dabilenak, eztau parkatu gurako parka-eskatuten deutsenean? Nok ori esan lei? eta geure Ygko on-laztan maitegarriagaitik?

        Zeuek pekatuetatik alde egin gura ezpadozue: aurrera eroan gura badozuez orain arteko bide txarrak, orduan ez, ezteutsuet nik esango Ygkoak orain artean legez itxarongo deutsuela: gero bere zeuen pekatuen parkaziñoa emongo deutsuela. Ygkoak berak, ez nik, dirautso alan egiten dabenari: «ez egizu esan: Yaunaren errukia andia da, eta nigaz izango dau aurkiz nire pekatuak parketako; eze Ygkoagan errukitasuna eta aserretasuna alkarren urrean dabiltz, eta bere aserretasunak pekatarietara dauka begia. Orregaitik ez berantau Yaunagana biurtutea: ez luzatu egunerik egunera, eze supitoan eta beingo beingo baten bere aserrea zeure ganera yausiko da, eta galduko zaituz bengaia artuteko aldia yatorkanean». Onelan dirautso Ygkoak beragana biurtu gura ezik dabilen pekatariari, eta zeuek bere alan bazabiltze, bildur izan beartzare alan yazoko yatzuela.

        Baia pekatuetatik alde egiten badozue, konfesiño on bat egiten badozue, eta gero bizitza on bat badaroazue, ez bildurrik izan. Ygkoak parkatuko deutsuez pekatuak, baita munduko eskergeenak eta ikaragarrienak badira bere. Eztago J.K°.ren odolagaz osatu ezin leian zauririk (Bernr.). Batek il izan balituz Apostolu santu guztiak, aragizkoan munduko emakume guztiakaz yausi izan balitz, J.K°. bera kurutzean yosi izan baleu, eta gero baletor Y.K°. berberagana biotzerik damututa, eta parka eskatuko baleutso, beingoan parkatuko leuskio Yaun onek, diño S. Bizente Ferrer-ek. Alan bada eriotzak egin izan badozuez, aleginak egin izan badozuez sabeleko seiña galduteko, izan bazare seigarrenekoan alde askotara loiak eta zantarrak, zeuen buruagaz, dan legezko lagunagaz, edo abereagaz, ibili izan bazare urte askoan zeuen pekatuak lotsaarren konfesau ezinik, izan bazare biraotiak, lapurrak, iñoren gorrotoan bizi izan zareenak, eta egin izan badozuez buruko ulleak baño edo itxasoko ondarrak eta ur tantaak baño pekatu geiago, ezta ardura. Inkisiziñora bagarik, Erroma-ra bagarik, zeuen buruak agertu bagarik, zeuen errian izango dozue guztien parkaziñoa konfesiño on baten bitartez. Orren gura da Ygkoa; orren begira dago Ygkoa. Ez aida asko orrenbestegaz, neure biotzeko pekatariak, zeuen biotzak bigunduteko? Ez al dozuez asko entzunak zeuen erraiak laxatuteko eta zabalduteko? Izan bedi bada gitxienez, izan bedi J.K°.k berberak bere ao gozotik esan eban parabola edo irudin ederra. Entzun bada.

        Seme bi zituzan guraso batek, eta gazteenak esan eutsan bein: Aita, betor niri yagotan senipartea. Emo'eutsazan Aiteak bere diruak, eta Seme gazte ori diruok artuta yoantzan erri urrunetara (asagoetara). An oparo yan, naroro edan, galanto yanzi, emakume zantarrakaz deungaro ibili, eta yokoetan eta zorakerietan beingoan yan ta ondatu zituzan bere diru ederrak. Onetan goseta andi bat etorri zan erri atara eta goseak ilten ebilen gaixoa. Bere burua alan ikusi ebanean gazte onek ain arlote, eta ain artu, billatu eban ugazaba bat, eta ugazaba onek agindu eban laguñekoak yagoten. Emen bere gosea emendatuteko yan gurako zituzan laguñekoai emoten yakeezan ezkur, zeruka, leka eta anabakeetatik, baia ori bere ez eutsen laketuten. Premiña estu onek kontuan yausi eragin eutsan gazte zoro oneri, eta esan eban bere artean: Ai, bada! Nire aitenean zeinbat otsein eta alogereko dagozan ogi andi gura ezta daukeela, eta ni nago emen goseak ilten! Banoa bada, gurasoagana, eta esango deutsat zelan pekatu egin dodan zeruaren eta bere kontra, eta eztodala nik merezi berak semetzat artutea: baia alan ta guzti artu nagiala alogerekotzat. Esan ta egin. Artuten dau errirako bidea. Aiteak ikusten dau urruneti zelan datorren; eta bere erraiak ezin-itxita, baioako arin arinka, artuten dau besartean, emoten deutsaz mosu gozoak. Esaten deutse otseinai: ea gazteak: arin ekarri egiozuez yantzkirik onenak eta oñetarako zapatak; il egizue txalik gizenena, bada gaur alazoko konbit bat egin bear dogu, eze seme au il yatan, eta biztu egin yat, galdurik neukan eta aurkitu egin dot.

        Geu gara, neure Kristiñauak, geu J.K°.k esan eban Seme galdu eta galtzallea, pekatua dala medio Ygkoaganik urrun bizi izan gareanak, bere graziazko ondasunak, ondatu eta galdu egin doguzanak. Baia geure zeruko Aiteak barriro artu gura gaituz bere adiskidetasunean; atzera emon gura deuskuz geuk galdu doguzan graziazko ondasunak, eta ain egarri andia erakusten dau geure arimen eze, berak dirausku bere aotik eze, pozkari andiagoa izango dala Aingeruen artean pekatari bat Ygkoagana biurtuten danean, eze ez laurogeta emeretzi on penitenziarik bear eztabeenakgaitik. Zeri begira gagoz bada Yaunagana biurtu ez egiteko? Esango dogu geuk bere antxina beste batzuk legez: geureak egin dau, onezkero ezin ondu gintekez, aurrera eroango doguz geure gogo txarrak eta okerreriak?