POESIA BIZIA

 

Bakardadean diktatzen dit gauak

urliaren gorpuzkera emea;

lagun gabeko maite-jolas lauak

sortzen dit barnean amets-filmea.

 

Atzo lorakusku zen krabelina

gaur ortzadarraren jantziz panpoxa

lehengo neska koxkor txanbelina

bizitzara irekia, txit airosa.

 

Ia haur adinez, gorputza lehertzear

moldea emanik goizeko ihintzak,

haren anatomia gurian zehar

dizdiz dagi lehen maitasun-printzak.

 

Poesia biziaren iduri

taxu gustagarridun izakia

gure lorategiko apainduri

barne-egitura eme ikaratia.

 

Goiz-sena dakar haren eskulturak

pollitaren ildotik ederrera;

ez beza txigortu negar-tristurak

izadiaren pozezko leherrera!

 

Arte berritan ile eta jantzi

modaren haize-boladan aldakor

amets-hegotan maiteminez antzi,

begi gosetien jaki dastakor.

 

Ez du zirrararik diseinu hutsak

baizik izpirituaren isladak;

barneko mezua dakar gorputzak

arimaren ñabardura ziztadak.

 

Sentipen finen kilima minbera

haragi lilurapean gordea

ar-emetasun irrits kilibera

maite-armoniaren akordea.

 

Bakardadean diktatzen dit gauak

urliaren gorpuzkera emea;

lagun gabeko maite-jolas lauak

sortzen dit barnean amets-filmea.