ELANTXOBE

 

Hitz-zintzelez maiteki

itsas-herri jator,

hitzen molde jostariz,

Kantauriko altxor,

euskal-bertsotan

bihotz-hotsetan

irudi betikor

zuretzat oroitarri

gorpuztera nator.

 

Mendi-orpo jendetsu

haizearen kutun

olatuek makurtuz

zuri mun eta mun.

Arrelepoka

etxe mordoxka,

ura ikuskizun

pendizean zintzilik

txoko txiki txukun.

 

Nontzebarri kukuka

zelatari lauso

hor zaude lepoluze

itsasoari so;

zamari sendo

sustraiak zango

goikoak eroso

txuri-gorrizko etxe

kresalaren auzo.

 

Mendi-mailadi bitxi

lur-kolko estua

belaun-gain malkorretan

zaude tolestua;

muiño lurtsuak

azpi urtsuak

maitez babestua;

goitik noiz amilduko

hor herri prestua.

 

Xinurritegi xidor

kale bihurriak

zehar-mehar nahasiz

agortzen neurriak;

kantoitxo irtenak

Ur-erretenak

polliki jarriak

denboraren erasoz

leundurik harriak.

 

Troka txoko txikian

kutxatxo itxia

aho-ezpain bikotxez

kabitxo bitxia.

Txalupek hantxe

bakezko etxe

hegaztiz jantzia;

Elantxobek dirudi

zerutik jatsia.

 

Txalupak lotan daude

igerizko loan

kuma huts pinpiriñak

kuluxka goxoan;

azpi higikor

soinu betikor

kolore jokoan

haizexkaren arnasaz

bakezko altzoan.

 

Begietara ñir-ñir

zilar-bitxi argiz

iguzkia mainatzen

ixil-mixil bris-bris;

gezi-dirdira

ur-aurpegira

keinu bizi garbiz

maitemin-eztaietan

elkarren egarriz.

 

Urrunean galdurik

kondaira-susterrak

dena ehortzi ohi du

iragan lasterrak;

asaben lorratz

geroko ardatz,

Ogoño bazterrak

beretasuna lortu

haiei eskerrak.

 

Kaian hara-honaka

arrantzale urdin,

lehor eta itsasoen

maitatzaile berdin;

aurpegi ximur

bihotza xamur;

itsas-ahots sorgin,

maiteminduak ezin

entzungorrik egin.

 

Aldran sare-konpontzen

berbetako gatza

nasako emakume

eskuan orratza;

ziri ta zirri

pipermin pirri,

marmarketa latza,

eskuan orratza ta

minpunta zorrotza.