APOSTOLUEN EGINKARIAK

I. KAP.

        1 Ene lehenbiziko liburuan mintzatu naiz, o Theofile, Jesusek egin eta irakatsi dituen gauza guziez 2 gure ganik altxatua izan den eguneraiñokoan, bere manuak emanik Izpiritu Sainduaz berak hautatu izan zituen apostoluei, 3 zeinei erakutsi ere izan baidaroe bere burua bizirik bere pasionearen ondoan seiñale eta frogantza hainitzekien, berrogoi egunez agertzen zitzaielarik eta mintzo zitzaielarik Jainkoaren Erresumaz.

        4 Gero hekiekien jaten hari zela, manatu zaroen ez zitezela ilkhi Jerusalemetik, baiñan egon zitezela Aitaren agintzaren begira, «zeiña», ziotson, «aditu izan baiduzue ene ahotik; 5 ezen Joanesek eman izan du urezko bathaio bat, ordean zuek errezibituko duzue Izpiritu Sainduaren bathaioa egun gutirik barnean». 6 Han bilduak zirenek, bada, galdegin izan zioten eta erran: «Jauna, orai bere estaturako othe duzu Israelgo erresuma?». 7 Hark ordean erran zaroen: «Ez dagotzue zuei Aitak bere botherean dagozkan denboren eta momentuen ezagutzea. 8 Baiñan errezibituko duzue Izpiritu Sainduaren berthutea, zeiña jautsiko baida zuen gaiñerat eta izanen zaizkidate lekhukotzat Jerusalemen, Judea guzian eta Samarian eta lurraren azken basterreraiño».

        9 Gauza horiek erran ondoan, begira zeudezela, altxatu zen gorat eta hedoi batek estali zuen hekien begietarik. 10 Eta nola begira baitzegozkan zerurat igatean, huna non bi gizon agertu zitzaizten bere aldean arropa xuritan, 11 zeiñek erran ere baitzaroen: «Galileako gizonak, zertan zaudete zerurat beha? Zuen ganik zerurat altxatua izan den Jesus hori, horlaxe ethorriko da, zerurat goaten ikusi izan duzuen manera berean».

        12 Orduan bihurtu ziren Jerusalemerat Olibetako daritzan menditik, zein baida Jerusalemeko aldean, sabatho egun bateko bidean. 13 Eta sarthurik igan ziren sala gora batetarat, zeiñetan baitzeudezen Piarres eta Joanes, Jakobe eta Andres, Filipe eta Thomas, Bartholome eta Matheo, Jakobe Alfearen semea, eta Simon Zelotiarra eta Juda Jakoberen anaia. 14 Hauk guziak zeudezen gogo batez othoitz segituetan emastekiekien batean, Maria Jesusen amarekien eta haren anaiekien.

        15 Egun hetarik batez altxatu zen Piarres anaien artean (baziren ezen bilduak elkharganat ehun eta hogoi presunen ingurua) eta erran zaroen: 16 «Ene anaiak, konplitu beharra zen Eskrituran Izpiritu Sainduak Dabiden ahoz aitziñerat erran izan duena Judasez, zeiñ izan baida Jesus hartu izan dutenen aitzindaria, 17 zeiñ baitzen gure arteko eta lan berean parte zuena. 18 Hark, bada, bere inikitatearen sariaz erosi ondoan landa bat, urkhaturik bere burua leher egin zuen sabelaren erditik, eta ilkhi zitzaizkon bere bertze guziak gorphutzetik. 19 Hori da gauza bat Jerusalemen daudezen guziek jakin dutena, halako moldez non izendatua baida landa hura hekien lengoaian Hazeldama, erran nahi da, Odol landa. 20 Eskribatua da ezen Salmoetako liburuan: Egin bedi hekien egoitza desertu, eta ez dadin izan nihor han egonen denik; eta haren apezpikutasuna har beza bertze batek. 21 Behar dugu, beraz, Jesus Jauna gure artean ibilli izan den denbora guzian, 22 hasi Joanesen bathaiotik eta gure ganik goratua izatu den arteraiño, gure baltsako izan diren gizon hautarik bat hartu, gurekien haren erresurrekzionearen lekhuko izateko».

        23 Eta presentatu zituzten bia: Josef Barsabas zeritzana, izengoitia zuena Justua, eta Mathias. 24 Eta othoitzetan jarririk, erran zuten: «Zuk, Jauna, zeiñak ezagutzen baiditutzu guzien bihotzak, erakuts zazu zein hautatzen duzun hautarik bietarik bat, 25 sartzeko ministerio huntan eta apostolutasunean, zeiñetarik erori izan baida Judas goatekotzat bere lekhurat». 26 Denbora berean eman zituzten zortherat eta erori zen zorthea Mathiasen gaiñerat, eta eman izan zen hameka Apostoluen baltsako.

II. KAP.

        1 Konplitu zirenean Mendekosteko egunak, guziak bilduak zeudezela lekhu berean, 2 egin zen betbetan habarrots bat, haize biolent batena bezalakoa zerutik heldu zena, eta bethe zuen hek jarriak zeudezen etxe guzia. 3 Denbora berean agertu zitzaizten suzko mihi batzu bezala barraiatuak, zeiñak gelditu baitziren hetarik batbederaren gaiñean. 4 Denbora berean betheak izan ziren guziak Izpiritu Sainduaz eta hasi ziren mintzatzen hizkuntza diferentez, Izpiritu Sainduak mintzarazten zituen arauera.

        5 Baziren orduan Jerusalemen geldituak zeruaren azpiko nazione guzietarik juduak, gizon Jainko beldurtiak eta errelijionetsuak. 6 Habarrots hori banatu zenean, bada, bildu zen jendetze handi bat eta harritu ziren, zeren aditzen baitzituzten batbederak bere erdaran mintzatzen dizipuluak. 7 Espantituak zeudezen guziak eta miretsiak, erraten zutelarik: «Hor mintzo diren horiek guziak ez dire galilearrak? 8 Nola bada ditugu gutarik batbederak aditzen gu sorthu garen herritako erdarez mintzatzen? 9 Parthakoek, Mediakoek, Elamitarrek, Mesopotamian, Judean, Kapadozian, Ponten eta Asian, 10 Frijian eta Panfilian, Ejiptoan eta Zirenesen hurbil Libian daudezenek, bai eta Erromatik ethorri direnek ere, 11 juduek hala nola Proselitek, Kretakoek eta Arabiakoek ditugu aditzen gure guzien lengoaietan mintzo direla Jainkoaren gauza miragarriez». 12 Baldituak zeudezen bada guziak eta miretsiak, ziotela elkharri erraten: «Zer erran nahi othe du hunek?». 13 Bertzeak berriz trufatzen ziren eta zioten: «Arno berriz aseak baidire hauk eta hordituak».

        14 Orduan Piarres, han baitzegoen hamekekien batean, mintzatu zitzaien haltoki erraten zaroelarik: «O gizon judutarrak eta zuek, Jerusalemen zeudesten guziak, ikhasazue hau eta har zatzue ene hitzak beharri emez. 15 Ez dire ezen, uste duzuen bezala, gizon hauk hordiak, oraino egunaren hirurgarren orena baizen ez denaz geroztik. 16 Bainan hori diteke Joel Profetaz errana izan dena: 17 Huna zer gerthatuko den azken egunetan, dio Jaunak: Isuriko dut ene Izpiritutik haragi guziaren gaiñerat eta profetisatuko dute zuen semeek eta zuen alabek; zuen jende gasteek biturteak ikusiko dituzte eta zuen zaharrek ametsak egiñen. 18 Eta segurki ene muthillen eta ene neskatxen gaiñerat egun hetan isuriko dut ene Izpiritutik, eta profetisatuko dute. 19 Eta erakutsiko ditut gauza miragarriak zeruan eta seinaleak lurrean, odola, sua eta khezko baforeak. 20 Iguzkia ganbiatuko da illhunbetarat eta ilhargia odoletarat, Jaunaren eguna, egun handi eta seiñalatu hura, dathorken baiño lehen. 21 Eta izanen da ordua, Jaunaren izena nork ere othoiztuko baidu, eta hura izanen baida salbatua.

        22 Gizon israeldarrak, adizatzue hitz hauk: Jesus Nazarethekoa, gizon Jainkoaz zuen artean aprobatua, zuen erdian Jainkoak hartaz egin izan dituen gauza handiez, espantagarriez eta mirakuilluez, zebonek ere dakizuen bezala, 23 libratua izan zaitzue Jainkoaren disposizione berariazko batez eta haren probidentziaren ordenuz; eta hillarazi izan duzue gurutzefikaturik gaixtaginen eskuz, 24 baiñan phiztu izan du Jainkoak eta libratu thonbako doloretarik, zeren eta inposible ere baitzen hura han geldi zedin, 25 Dabidek ezen hartaz erran izan du: «Begien aitzinean nakusan Jauna bethiere; zeren eskuinetarik baidagot, higitua izan ez nadin. 26 Hargatik da alegeratu ene bihotza eta du kantatzen laudorioz ene mihiak; eta oraiño ene haragia ere da pausatuko esparantzetan, 27 zergatik ez bainauzu abandonatuko sepulturan, eta ez baiduzu permetituko zure sainduak froga dezan ustelgunerik. 28 Erakutsi darotazu bizitzearen bidea eta betheko nauzu alegrantziaz zure arraiziarekien batean».

        29 Ene anaiak, zilhegi izan bekit ausarki zuei erratea Dabid Patriarkaz, hura hill izan dela eta ehortzia, eta haren sepultura egungo egunean oraiño ikusten dela gure artean. 30 Profeta beraz nola baitzen eta baitzeakien juramenturekien agindu zioela Jainkoak haren odoletik soraraziko zuela seme bat haren thronuan jarriko zena, 31 ethorkisunaz zuen jakintzan da mintzatu Kristoren pizteaz, erraten duelarik ez dela utzia izan sepulturan eta haren haragiak ez duela frogatu usteltzerik. 32 Jesus hori biztu izan du Jainkoak eta gu guziak gare hortaz lekhuko. 33 Jainkoaren eskuaz, bada, altxatua izan denean eta errezibitu duenean Izpiritu Saindua igortzeaz Aitak egin zioen agintza, isuri izan du Izpiritu hura, zeina ikusten baiduzue zebonek eta aditzen. 34 Ez da ezen Dabid igan izan zerurat; bizkitartean hark erran izan du: Erran dio Jaunak ene Jaunari: jar zaite ene eskuiñeko aldean, 35 ezar detzakedan artean zure etsaiak zure oiñetako alkhitzat. 36 Segurki jakin beza, beraz, Israelgo etxe guziak Jaun eta Kristo egin izan duela ezen Jainkoak zuek gurutzefikatu izan duzuen Jesus hura».

        37 Horiek aditu zituztenean, bihotza zaurthu zitzaien urrikiz eta erran zioten Piarresi eta bertze gaiñerako apostoluei: «Zer eginen dugu, anaia gureak?». 38 Piarresek bada erran zaroen: «Egizue penitentzia eta bathaia bedi zuetarik batbedera Jesus Kristoren izenean, zuen bekhatuen barkhamendua ardiestekotzat, eta errezibituko duzue Izpiritu Sainduaren dohaina. 39 Zuei ezen egin zaitzue agintza eta zuen umeei eta bai urrun diren guziei, gure Jainko Jaunak deithuko dituenei». 40 Hainitz bertze froga ere ekharri ziotzaten eta exortatzen zituen, erraten zaroelarik: «Salba zaitezte arraza gaizkoatu hunen artetik». 41 Haren hitza ungi errezibitu zutenak bathaiatuak izan ziren, eta juntatu zitzaizten egun hartan hirur milla arimen ingurua.

        42 Ziren bada arduratsu Apostoluen irakaspenen aditzen, ogiaren haustean komunikatzen eta othoitz egiten. 43 Mundu guziari beldurra lothu zitzaioen; eta hainitz prodijio eta mirakuillu egiten zituzten Apostoluek Jerusalemen, halako maneraz non mundu guzia izialduraz bethea baitzen. 44 Sinhesten zuten guziak elkharrekien bizi ziren eta zituzten gauza guziak erkide. 45 Bere funtsak eta ontasunak saltzen zituzten eta partitzen zarozten guziei, batbederak behar zuenaren arauera. 46 Egun oroz goaten ziren tenplurat, bihotzez eta izpirituz elkharrekien bat egiñak, eta ogia hausten zutela etxez etxe bere othruntzak hartzen zituzten alegrantziarekien eta bihotzeko sinplizitatearekien, 47 Jainkoa laudatzen zutelarik eta populu guziaz bere buruak onetsarazitzen zituztelarik; eta egun oroz Jaunak berretzen zuen bathasun hartan biziz salbatu behar zutenen nonbrea.

III. KAP.

        1 Piarres bada eta Joanes zihoazen tenplurat, bederatzigarren orenean egiten zen othoitzerat, 2 eta gizon bat bere amaren sabeleandanik maingu zena ekhartzen zuten eta ematen egun oroz tenpluko athean, Athe Ederra deitzen zuten batean, amoina eskatzeko tenpluan sartzen zirenei. 3 Hark ikusi zituenean Piarres eta Joanes tenpluan sartzerat zihoazela, othoitz egin zaroen amoina eman ziozatela. 4 Begiak gelditurik bada haren gainean, Piarresek Joanesekien batean erran zioen: «Beha zazu gure ganat». 5 Eta hura jarri zitzaien beha, ustez zerbait izanen zuela hekien ganik. 6 Piarresek ordean erran zioen: «Zilharrik ez urrerik ez dut; baiñan dudana ematen darotzut. Jesus Kristo Nazarethekoaren izenean altxa zaite eta ibill zaite». 7 Eta harturik esku eskuinetik goititu zuen eta betbetan borthiztu ziren haren zangoak eta oiñak. 8 Eta jauzi bat eginik gelditu zen xutik eta hasi zen ibiltzen. Sarthu zen tenpluan hekiekien saltoka zebillala eta Jainkoa laudatzen zuela. 9 Populu guziak ikusi zuen nola zebillan eta nola laudatzen zuen Jainkoa, 10 eta ezagutzen baitzuten tenpluko Athe Ederrean amoina eske jarria zegoen hura bera zela, espantatu ziren eta balditu hari gerthatu zitzaioenaz.

        11 Nola batxeikoten bada Piarresi eta Joanesi, goan zen populu guzia lausterrez hetarat Salomonen daritzan aldamiorat espantuz bethea. 12 Ikusirik hori Piarresek erran zioen populuari: «Gizon israeldarrak, zergatik miresten duzue gauza hori, edo zergatik zagozkigute guri beha, gere berthutez edo gere botherez gizon hau ibillarazi bagindu bezala? 13 Abrahamen Jainkoak, Isaak-en Jainkoak eta Jakoben Jainkoak, gure aiten Jainkoak, du glorifikatu bere seme Jesus, zeina zuek libratu izan baiduzue eta ukhatu Pilatusen aitzinean, hark jujeatu arren utzi behar zela libro. 14 Zuek ordean duzue saindua eta justua ukhatu eta duzue galdetu, eman zekizuela gizon hilltzaille bat. 15 Aitzitik bizitzearen authora duzue hillarazi, bainan Jainkoak phiztu izan du, eta gu lekhuko gare hortaz. 16 Eta haren izenaren fedeaz eman diotza indarrak izen hark berak zuek ikusten eta ezagutzen duzuen gizon huni, eta haren baithango fedeak eman dio osasun oso hau zuen guzien begietan.

        17 Hala ere bada, ene anaiak, badakit ezen jakin gabean egin duzuela egin duzuena zuek eta bai zuen kargudunek. 18 Ordean Jainkoak horla konplitu izan du profeta guzien ahoz aitziñetik erran zuena: Kristok pairatuko zuela heriotzea. 19 Egizue beraz penitentzia, eta konberti zaitezte, zuen bekhatuak urratuak izan daitezentzat 20 Jaunak bere presentziaz infredimenduko egunak sorraraziko dituen denborakotz eta igorriko duenekotz zuei predikatua izan zaitzuena, Jesus Kristo, 21 zeiña alabaiñan iduki behar baidu zeruak, Jainkoak mendeen hastetik bere profeta sainduen ahoz erakutsi izan darozkigun gauza guzien erreparazioneko denboraraiño. 22 Alabaiñan Moisek erran izan du: Profeta bat altxaraziko darotzue zuen Jainko Jaunak zuen anaien artetik, ni neroni bezalakoa; duzue hura entzunen erranen darozkitzuen gauza guzietan. 23 Eta huna zer gerthatuko den: Profeta hura adituko ez duen guzia urratua izanen da populuaren artetik. 24 Eta Samuelez geroztik ondoren-ondo mintzatu diren profeta guziek ere irakatsi izan dituzte egun hauk. 25 Zuek zarete profeten umeak eta Jainkoak gure aitekien egin izan duen alientziakoak, Abrahami erran zioenean: Kure hazian benedikatuak izanen dire lurreko nazione guziak. 26 Zuentzat lehenbizikorik altxarazi izan du Jainkoak bere Semea eta igorri zuen benedikatzeko, zuetarik batbedera konberti dadintzat bere gaixtakerietarik».

IV. KAP.

        1 Mintzo zitzaiztela bada populuari, ethorri ziren aphezak, tenpluko goarden kapitaina eta saduzearrak, 2 gaitziturik zeren populuari irakasten zioten eta predikatzen zuten Jesusen presunan hilletarikako piztea. 3 Eta hartu zituzten eta eman preso biharamuneraiño; ja ezen berandua zen. 4 Apostoluak mintzatzen aditu zituztenetarik, bada, hainitzek sinhetsi zuten eta gizonen nonbrea bazen bortz milletaraiñokoa. 5 Biharamunean atxiki zuten Jerusalemen batzarra kargudunek, populuko zaharrek eta eskribauek, 6 Anas aphezen prinzearekien, Kaifas, Joanes, Alexandre eta aphezen leiñuko ziren guziekien; 7 eta ezarririk Apostoluak batzarraren erdian galdegin zaroen: «Zeren berthutez edo noren izenean egin duzue hori zuek?».

        8 Orduan Piarres Izpiritu Sainduaz bethea, jarri zitzaien erraten: «Populuaren prinzeak eta zaharrak, adi zazue: 9 Halaz eta egungo egunean gizon hebaindu bati egin diogun ungiaz kontu galdetzen zaikunaz geroztik, nola sendatu izan den, 10 jakiteko duzue zuek guziek eta bai Israelgo populu guziak, Jesus Kristo Nazaretheko gure Jaunaren izenean, zeina zuek gurutzefikatu baiduzue eta zeina Jainkoak hilletarik biztu izan baidu, dagoela gizon hau zuen aitzinean sendatua. 11 Hau da harria, zuek bastitzailleek arbuiatu izan duzuena, kantoineko harriburu egin dena. 12 Eta ez da bertze nihoren baitan salbamendurik; ez zaie ezen eman gizonei zeruaren azpian bertze izenik, zeiñen berthutez salbatu behar baidukegu».

        13 Ikusirik bada Piarresen konstantzia eta Joanesena, eta baitzeakiten gizon batzu zirela letra gabeak eta arrunterak, miretsiak zeudezen; bazeakiten halaber gizon hek Jesusekien ibilliak zirela. 14 Eta ikusten baitzuten ere hekiekien han zegoela sendatua izan zen gizon hura, deusetan ezin kontresta zetzaketen. 15 Ilkhiarazi zituzten, bada, batzarretik kanporat eta jarri ziren elkharrekien konpartitzen, 16 erraten zutelarik: «Zer eginen diotegu gizon horiei? Alabainan ezen mirakuillu bat egin dute, Jerusalemen dagozen guziek dakitena; gauza da ageria eta ezin ukha dezakegu. 17 Baiñan habarrots gehiago are egin ez dezan horrek populuaren artean, mehatxurekien debeka diozoguten nihori gehiago ez dakizkon mintza Jesusen izenean». 18 Eta erakharririk, debekatu zaroen niholeretan mintza ez zitezen, ez irakats zezaten Jesusen izenean. 19 Piarresek ordean eta Joanesek ihardetsi zaroen eta erran: «Juia zazue zebonek hea justu diteken Jainkoaren aitziñean zuek lehen obeditzea ezen ez Jainkoa. 20 Ezen gu ezin gaudezke mintzatu gabe ikusi eta aditu izan ditugun gauzez». 21 Baiñan igorri zituzten mehatxaturik, ez baitzuten aurkhitzen nola puni ahal zetzaketen populuaren gatik ere; zergatik guziek baitzioten Jainkoari gloria errendatzen gerthatu izan zenaz. 22 Ezen berrogoi urthe baino gehiago bazituen mirakuilluz sendatua izatu zen gizon hark.

        23 Utzi zituztenean, bada, ethorri izan ziren bere anaietarat eta kondatu zarozten aphezen prinzeek eta kargudunek erran ziotzaten guziak. 24 Eta hek aditu zituztenean, elkharrekien betan jarri zitzaizkon oihugoraz Jainkoari erraten: «Jauna, zu zare zerua eta lurra eta hetan diren guziak egin ditutzuna, 25 Izpiritu Sainduaz gure aita Dabid zure zerbitzariaren ahoz mintzo zarela erran izan duzuna: «Zerentzat alboratatu izan dire nazioneak, eta populuek dituzte burutan hartu gauza banoak? 26 Bildu izan dire lurreko erregeak, eta prinzeek elkhar hartu izan dute Jaunaren kontra eta haren Kristoren kontra; 27 alabainan ezen elkhar hartu zuten hiri huntan zure haur saindu Jesus, zure gantzuduraz konsekratu izan duzunaren kontra, Herodesek eta Pontio Pilatusek jentillekien eta Israelgo populuekien batean, 28 konplitzekotzat zure puxantzak eta probidentziak egin behartzat ordenatu zutena». 29 Orai bada, Jauna, ikusatzitzu hekien mehatxuak, eta eman diozazute zure zerbitzariei indarra, segurantza suerte guziekien predikatzeko zure hitza, 30 zure eskua hedatzen duzula sendatzeak, mirakuilluak eta prodijioak egiteko zure Seme saindu Jesusen izenean». 31 Hek othoitza akhabatzearekien, ikharatu izan zen hek bilduak ziren lekhua; bethe izan ziren guziak Izpiritu Sainduaz eta predikatzen zuten Jainkoaren hitza ausartziarekien.

        32 Sinhetsi izan zuten guziek ez zuten bihotz bat eta arima bat baizen, eta hetarik batek ere ez zagokan zituen gauzetarik deusere bere zuela; aitzitik guziak zituzten erkide elkharren artean. 33 Apostoluek ere indar handirekien errendatzen zuten lekhukotasuna Jesus Kristo gure Jaunaren phizteaz eta grazia handia zen hekien guzien baitan. 34 Ezen nihor ez zen hekien artean pobre zenik; zeren landarik edo etxerik zuten guziek, hek saldurik, ekhartzen baitzuten hekien dirua, 35 eta ematen Apostoluen oiñetarat; gero partitzen zitzaien batbederari behar zuenaren eredura. 36 Josefek, bada, zeinari Apostoluek eman baitzioten izengoitia Barnabe, erran nahi da Konsolazionezko Umea, eta zein baitzen lebita, ethorkiz zipriarra, 37 baitzuen lur bat, saldu zuen hura eta ekharri zuen haren dirua eta eman Apostoluen oiñetarat.

V. KAP.

        1 Denbora hartan Ananias zeritzan gizon batek Safira bere emastearekien batean saldu izan zuen lur bat 2 eta gelditu zuen balioaren dirutik parte bat, emastea jakintsun zelarik; eta ekharririk gaiñerako partea, eman zuen Apostoluen oiñetarat. 3 Erran zioen bada Piarresek: «Ananias, zergatik tentatu du Satanek zure bihotza, zu ekhartzeko Izpiritu Sainduari gezurra erraterat eta lurraren dirutik parte bat gelditzerat? 4 Zurea ez zen, saldu gabe nahi bazinduen gelditu? Eta saldu ondoan ere, diruaren nausi ez ziñen? Nola gogoak eman darotzu gauza hori? Ez diozute gizonei erran gezurra, baiñan bai Jainkoari». 5 Hitz horiek aditzearekien batean, Ananias erori zen eta hill zen; eta izialdura handi bat lothu zitzaien hori aditu zuten guziei. 6 Denbora berean gizon gaste batzuek altxaturik, khendu zuten handik eta eraman ehorzterat. 7 Handik hirur orenen buruan edo, sarthu zen haren emastea jakin gabe zer egin izan zen. 8 Erran zioen bada Piarresek: «Erran diezadazu, emastea, hea hunenbertzetan saldu izan duzuen zuen lurra». Eta hark ihardetsi zioen: «Baiki, horrenbertzetan saldu dugu». 9 Piarresek orduan erran zioen: «Nolatan elkhar hartu duzue tentatzeko Jaunaren Izpiritua? Horra non diren athean zure senharra ehortzirik heldu direnak eta zu ere ehortziko zaituzte». 10 Ordu berean erori zen haren oinetan eta hill zen. Sarthu zirenean bada gizon gaste hek, aurkhitu zuten hilla, eraman zuten kanporat eta ehortzi zuten bere senharraren aldean. 11 Izialdura handi bat eman zuen gauza horrek Eliza guzian eta hortaz mintzatzen aditu zuten guzien artean.

        12 Apostoluek, bada, hainitz mirakuillu eta prodijio zituzten egiten populuaren artean; eta fidel guziak Izpiritu beraz animatuak biltzen ziren Salomonen aldamioan. 13 Bertzetarik ordean nihor ez zen hauzu hekiekien juntatzerat; bainan laudorio handi bat egiten zuen populuak hetaz. 14 Eta berretuz zihoan Jauna baitan sinhesten zutenen nonbrea, nahiz gizonena eta nahiz emastekiena, 15 halako maneraz, non karriketarat ekhartzen baitzituzten eriak eta ematen ohetan eta kamastretan; Piarres iragaterat zathorrenean, haren itzalak bederen uki zezantzat hetarik zenbait eta senda zitezentzat bere erhasunetarik. 16 Heldu ziren tropelaka halaber hurbilleko hirietarik jende hainitz Jerusalemerat, berekien zakharzketela eriak eta izpiritu lohiez tormentatuak zirenak, zeiñak sendatzen baitziren guziak.

      17 Altxaturik orduan aphezen prinzea eta harekien zadukaten guziak (zeiñak baitziren saduzearren sektakoak) bethe ziren irakiduraz. 18 Eta harrazi zituzten Apostoluak eta emanarazi presondegi publikoan. 19 Jaunaren aingeruak ordean gauaz idekirik presondegiko atheak, ilkhiarazi zituen eta erran zaroen: 20 «Zohazte eta predika diotzatzue populuari tenpluan ausarki bizitzearen hitz hauk guziak». 21 Hori aditurik, sarthu ziren goiz goizetik tenpluan eta jarri ziren predikatzen; bizkitartean ethorririk aphezen prinzea eta harekien zadukatenak, bildu zuten batzarra eta bai Israelgo populuko zahar guziak, eta igorri zituzten presondegirat Apostoluak handik erakhartzekotzat. 22 Ethorri zirenean, bada, ofizialeak eta ideki zutenean presondegia eta ez hek han aurkhitu, bihurtu ziren abisu ematerat, 23 erraten zutelarik: «Presondegia alabaiñan aurkhitu dugu zarratua izan ahal ziteken bezain ungi, eta goardak atheetan daudezela; ordean ideki dugunean, nihor ez dugu aurkhitu barnean».

        24 Aditu zituztenean, bada, hitz horiek tenpluko goarden kapitaiñak eta aphezen prinzeek, pena handitan ziren gizon hekien ariaz, ez jakinez zertarako othe zen gauza hori. 25 Hortan zeudezela, ethorri zitzaien norbait erraterat: «Preso emanarazi zinituzten gizon hek horra non diren tenpluan eta non hari diren populuari irakasten». 26 Orduan goan zen tenpluko goarden kapitaiña bere ofizialekien eta erakharri zituen bortxarik gabe, beldur ziren ezen populuaz harrikatuak izateko. 27 Ekharri zituztenean, presentatu zituzten batzarrean eta aphezen prinzeak galdegin zaroen 28 eta erran: «Manu expresez debekatu dautzuegu ez dezazuen irakats izen hortan; eta horra non duzuen bethe Jerusaleme zuen irakaspenez; eta nahi duzue ere erakharri gure gaiñerat gizon haren odola». 29 Ihardetsi zaroten Piarresek eta Apostoluek eta erran: «Lehen obeditu behar zaio Jainkoari, ezen ez gizonei; 30 gure aiten Jainkoak biztu izan du Jesus, zuek hillarazi zindutena gurutze batean estekaturik. 31 Hura da buruzagia eta salbatzaillea, Jainkoak bere puxantzaz altxatu duena, Israeli emateko penitenziaren grazia eta bekhatuen barkhamendua. 32 Eta gu gare lekhuko gauza horietaz eta bai Izpiritu Saindua ere, zeiña eman izan baidaroe Jainkoak hura obeditzen duten guziei».

        33 Horiek aditu zituztenean, leher egiten hari ziren eta gogoan zarabillaten hek hillarazitzea. 34 Altxatu zen, bada, batzarrean farisau bat, Gamaliel deitzen zena, legeko doktora, populu guziaz ohoratua zena; eta aphur bateko Apostoluak kanporat ilkhiarazirik, 35 erran zaroen han bilduak zirenei: «Israeldar gizonak, begirautzue gizon haukien sujetean zer egiterat zohazten. 36 Orai duela ezen zenbait urthe altxatu zen Theudas bat, zeiñek pasaratzitzen baitzuen bere burua zerbait gauza handirentzat eta zeinari jarraiki baitzitzaizkon laur ehun gizon edo; ordean hill zuten hura eta haren baitan sinhetsi izan zutenak barraiatuak izan ziren eta ezdeusetarat bilhakatuak. 37 Haren ondoan altxatu izan zen berriz Judas galilearra arrolamenduko denboran eta mundu handi bat eraman zuen bere ganat; ordean hura ere suntsitu zen eta haren alde abiatu ziren guziak urmariatu izan ziren. 38 Huna, bada, zer konseillu darotzuedan ematen: Geldi zaitezte gizon horiek persegitzetik eta utzatzitzue horiek; zeren eta, baldin gizonetarik bada deseigna hori edo obra hori, desegiñen baida; 39 baldin ordean Jainkoa ganik bada, ezin deseginen duzue. Beldur izateko ere duzue, aurkhi ez zaitezten Jainkoaren beraren kontra zabiltzatela». Erori ziren bada haren sentimendurat.

        40 Eta erakharririk Apostoluak, azotarazi zituzten ondoan, debekatu izan zaroen niholeretan ez zitezela mintza Jesusen izenean; eta igorri zituzten. 41 Baiñan hek ilkhi ziren batzarretik eta goan ziren alegerarik, zeren gai aurkhitu izan ziren Jesusen izen gatik iroien pairatzeko. 42 Eta egun oroz ez ziren gelditzen tenpluan eta etxeetan irakastetik eta Jesus Kristo predikatzetik.

VI. KAP.

        1 Denbora hartan, bada, berretuz baitziohan dizipuluen nonbrea, grekoak hasi ziren erantzuten hebrearren kontra, zeren mespresatzen zituzten hekien alhargunak egun oroz egiten ziren partilletan. 2 Horri dagokala, billarazirik dizipuluak hamabi Apostoluek erran zaroen: «Ez da justu guk utz dezagun Jainkoaren hitza mahainen kargua izateko. 3 Berez zatzitzue, beraz, anaiak, zuen artetik zazpi gizon erratekorik gabekoak, Izpiritu Sainduaz betheak eta zuhurtziaz betheak, zeinak karga baidetzakezue enplegu hortaz», 4 gu berriz jarraikiko gaizko othoitzari eta hitzaren predikatzeari». 5 Agradatu zitzaien propos hori han ziren guziei; eta hautatu zuten Esteben, gizon fedez bethea eta Izpiritu Sainduaz bethea; Filipe, Proxore, Nikanor, Timon, Parmenas eta Nikolas, proselita Antiokekoa. 6 Horiek zituzten presentatu Apostoluen aitziñean eta hek othoitza eginik, pausatu zarozten eskuak. 7 Bizkitartean Jainkoaren hitza aitziñat ziohan eta hagitz zen berretzen dizipuluen nonbrea Jerusalemen; aphezetarik ere tropa handi bat jarri ziren fedeari obeditzen.

        8 Estebenek, bada, bethea baitzen graziaz eta indarrez, prodijio handi batzu egiten zituen eta mirakuillu handi batzu populuaren artean. 9 Altxatu ziren bada zenbeit, Libratu izatuena eta Zirenakoena eta Alexandriarrena, Ziliziarrena eta Asiarrena erraten zioten sinagogatik, eta hasi ziren ihardukitzen Estebenekien. 10 Eta ezin buru egin ziozaketen hura mintzo zen zuhurtziari eta Izpirituari. 11 Orduan esku azpitik erakharri zituzten gizon batzu erraterat, aditu zutela blasfemiozko hitzak erraten Moiseren kontra eta bai Jainkoaren kontra. 12 Tarritatu zituzten manera hortan populua eta kargudunak eta eskribauak; eta elkhar harturik, altxatu zuten eta eraman batzarrerat. 13 Denbora berean presentatu zituzten lekhuko falsoak erraten zutenak: «Gizon hau ez da gelditzen lekhu sainduaren kontra eta legearen kontra erastetik. 14 Aditu diogu ezen erraten Jesus Nazaretheko hark desegiñen duela lekhu hau eta ganbiatuko dituela Moisek eman izan darozkigun ordenantzak». 15 Eta batzarrean jarriak ziren guziak begiak landaturik baitzegozkon beha, ikusi izan zuten haren bisaia aingeru baten bisaia bezalakatua.

VII. KAP.

        1 Erran zuen bada aphez handiak hea horiek hala ziren. 2 Horren gaiñean erran zuen Estebenek: «Adi nazazue, ene anaiak eta ene aitak. Gloriako Jainkoa agertu zitzaion gure alta Abrahami Mesopotamian zen orduan, Karanen egon ziteken baiño lehen, 3 eta erran izan zioen: Ilkhi zaite zure herritik eta zure ahaideetarik eta zatho nik erakutsiko darotzudan herrirat. 4 Orduan ilkhi izan zen Kaldearren herritik eta ethorri zen Karanen egoterat; eta handik bere afta hill izan zitzaioenean, Jainkoak erakharri zuen orai zuek zaudezten herri huntarat. 5 Eta hala ere ez zuen egin hemen funs garaben jabe, ez eta ere pausu bat lurren ere; baiñan agindu zioen emanen zioela huntako jabetasuna, eta haren ondoan haren leinuari, Abrahamek oraiño ez zuen arren semerik. 6 Erran zioen gero Jainkoak haren ondokoak egonen zirela lekhu arrotz batean, zeiñetan esklabo idukiko baitzituzten eta gaixki tratatuko laur ehun urthez. 7 Eta hek gathibu atxikiko dituen nazionea jujeatuko dut nik, erran zuen Jainkoak; ondoan gero handik ilkiko dire eta zerbitzatuko haute ni lekhu huntan. 8 Eta eman izan zioen zirkonzisioneko alientzia eta horla Abrahamek izatu zuenean Isaak, zirkonzidatu zuen zortzigarren egunean; eta Isaak-ek izan zuen Jakob, eta Jakob-ek izan zituen hamabi patriarkak. 9 Eta patriarkek jelosia harturik, saldu izan zuten Josef Ejiptorat; Jainkoa ordean harekien zen. 10 Eta athera zuen bere atsekabe guzietarik; eman ere zioen zuhurtziarekien batean Faraon Ejiptoko erregeren fagorea, zeiñak egin baitzuen Ejiptoko eta bere etxe guziko gobernadore.

        11 Gerthatu izan zen, bada, gosetez Ejipto guzia eta Kanaango herri guzia herstura handi batean, halako maneraz non ez baitzuten gure aitek aurkhitzen jatekorik. 12 Aditu zuenean, bada, Jakobek bazela ogi Ejiptoan, igorri izan zituen gure aitak lehenbiziko aldikotzat; 13 eta bigarrenekotz goan zirenean, ezagutu zuten Josef bere anaiek eta jakin zuen Faraonek haren ethorkia. 14 Orduan Josefek igorri zituen jendeak bere aita erakhartzeko eta haren familia guzia, zeinak baitziren hirur hogoi eta hamabortz arima. 15 Goan zen, bada, Jakob Ejiptorat eta han hill izan zen; eta bai gure aitak ere. 16 Handik eraman zituzten Sikemat eta ezarri Abrahamek Hemor Sikemen semearen umeen ganik dirutan erosi izan zuen sepulturan. 17 Bainan hurbiltzen baitzen denbora Jainkoak Abrahami egin zioen agintzarena, berretu izan zen populua eta hagitz emendatu Ejiptoan, 18 altxa zedin artean Ejiptoan bertze errege bat Josef ezagutzen ez zuena. 19 Errege hunek gure nazionearen kontra maleziaz eta artifizioz baliaturik lazeriatu izan zituen gure aitak hartaraiño, non hekien haurrak bizi ez zitezentzat berei baitziotzaten etxaratzitzen.

        20 Denbora hartan sorthu izan zen Moises, zein izan baida Jainkoaren gogarako. Izan zen hazia hirur ilhabetez bere aitaren etxean. 21 Gero etxatua izan zenean bada, eraman zuen Faraonen alabak eta altxatu zuen bere semea izan balu bezala. 22 Ikhasarazi ziotzaten Moiseri Ejiptiarren zientzia guziak, eta zen botheretsu hitzetan eta obretan. 23 Konplitu zituenean, bada, bere berrogoi urtheak, ethorri zitzaion gogorat bisitatu behar zituela bere anaiak, Israelgo umeak. 24 Eta ikusirik bat gaixki tratatzen zutena, aldetu zitzaion eta Ejiptoarra hillik bendekatu zuen gaixki tratatua izan zena. 25 Uste zuen, bada, bazeakitela haren anaiek Jainkoak haren eskuz emanen zituela libertatean; ordean hek ez zeakiten horlakorik. 26 Biharamunean zenbaitek zihardukatela, gerthatu izan zen han, eta eseiatu zen hekien baketzerat, erraten zaroelarik: Gizonak, berdin anaia «zarete; zergatik elkharri gaixki egiten diozue? 27 Baiñan laguna gaixki zarabillanak arbuiatu izan zuen, ziotsalarik: Nork egin othe zaitu prinze eta juje zu gure gaiñean? 28 Ala hill nahi othe nauzu, atzo Ejiptoar hura hill izan zinduen bezala? 29 Hitz horri zagokala, goan zen Moises ihesi eta aldaratu zen Madiango herrirat, non izan baitzituen bi seme. 30 Handik berrogoi urtheren ondoan, agertu izan zitzaion Sinako mendiaren desertuan aingeru bat sutan zegoen berro baten kharpean. 31 Moises bada hori ikusirik, harritu zen ikuskari hortaz; eta hurbiltzen hari zela hura ikusteko, mintzatu zitzaion Jauna hitz hautaz: 32 Ni naiz zure aiten Jainkoa, Abrahamen Jainkoa, Isaak-en Jainkoa eta Jakob-en Jainkoa. Ikharak harturik ordean Moises, ez zen benturatzen behatzerat. 33 Erran izan zioen bada Jaunak: Khen zatzitzu zure oiñetako zapatak, ezen zu zaren lekhua lur saindu bat da. 34 Ikusi dut, ikusi, ene populu Ejiptoan denaren lazeria eta entzun ditut hekien hatsbeherapenak eta jautsi izan naiz hekien enparatzerat. Zato bada orai, igor zaitzadan Ejiptorat.

        35 Moises hura, zeina ukhatu izan baitzuten erraten zutelarik: Nork ezarri othe zaitu zu prinze eta juje?, hura bera Jainkoak igorri zuen prinzetzat eta libratzailletzat, berroan agertu izan zitzaion aingeruaren eskuarekien. 36 Hark athera zituen handik, gauza ohiz kanpokoak eta mirakuilluak eginik Ejiptoan, itsaso gorrian eta desertuan berrogoi urthez. 37 Moises hura bera da erran izan daroena Israelgo umeei: Profeta bat surgiaraziko darotzue Jainkoak zuen anaien artetik, ni bezalakoa. Adi zazueke hura. 38 Hura da, populua bildua zenean desertuan, aingeruarekien zegoena, zein mintzo baitzitzaien Sinako mendian. Hura da gure aitekien zena; bizitzeko hitzak errezibitu izan dituena guri emateko; 39 zeina ez baitzuten obeditu nahi izan gure aitek, aitzitik arbuiatu izan baitzuten eta bere oldez bihurtuko baitziren Ejiptorat, 40 Aaroni erraten ziotelarik: Egigutzu jainko batzu gure aitzinean dohazkenak; Moises hura ezen, Ejiptoko herritik gu athera izan gaituena, ez dakigu zer egin den. 41 Orduan egin izan zuten xahal bat eta ofrendatu zioten sakrifizioa idolari, ematen zutelarik bere atsegiña bere eskuzko obra hartan.

        42 Itzuli zitzaien halaber Jainkoa eta utzi izan zituen zeruko armada zerbitzatzerat, eskribatua den bezala profeten liburuan: Ala ofrendatu darozkidatzue sakrifizioak eta hostiak berrogoi urthez desertuan, Israelgo etxea? 43 Aitzitik hartu izan duzu Molok-en tabernaklea eta zuen jainko Renfan-en izarra adoratzeko egin izan ditutzuen figura hek; eta nik zuek eramanen baitzaituztet Babiloniaz harat.

        44 Testimonioko tabernaklea gure aitekien izan da desertuan, Jainkoak exlejitu zaroen bezala, Moiseri erranik egin zezala ikusi izan zuen moldearen arauera. 45 Halaber hura ere zuten, harturik gure aitek Josuerekien batean, eraman nazioneen herrirat, zeiñak ihesi abiarazi baitzituen Jainkoak gure aiten aitzinean; horrek iraun zuen Dabiden denboraraiño, 46 zeiñek ediren baitzuen grazia Jainkoaren aitziñean eta galdetu baitzioen egin ahal izatea egoitza bat Jakob-en Jainkoari. 47 Salomonek ordean bastitu izan zioen etxe bat. 48 Bainan Jaungoikoak ez du bere egoitza egiten gizonen eskuz eginikako etxetan, profetak dioen bezala: 49 Zerua da ene jarlekhua, lurra berriz ene oiñetako eskalera. Zer etxe bastituko othe darotazue, dio Jaunak, eta zeiñ othe da lekhua ni egon ahal naitekena? 50 Ez ditu ene eskuak egin izan horiek guziak?

        51 Buru gogorrak, bihotz eta beharri zirkonzidatu gabetako jendeak: bethi zarete zuek lehiatzen Izpiritu Sainduaren kontra; zuen aitek nola egin baidute, eta zuek ere hala egiten duzue. 52 Zein da profeta zuen aitek persekutatu ez dutena? Hill izan dituzte profetisatzen zarotenak justuaren ethortzea, zeinaren trahitzaille eta hilltzaille izan baitzarete orai zuek. 53 Errezibitu duzue legea aingeruen ongundez, eta ez duzue begiratu izan».

        54 Horiek aditzean, leher egiten hari ziren bere baitan despitaz eta hortzeaz karraskatzen zaroen haren kontra. 55 Bainan nola baitzen Izpiritu Sainduaz bethea, begiak zerurat altxaturik ikusi izan zuen Jainkoaren gloria eta Jesus xutik zegoela Jainkoaren eskuineko aldean, eta erran izan zuen: «Horra non ditudan ikusten zeruak zabalduak eta Gizonaren Semea xutik dagoela Jainkoaren eskuineko aldean». 56 Orduan deiagoraz jarririk tapatu zituzten beharriak, eta guziak batean oldartu zitzaizkon. 57 Eta trainaturik hiritik kanporat, harrikatu izan zuten; eta lekhukoek eman zituzten bere tresnak Saul deitzen zen gizon gaste baten oiñetan. 58 Hek Estebenen harrikatzen hari ziren denboran, hura othoitz egiten hari zen, eta zioen: «Jesus Jauna, errezibi zazu ene izpiritua». 59 Gero belhauriko jarririk, erran zuen oihu goraz: «Jauna, ez diozazutela iretxek bekhatu hau». Eta hori erran eta loharkhatu zen Jauna baitan. Saul ere konsent zen haren heriotzean.

VIII. KAP.

        1 Altxatu izan zen denbora berean persekuzione handi bat Jerusalemen zen Elizaren kontra eta guziak, Apostoluez bertzeak, barraiatu izan ziren Judeako eta Samariako lekhu diferentetarat. 2 Ehortzi zuten, bada, Esteban Jainkoaren beldurra zuten gizon zenbaitek eta auhenztatu zuten handizki. 3 Saulek ordean desolatua zarabillan Eliza etxe etxe ibillirik, trainatzen zituela bortxaz gizonak eta emasteak eta preso emanaratzitzen. 4 Bainan barraiatu izan zirenek predikatzen zuten Jainkoaren hitza iragaten ziren lekhu guzietan.

        5 Filipe, bada, ethorri baitzen Samariako hirirat, hari zitzaien Jesus Kristoren predikatzen, 6 eta populuak goardia handi egiten zioten Filipek erraten        ziotzaten gauzei eta guziek entzuten zuten gogo beroz, ikusirik hark egiten zituen mirakuilluak. 7 Ezen izpiritu lohiak ilkhitzen ziren hainitz presuna posedituak zirenen gorphutzetarik, oihu handi batzu eginik, 8 eta paralitiko eta maingu hainitz ere sendatu izan ziren.

        9 Eta hala alegrantzia handi batean zen hiri guzia. Zen, bada, gizon bat Simon zeritzana hiri hartan, lehen majiziano zena eta Samariako jendea bereganatu zuena, bere burua pasarazirik zerbait gauza handirentzat. 10 Bazanaizkon guziak xiperrak eta handiak, erraten zutelarik: «Hauxe da Jainkoaren berthute handi hura». 11 Eta horla zetxeizkon, zeren aspaldidanik bere sorginkeriez izpiritua itzuli baitzaroen. 12 Ordean sinhetsi zutenean Filipek Jainkoaren erresumaz predikatu zaroena, bathatzen ziren Jesu Kristoren izenean gizonak eta emasteak. 13 Orduan Simonek berak ere sinhetsi izan zuen eta, bathaioa errezibitu zuen ondoan, Filiperi zetxeikon, eta ikusirik egiten ziren prodijio eta mirakuillu handiak, harritua eta espantitua zegoen.

        14 Aditu zutenean, bada,Jerusalemen ziren Apostoluek Samariakoek errezibitu zutela Jainkoaren hitza, igorri zituzten hetarat Piarres eta Joanes, 15 zeiñak ethorri izan zirenean, jarri baitziren hekientzat othoitzetan Izpiritu Saindua errezibi zezatentzat, 16 ezen oraiño ez zen jautsi hetarik garabetarat, bainan ziren xoilki bathaiatuak Jesus Jaunaren izenean. 17 Orduan pausatu zarozten eskuak eta errezibitu zuten Izpiritu Saindua.

        18 Ikusi izan zuenean bada Simonek, Apostoluek eskua pausatzeaz ematen zutela Izpiritu Saindua, eskaiñi zaroen dirua, 19 erraten zaroelarik: «Indazue niri ere bothere hori, nori ere eskuak pausatuko baidiotzat, eta hark errezibi dezan Izpiritu Saindua». Piarresek ordean erran zioen: 20 «Hire dirua hirekien gal dadillala, zeren uste izan baiduk Jainkoaren dohaiña dirutan ardiets ahal ditekela; 21 ez dukek parterik ez ikuskizunik gauza huntan, hire bihotza ezen ez duk xuxena Jainkoaren aitziñean. 22 Egik, beraz, penitenzia hire gaixtakeria hortaz eta egiok Jainkoari othoitz, agian barkhatuko othe zaikan hire bihotzeko gogoramendu dohakabe hori. 23 Ikusten diat ezen behazunezko kharmiñean eta inikitatezko korapilloan haizela». 24 Ihardetsi zioen Simonek eta erran: «Egin diozozue zuek enetzat othoitz Jainkoari, gertha ez dakidan deus zuek erran duzuenetarik». 25 Hek, bada, lekhukotasuna bihurtu ondoan egiari eta predikatu ondoan Jaunaren hitza, bihurtu ziren Jerusalemerat eta predikatu ere zuten Ebanjelioa samaritarren hainitz herrietan.

        26 Bizkitartean Jaunaren aingerua mintzatu zitzaion Filiperi eta erran zioen: «Altxa zaite eta zohaz hegoako parterat, Jerusalemetik Gazarat jausten den biderat, zeina baida desertutzat utzia». 27 Eta altxaturik abiatu zen; eta huna ethiopiar bat eunokoa, Kandaze ethioparren erreginaren ofiziale prinzipaletarik bat, haren thresor guzien gainean kargua zuena, zein ethorri baitzen Jerusalemerat Jainkoa adoratzerat. 28 Eta ziohan bere karrosan jarririk, Isaias profetaren irakurtzen hari zela. 29 Erran zioen bada Izpirituak Filiperi: «Zohaz, hurbil zaite karrosa hortarat». 30 Filipek lauster egiñik, aditu zuen Isaias profetaren irakurtzen hari zela, eta erran zioen: «Uste duzu aditzen duzun irakurtzen duzuna?». 31 Hark ihardetsi zioen: «Nola adi ahal dezaket ere, baldin norbaitek ez badarot erakusten?». Eta othoiztu zuen Filipe igan zedillala eta jar zedillala haren aldean. 32 Eta Eskriturako lekhua irakurtzen zuena hauxe zen: «Ardi bat bezala heriotzerat eramana izan da; eta bildots bat otzten hari zaioenaren aitzinean mutu den bezala, hark ere ez du ideki bere ahoa. 33 Beheitimendu horren ariaz khendua izan da haren kontra emana izatu den jujeamendua. Nork konda ahal dezake haren ethorkia?, zeren eta khendua izanen baida lurretik haren bizia».

        34 Erran zioen bada eunokoak Filiperi: «Othoitz egiten darotzut, nortaz erraten du hori profetak? Bere buruaz ala zenbait bertzez?». 35 Horren gainean Filipek hitza hartu zuen eta hasi zitzaion Eskriturako lekhu hortarik Jesusez mintzatzen. 36 Eta bidean zihoazela, ethorri ziren ura zen toki batetarat eta erran zioen eunokoak: «Horra ura; zerk gibela nazake bathaiatua izatetik?». 37 Erran zioen bada Filipek: «Hori egin dezakegu, baldin sinhesten baduzu zure bihotz guziaz». Hark ihardetsi izan zioen: «Sinhesten dut Jainkoaren Semea dela Jesukristo». 38 Denbora berean geldiarazi zuen bere karrosa eta jautsi ziren biak urerat eta Filipek bathaiatu zuen eunokoa. 39 Athera zirenean uretik, Jaunaren Izpirituak goratu zuen Filipe eta gehiago ikusi ez zuen eunokoak. Bainan goan zen bere bideaz alegerarik. 40 Filipe berriz aurkhitu izan zen Azoten eta toki batetik bertzerat zebillala, predikatzen zaroen Ebanjelioa hiri guziei, Zesarearat ethor ziteken artean.

IX. KAP.

        1 Bizkitartean Saul oraiño aiher baitzen eta bethea dixiduz eta hiltzeez Jaunaren dizipuluen kontra, goan zitzaion aphez handiari, 2 eta eskatu ziotzan buthunak Damasko «sinagogentzat, baldin aurkhitzen bazuen nihor sinheste hartakorik, nahiz gizonik nahiz emastekirik, amarraturik eraman zetzantzat Jerusalemerat. 3 Bidean zihoala, gerthatu zen, noiz ere hurbildu baitzen Damaszerat, betbetan inguratua zerutikako argi batez. 4 Eta eroririk lurrerat aditu zuen boz bat erraten zioena: «Saul, Saul, zergatik persekutatzen nauzu?». 5 Hark ihardetsi zuen: «Nor zare, Jauna?». Eta erran zioen: «Ni naiz Jesus, zuk persekutatzen duzuna. Gaitx zaitzu akhulloaren kontra ostikoka haritzea». 6 Hark berriz suzia ikharaturik eta iziturik erran zioen: «Jauna, zer nahi duzu egin dezadan?». Jaunak ihardetsi zioen: «Altxa zaite eta sar zaite hirian eta han erranen zaitzu zer behar duzun egin». Harekien ziren gizonak baldituak zeudezen, boz bat alabaiñan aditzen zutelarik eta nihor ez ikusten. 8 Altxatu zen bada Saul lurretik eta, begiak idekirik ere, deusik ez zuen ikusten, baiñan eskutik harturik eraman zuten Damaszat. 9 Egon zen han hirur egunez deusik ikusi gabe, jan gabe eta edan gabe.

        10 Zen, bada, Damaszen dizipulu bat Ananias zeritzana. Erran zioen hari Jaunak agergune batean: «Anania». Eta hark ihardetsi zioen: «Hemen naiz, Jauna». 11 Jaunak berriz erran zioen: «Altxa zaite eta zohaz Xuxena daritzan karrikarat, eta bilha zazu Judaren etxean Tharseko gizon bat, Saul deitzen dena; han dago ezen othoitzean». 12 (Denbora Saulek ikusi zuen izpirituz gizon bat Anania zeritzana sartzen zela eta eskuak haren gaiñean ematen zituela bista kobra zezantzat). 13 Ihardetsi zioen ordean Ananiak: «Jauna, aditu izan dut hainitzen ganik gizon hortaz, zenbat gaixki egin izan darozten zure sainduei Jerusalemen. 14 Eta hark ornen du botherea aphezen prinzeen ganik preso hartzeko zure izena deithoratuko duten guziak». 15 Erran zioen berriz Jaunak: «Zohazko, ezen gizon hura ene hautuko errement bat da ene izena eramateko jentillen eta erregeen eta bai Israelgo umeen aitzinerat. 16 Erakutsi diot ezen nik, zenbat beharko duen pairatu ene izenaren ariaz». 17 Goan zen, bada, Ananias eta sarthu zen etxe hartan eta eskuak gaiñean emanik, erran zioen: «Saul, ene anaia; Jesus Jaunak, zuri bidean heldu zinela agertu izan zaitzunak igorri nau, bista kobra dezazuntzat eta Izpiritu Sainduaz bethea izan zaitezentzat». 18 Eta betbetan erori ziren haren begietarik ezkata batzu bezala eta kobratu zuen bista; gero jaikirik bathaiatua izan zen. 19 Ondoan jan baitzuen, indarrak ethorri zitzaizkon eta egon zen zenbait egunez Damaszen ziren dizipuluekien.

        20 Berehala jarri zen predikatzen sinagogetan Jesus zela Jainkoaren Semea. 21 Baldituak zeudezen, bada, hura aditzen zuten guziak, eta zioten: «Hau ez da Jerusalemen izen hori deithoratzen zuten guziei gerla egiten zaroena, eta hunat ethorri ere dena hek amarraturik eramateko aphezen prinzeen ganat?». 22 Saul ordean geroago eta gehiago borthiztuaz ziohan eta konfunditzen zituen Damaszen zeudezen juduak, sustengatzen zaroelarik Jesus zela Kristo. 23 Denbora luzeren buruan, bada, juduek egin izan zuten elkharren artean batzarra hura hiltzeko. 24 Baiñan Saulen ezagutzerat ziren hekien aparaillu gaixtoak, eta nola goardiak emanak baitzagozkaten bortaletan gau eta egun hura hill nahiz, 25 dizipuluek harturik, jautsi izan zuten gauaz morroillan behera saski batean emanik.

        26 Ethorri zenean bada Jerusalemerat, dizipuluekien juntatu nahiz zebillan; ordean guziak beldur zitzaizkon, ez baitzuten sinhesten dizipulu zela. 27 Hala ere, bada, Barnabek harturik eraman zuen Apostoluetarat eta kondatu zaroen nola bidean agertu izan zitzaion Jauna eta mintzatu zitzaion, eta zer kuraierekien mintzatu ere izan zen Damaszen Jesusen izenean. 28 Geroztik bethi hekiekien zen sar-ilkhi guzietan Jerusalemen eta deklaratzen zen ausarki Jaunaren izenaren alde. 29 Mintzatzen zitzaien halaber jentillei ere eta ihardukitzen zuen grekoekien; eta hauk berriz zebiltzan hura hill nahiz. 30 Hori ezaguturik anaiek eraman zuten Zesarearat eta handik igorri Tharserat.

        31 Bizkitartean Eliza bakean zen Judea guzian, Galilean eta Samarian; eta establitzen hari zen, Jaunaren beldurtasunean zebillala; bethea ere zen Izpiritu Sainduaren konsolazionez. 32 Gerthatu zen, bada, Piarres dizipulu guzien bisitatzen hari zela, ethor zedin Lidan zeudezen sainduenganat. 33 Aurkhitu izan zuten han gizon bat Enea zaitzana, zortzi urthe hartan ohatua, paralitiko izanez; 34 eta erran zioen Piarresek: «Enea, sendatzen zaitu Jesuskristo Jaunak; altxa zaite eta egizu zure ohea». Eta berehala altxatu zen. 35 Eta ikusi izan zuten horla sendatua Lidan eta Saronan egoten ziren jende guziek eta konbertitu izan ziren Jauna ganat.

        36 Jopen berriz bazen dizipuluen artean emaste bat Tabitha deitzen zena, erran nahi da Dorkas; aberats zen obra onetan eta amoiña hainitz zuen egiten. 37 Gerthatu zen bada denboratsu hartan, eriturik hill zedin; eta garbitu ondoan eman zuten sala batean. 38 Nola hurbill baitzen Lida Jopetik, dizipuluek aditurik Piarres han zela, igorri ziotzaten bi gizon othoizten zutela ethortzeaz ahalik lausterrena hetaraiño. 39 Jaikirik Piarres goan zen hekiekien. Arribatu zenean, eraman zuten salarat eta han jarri zitzaizkon alde batetik eta bertzetik emaste alhargun guziak nigarrez, erakusten ziotzatelarik Dorkasek egiten ohi zarozten arropak eta bestimendak. 40 Khendurik bada guziak kanporat, Piarres jarri zen belhauriko othoitz egiten; gero itzulirik gorphutzaren alderat, erran zuen: «Thabitha, altxa zaite». Berehala hark ideki zituen begiak eta ikusirik Piarres, eman zen jarririk. 41 Orduan Piarresek eskua emanik eraiki zuen; eta erakharririk sainduak eta alhargunak, presentatu zaroen bizia. 42 Gauza hori jakin zen Jope guzian; eta hainitzek sinhetsi zuten Jauna baitan. 43 Ondoan egon zen denbora luzez Jopen, Simon zeritzan zurratzaille baten baitan.

X. KAP.

        1 Gizon bat zen, bada, Zesarean Kornelio zeritzana, Italiako erraten dioten tropelan ehun gizonetako kapitain zena; 2 gizon errelijionetsua eta Jainko beldurtia bere etxe guziarekien; amoina hainitz egiten ziotzan populuari eta bethi othoitzetan zegoen. 3 Hunek egun batez bederatzigarren oreneko inguruan ikusi izan zuen klarki bisione batean Jainkoaren aingeru bat heldu zitzaioela eta erraten zioela: «Kornelio». 4 Hark berriz aingeruari behatu eta iziturik erran zioen: «Zer da, Jauna?». Aingeruak ihardetsi izan zioen: «Kure othoitzak eta zure amoinak igan dire Jainkoaren aitziñerat zutazko orhoitgarritzat. 5 Hala igorratzitzu orai berehala zenbait gizon Joperat eta erakharrazu Simon daritzan bat, izen goitia Piarres duena. 6 Hura da egoten Simon zurratzaille baten baitan, zeiñaren etxea baida itsasoaren aldean; erranen darotzu hark zer behar dukezun egin». 7 Goan zenean mintzo zitzaion aingerua, erakharri zituen bere bi zerbitzari eta soldadu bat, Jainkoaren beldurra zuena, bere manuko zituenetarik, 8 eta hei kondatu ondoan gauza guziak, igorri izan zituen Joperat.

        9 Biharamunean, bada, hek bidean zihoazela eta hirirat hurbiltzen zirela, igan zen Piarres etxe gaiñerat seigarren oreneko mugatsuan othoitz egiterat. 10 Eta gose baitzen, galdetu zuen jaterat; aphaintzen hari zitzaizkola etxekoak, ethorri zitzaion Izpirituzko goramendu bat. 11 Ikusi zuen zerua idekia eta dafailla handi bat bezala, laur basterretarik atxekia, jausten zela zerutik lurrerat, 12 zeinetan baitziren laur zangoetako aliamalia suerte guzietarik, lurrean herrestan dabiltzanetarik eta aireko hegastinetarik. 13 Denbora berean aditu zuen boz bat erraten zioena: «Altxa zaite, Piarres; hill zazu eta jan zazu». 14 Ihardetsi zuen ordean Piarresek: «Ez, hori ez, Jauna, ezen egundaiño ez dut jan gauza zilhegi ez denik, ez lohirik». 15 Bozak berriz erran zioen bigarrenean: «Jainkoak garbi errendatu duena ez dezazula zuk iduk profanotzat». 16 Hau bada egin zen hirur aldiz eta berehala dafailla eramana izan zen zerurat.

        17 Piarres bere baitan gogoetan zegoela, zer erran nahi othe zuen izan zuen ikuskari horrek, Kornelioz igorriak izan ziren gizonak, Simonen etxearen galdez zebiltzala, ethorri izan ziren hango atherat. 18 Eta norbait deithurik, galdegin zuten hea Simon, izen goitia Piarres zuena, han egoten zen. 19 Piarres, bada, gogoetan baitzegoen bere bisioneaz, erran zioen Izpirituak: «Horra hirur gizon non diren zure galdez. 20 Altxa zaite, bada, jauts zaite eta zohaz hekiekien trikatu gabe, zeren nik igorri izan baiditut». 21 Denbora berean Piafes jautsi zen gizon hekien ganat eta erran zaroen; «Ni naiz zuek galdetzen duzuena; zer da kausa, zeinaren gatik baitzarete ethorri?». 22 Ihardetsi zuten hek: «Kornelio kapitaiña, gizon justua, Jainko beldurtia eta judutarren nazione guziak lekhukotasuna errendatzen dioena, abisatua izan da aingeru saindu batez errakhar zaitzala bere etxerat eta adi detzala zuk erranen diotzatzunak». 23 Sarrarazirik bada barnerat, errezibitu zituen arrotzat; eta biharamunean jaiki eta goan zen hekiekien, eta Jopen egoten ziren anaietarik zenbaitek konpaniatu zuten.

        24 Ondoko egunean sarthu zen Zesarean. Kornelio berriz zegoen hekien begira, bildurik bere etxerat bere etxerat bere ahaideak eta adiskide bereziak. 25 Marres sarthu izan zenean, ethorri zitzaion aitzinerat Kornelio, eta bere burua haren oinetarat arthikirik, adoratu zuen. 26 Piarresek ordean eraiki zuen ziotsolarik: «Altxa zaite, ni neroni ere gizona naiz». 27 Eta harekien mintzo zela, sarthu zen eta aurkhitu zuen konpainia handi bat bildua. 28 Erran zaroen bada: «Badakizue lastima zaioela judutar bati atzerritar batekien baltsatzea edo haren ganat hurbiltzea, baiñan erakutsi izan darot niri Jainkoak ez dela gizonik iduki behar profanotzat edo lohitzat. 29 Hargatik ere naiz ethorri horlakotan trikatu gabe, gastiatu izan aitan puntutik. Erran diezadazue, bada, othoi, zertarat erakharri izan nauzuen». 30 Orduan Korneliok erran zioen: «Orai duela laur egun othoitzean nindagoen neure etxean bederatzigarren oreneko mugan, eta ethorri zitzaitan aitzinerat kolpe kolpez gizon bat, arropa xuri diztiant bat zuena, eta erran izan zarotan: 31 Kornelio, entzuna izan da zure othoitza eta zure amoiñak ez dire izan ahantziak Jainkoaren aitziñean. 32 Igorrazu beraz Joperat eta erakharrazu handik Simon izen goitiz Piafes daritzana; Simon zurratzaillearen etxean egoten da itsasoaren aldean. 33 Berehala, bada, igorri izan ditut zure bilha eta fagore egin darotazu ethortzeaz. Huna, bada, non garen orai guziak zure aitzinean, aditzeko Jaunak guri errateko manatu darozkitzun guziak»

        34 Orduan Piarresek hitza harturik erran izan zuen: «Egiaz dut aurkhitzen, ez duela Jainkoak behatzen presunen diferentzietarat; 35 aitzitik, zer nahi nazionetan den haren beldurra duena eta justiziazko obrak egiten dituena, dela haren gogorako. 36 Jainkoak igorri izan daroe bere hitza adiarazitzerat Israelgo umeei, erakusten daroelarik bakea Jesukristoz, zein baida guzien Jauna. 37 Badakizue banatua izan dela hitz hori Judea guzian, hasirik Galileatik, Joanesek predikatu izan duen bathaioaren ondoan: 38 Nola Jainkoak gantzutu izan duen Izpiritu Sainduaz eta indarrez Jesus Nazarethekoa, zeinak iragaten zen toki guzietan egin baiditu ungiak eta sendatu deabruaz tormentatuak ziren guziak, zeren eta Jainkoa baitzen harekien. 39 Eta gu gare lekhuko Judean eta Jerusalemen egin izan dituen guziez. Bizkitartean hillarazi izan dute, zur batean urkhaturik. 40 Baiñan Jainkoak biztu izan du hirurgarren egunean eta nahi izan du ager zekigun biztua. 41 Ez populu guzian, baiñan lekhukotzat Jainkoaz bereziak izan garenei, zeiñek jan izan baidugu eta edan harekien, hilletarik biztu izan den ondoan.

        42 Eta manatu izan daroku predika diozagula populuari eta lekhukotasun egin, hura dela Jainkoak ifini izan duena bizien eta hillen juje. 43 Huni profeta guziek diote lekhukotasuna errendatzen, hunen baitan sinhetsiko duten guziek errezibituko dutela hunen izenaz bekhatuen barkhamendua».

        44 Oraiño Piarres mintzo zela, jautsi izan zen Izpiritu Saindua aditzen zeudezen guzien gaiñerat. 45 Eta harritu ziren zirkonzisioneko fidelak, Piarresekien ethorri izan zirenak, ikusteaz jentilletarat ere jautsi zela Izpiritu Sainduaren grazia; 46 aditzen zituzten ezen mintzatzen lengoaia hainitzez eta Jainkoaren handitasunak publikatzen. 47 Orduan erran zuen Piarresek: «Errefusa ahal dakikeiote bathaioko ura jende hauei, zeiñek errezibitu izan baidute Izpiritu Saindua guk bezain ungi?». 48 Eta bathaiarazi zituen Jesukristo Jaunaren izenean. Orduan othoiztu zuten egon zedin zenbait egunez hekiekien.

XI. KAP.

        1 Aditu izan zuten, bada, Judean ziren Apostoluek eta anaiek jentillek ere errezibitu izan zutela Jainkoaren hitza, 2 eta ethorri izan zenean Piarres Jerusalemerat, jarri ziren haren kontra ihardukitzen zirkonzisioneko zirenak, 3 erraten ziotela ezen: «Zergatik sarthu izan zare zirkonzidatuak izatu ez diren jendeetarat eta duzu jan hekiekien?».

        4 Baiñan Piarres hasi zitzaien ondoren ondo gauza nola iragan zen kondatzen, erraten zaroelarik: 5 «Nindagoen othoitzetan Jopeko hirian, eta Izpirituz goratua izanik, ikusi izan nuen ikuskari bat, zeinetan ikusi bainuen jausten zerutik zerbait, ziduriena dafailla handi bat, laur basterretarik sustengatua heldu zela ene ganat. 6 Eta ungi behaturik konsideratu nuenean, ikusi nituen hartan lurreko aliamalia laur zangotakoetarik, basa bestietarik eta herrestan dabiltzanetarik eta bai aireko hegastinetarik. 7 Aditu nuen bada boz bat erraten zarotana: Altxa zaite, Piarres, hill zazu eta jan zazu. 8 Ihardetsi nuen: Balinba ez, Jauna; ezen deusere profanorik edo lohirik egundaiño ez da sarthu izan ene ahoan. 9 Mintzatu zitzaitan boza bigarren aldian zerutik eta erran zarotan: Jainkoak garbi errendatu izan duena ez dezazula iduk zuk lohitzat. 10 Hori bada egin zen hirur aldiz, eta gero erretiratu izan ziren guziak zerurat. 11 Denbora berean ethorri ziren ni nintzen etxeko atherat hirur gizon, Zesareatik ene ganat igorriak. 12 Erran zarotan Izpirituak nindohala hekiekien herabe izan gabe. Ethorri ziren bada enekien sei anaia hauk ere eta sarthu giñen gizon haren etxean. 13 Kondatu zarokun, bada, nola ikusi izan zuen bere etxean aingeru bat, zeiñek erran baitzioen: Igorrazu Joperat eta erakharrazu Simon, izen goitiz Piarres daritzana. 14 Hark darozkitzu erranen hitzak, zeiñetaz izanen baitzare salbatua zu eta zure etxe guzia. 15 Hasi nintzaieneko bada mintzatzen, jautsi zen Izpiritu Saindua hekien gaiñerat, hastetik gure gainerat ere jautsi ohi izan zen bezala. 16 Orhoitu nintzen orduan Jaunak erran zuen hitzaz: Joanesek bathaiatu izan du urean, zuek ordean bathaiatuak izanen zarete Izpiritu Sainduan. 17 Baldinetariak beraz grazia bera eman badaroe hei Jainkoak nola guri, Jesukristo Jauna baitan sinhetsi dugunei, ni nor nintzen Jainkoa debekatzeko bere obra egitetik?». 18 Horiek aditu eta ixildu ziren eta glorifikatu zuten Jainkoa, erraten zutelarik: «Beraz jentillei ere eman daroe Jainkoak penitenziaren dohaina bizitzerat heltzeko».

        19 Bizkitartean Estebenen denboran altxatu izan zen persekuzioneaz geroz barraiatuak izan zirenak iragan ziren Feniziaraiño, Zipreraiño eta Antiokiaraiño, nihori hitza predikatzen ez zaroela judu xoillei baizen. 20 Hetarik zenbait, bada, Ziprekoak eta Zirenakoak, sarthurik Antiokian, mintzatu zitzaizten grekoei ere eta predikatu izan zaroen Jesus Jauna. 21 Eta zen Jaunaren eskua hekiekien halako moldez, non jende nonbre handi batek sinhetsi baitzuten eta konbertitu baitziren Jauna ganat.

        22 Ethorri zen, bada, Jerusalemen zen Elizaren beharrietarat gauza horien hotsa eta igorri izan zuten Barnabe Antiokiaraiño. 23 Arribatu zenean han eta ikusi izan zuenean Jainkoaren graziaren obra, bozkariatu zen eta exortatu zituen guziak egon zitezen Jaunarekien bihotz fermu eta tieso batekien. 24 Ezen gizon bat zen egiazko prestua eta Izpiritu Sainduaz eta fedez bethea; eta jendetze aralde handi bat eman zitzaion Jaunari. 25 Handik goan zen Barnabe Tharserat Saulen bilha eta aurkhiturik erakharri izan kuen Antiokiarat. 26 Urthe bethe batez egon izan ziren hango Elizarekien konbertsatzen eta jendetze handi bat instruitu zuten halako suertez, non Antiokian lehenbizikorik eman baitzaroen dizipuluei giristinoen izena.

        27 Denbora hartan, bada, ethorri izan ziren Jerusalemetik profeta batzu Antiokiarat, 28 eta jaikirik hetarik bat Agabe zeritzana, hasi zen deklaratzen Izpiritu Sainduaren inspirazionez gosete handi bat izaterat zihoala mundu herri guzian; eta hala arribatu ere zen gosete hura Klaudio enperadore zen denboran. 29 Dizipuluek, bada, nork bere zuenaren arauera deliberatu zuten batbederak igortzerat zerbait sokorri Judean egoten ziren anaiei; 30 eta egin ere zuten igorririk Jerusalemeko aphezei Barnaberen eta Saulen eskuz.

XII. KAP.

        1 Denbora hartan berean jarri zen Herodes erregea persekutatzen Elizakoetarik zenbaiten. 2 Hillarazi zuen berehala ezpataz Jakobe Joanesen anaia. 3 Eta ikusirik atsegin egiten zaroela juduei, harrarazi zuen oraiño Piarres ere; ziren orduan altxagarri gabeko ogien egunak. 4 Harrarazirik, bada, igorri izan zuen presondegirat eta eman zaroen goardatzerat laur soldaduetako laur bandei, nahiz Bazko ondoan hillarazi populuaren aitzinean.

        5 Zen, bada, Piarres begiratua presondegian eta Eliza hari zitzaioen kontinualki othoitz egiten Jainkoari harentzat. 6 Noiz ere, bada, baitzegoen Herodes hura supliziorat igortzeko, gau hartan berean Piarres lo zegoela bi soldaduen artean bi gathez amarratua eta goardak athe aitzinean zeudezela presondegiaren begiratzen, 7 huna Jaunaren aingeru bat heldu da kolpe kolpez, argi diztiant batek bethetzen du toki hura, eta jorik Piarres sahetsean, iratzartzen du erraten dioelarik: «Jaiki zaite berehala». Eta denbora berean erortzen dire gatheak haren eskuetarik. 8 Erran zioen bada aingeruak: «Gerrika zaite eta jauntz zatzitzu zure zapatak». Eta egin zuen borla. Erran zioen gero berriz aingeruak: «Har zazu zure arroba eta jarraik zakizkit niri». 9 Ikhirik Piarres, bazarraikon jakin gabe aingeruak egiten zuena egiazki zela; aitzitik uste zuen zenbait iduripen zuela ikusten. 10 Iragan zutenean, bada, lehenbiziko goardia eta bai bigarrena, ethorri ziren burdiñazko atherat, hirirat daramanerat, zeina bere buruz ideki baitzitzaien; eta ilkhirik, goan ziren karrikaren bururaiño eta berehala utzi zuen aingeruak.

        11 Orduan Piarresek bere baitan sarthurik, erran zuen: «Orai ezagutzen dut egiazki, igorri izan darotala Jaunak bere aingerua eta athera nauela Herodesen eskutik eta juduen populuaren ustekari guzietarik». 12 Eta gauzak konsideraturik, ethorri izan zen Maria, Joanes izen goitiz Mark zeritzanaren amaren etxerat, zeiñetan baitziren hainitz presuna bilduak othoitzean zeudezenak.

        13 Jo zuenean bada athea, ethorri zen behatzerat neskatxa bat Rhode zeritzana, 14 eta ezagutu izan zuenean Piarresen boza, bozkarioaren fuertsaz ez zuen ideki athea, bainan lausterka barnerat sarthurik, goan zen berria ematerat Piarres zela athean. 15 Hek erraten zioten: «Naski errotu zare». Baiñan hark seguratuki zioen hala zela. Hek berriz zioten: «Haren aingerua diteke». 16 Bizkitartean Piarres athe joka hari zen; ideki zutenean, bada, ikusi zuten eta balditu ziren. 17 Baiñan hark eskuaz kheiñu eginik ixil zitezela, kondatu zaroen nola Jaunak athera izan zuen presondegitik. Eta erran zaroen: «Eramozue berria Jakoberi eta anaiei». Eta ilkhirik goan zen bertze lekhu batetarat. 18 Argitu zenean, bada, ez zen xumea soldaduen arteko altaramendua, hea zer egin othe zen Piarres. 19 Herodesek berriz bilha erabillirik ezin aurkhitu zuenean, informazioneak eginik goarden kontra, ordenatu zuen eraman zetzatela hiltzerat; eta goanik Judeatik Zesarearat egon zen han.

        20 Zen, bada, tarritatua Tiriarren eta Sidoniarren kontra. Baiñan hek elkhar harturik, ethorri ziren haren ganat eta irabazirik Blasto erregeren gelaria galdetu zuten bakea, zeren hekien herriak errege ganik baitzuen bere bizitzekoa. 21 Egun hartuan, bada, Herodes bere erregetasuneko arropaz bestiturik, jarri zen bere thronuan eta hasi zitzaien harangatzen. 22 Populua berriz jarri zen oihuz erraten: «Jainko baten mintzoa da hori eta ez gizonarena». 23 Momentu berean ordean jo zuen Jaunaren aingeru batek, zeren ez zioen gloria errendatu Jainkoari, eta hiltzen barrez jana. 24 Bizkitartean Jainkoaren hitza berretuz zihoan eta banatuz geroago eta gehiago. 25 Barnabe berriz eta Saul bihurtu ziren Jerusalemetik, bere mezua konpliturik eta berekien harturik Joanes, izen goitiz Mark erraten ziotena.

XIII. KAP.

        1 Baziren Antiokiako Elizan profetak eta dotorak, zeinetarik baitziren Barnabe eta Simon, Belka erraten ziotena, Luzius Zirenakoa, Manahen Herodes tetrarkaren haz-anaia, eta Saul. 2 Jaunaren zerbitzuan zirela bada eta barur egiten, erran izan zaroen Izpiritu Sainduak: «Aldara dietzadatzue niri Saul eta Barnabe nik hautatu ditudan obrakotzat». 3 Orduan barurturik eta othoitzak eginik, pausatu ziotzaten eskuak eta igorri zituzten.

        4 Hek, bada, Izpiritu Sainduaz igorriak ziren bezala, goan ziren Seleuziarat eta handik enbargatu ziren goateko Ziprerat. 5 Eta ethorri izan zirenean Salaminarat, predikatu zuten Jainkoaren hitza juduen sinagogetan eta berekien zuten Joanes ere lagun. 6 Eta trebesatu zutenean irla guzia Pafaraiño, aurkhitu izan zuten judu bat aztia eta profeta falsoa, Barjesu zeritzana; 7 zein baitzen Serjio Paulo gobernadorearekien, gizon zuhur eta prudentarekien; hunek erakharririk Barnabe eta Saul, desira zuen aditzeko Jainkoaren hitza. 8 Kontra egiten zaroen ordean Elimas aztiak (hori erran nahi du ezen haren izenak), nahiz gibelatu gobernadorea fedea besarkatzetik. 9 Baiñan Saulek, Paulo ere deitzen denak, Izpiritu Sainduaz bethea zen bezala, behaturik gizon hari, 10 erran izan zioen gizon hari: «O gizon, enganio eta tronperia suerte guziez bethea, deabru semea, justizia guziaren etsaia! Ez aiz bada geldituko Jaunaren bide xuxena iraultzetik? 11 Horra, bada, non duan Jaunaren eskua hire gaiñean, eta itsu izanen haiz, iguzkia ikusten ez duala denbora batetaraino». Eta betbetan erori zitzaion begietarat lanbo ilhun bat, eta alde guzietarat bilha zebillan nork esku emanen zioen. 12 Orduan gobernadoreak gauza hori ikusirik, sinhetsi zuen eta miretsi Jaunaren doktrina.

        13 Paulo eta bere lagunak partitu ziren Pafotik eta ethorri gero Perje Panfiliakorat. Joanes ordean hek utzirik bihurtu izan zen Jerusalemerat. 14 Hek berriz Perjetik partiturik ethorri ziren Antiokia Pisidiakorat eta sarthurik sinagogan sabatho egunean jarri izan ziren. 15 Legearen eta profeten irakurtzearen ondoan, igorri zioten sinagogako buruzagiek erraterat: «Anaiak, baldin baduzue zenbait exorta egiteko populuari, mintza zaitezte».

        16 Altxatu zen, bada, Paulo eta eskuaz kheinu eginik ixil zeitezentzat, erran zaroen: «Israeldarrak eta zuek, Jainkoaren beldur zaretenak, adi zazue: 17 Israelgo populuaren Jainkoak hautatu izan ditu gure aitak eta populu hau altxatu izan du Ejiptoan zegoen orduan eta beso gora eta indarsu batez athera zituen handik. 18 Berrogoi urtheren ephean jasan izan ditu hekien hazdurak desertuan; 19 eta desegin zazpi nazione Kanaango herrian; zorthez partitu zarozten hekien lurrak, 20 laur ehun eta berrogoi eta hamar urtheren buruan edo; eta ondoan eman zarozten jujeak Samuel profetarainokoan. 21 Ondoan galdegin zuten errege bat eta eman zaroen Jainkoak Saul, Zis-en semea, Benyaminen leiñukoa, zeiñek erreginatu baitzuen berrogoi urthez. 22 Hura khendurik, berriz eman zaroen erregetzat Dabid, zeinari lekhukotasuna errendatu baidio, erranik: Aurkhitu dut Dabid, Jeseren semea, neure gogarako gizona, zeinek eginen baiditu ene nahi guziak. 23 Hunen arrazatik du Jainkoak bere agintzaren arauera ilkhiarazi Israelentzat salbatzaille bat, zein bada Jesus; 24 zeiña ethortzeko aitzinean, predikatu izan baidio Joanesek penitentziaren bathaioa Israelgo populuari. 25 Eta Joanesek akhabo hurren zuenean bere korsua, erraten zuen: Zuek uste duzuena naizela ez naiz ni; baiñan horra non heldu den ene ondoan bat, zeinaren oiñetako zapatak lexatzeko ez bainaiz ni gai.

        26 Ene anaiak, Abrahamen arrazatikako umeak: zuei eta zuen artean Jainko beldurra dutenei izan zaitzue salbamenduko hitz hau igorria. 27 Ezen Jerusalemen egoten zirenek eta hango buruzagiek ez ezaguturik Jesus, kondemnatzean berean konplitu izan dituzte profeten erranak, sabatho egun guziez irakurtzen direnak. 28 Eta aurkhitzen ez zuten arren haren baithan deusere heriotzea merezi zuenik, galdetu izan zioten Pilatusi hillaraz zezala. 29 Eta konplitu zituztenean hartaz eskribatuak ziren guziak, erautsia izan zen gurutzetik eta ezarria thonban. 30 Jainkoak ordean biztu izan zuen hilletarik hirurgarren egunean eta agertu zitzaien hainitz egunez harekien Galileatik Jerusalemerat ethorri izan zirenei 31 zeinak orai arteraino lekhukotzat baliatzen baitzaizko populuaren alderat, 32 eta guk ere irakasten darotzuegu orai gure aitei egin izan zitzaien agintza. 33 Zeren Jainkoak konplitu izan baidu gure umeentzat bizturik Jesus, bigarren salmoan eskribatua ere den bezala: Ene Semea zare zu, nik egun zaitut jenderatu. 34 Eta erakustekotzat hilletarik biztu izan duela gehiago ez hiltzekotan, hunela erran izan du: Atxekiko darozkitzuet leialki Dabidi egin izan diotzadan agintza sainduak. 35 Hargatik ere du erraten bertze lekhu batean: Ez duzu utziko zure Saindua ustelgunerik frogatzerat. 36 Ezen Dabid bere denboran Jainkoaren nahirat zerbitzaturik hill izan da, ezarria izan da bere aiten thonban eta ikusi izan du usteltzea. 37 Ordean Jainkoak biztu izan duenak ez du frogatu usteltzerik.

        38 Jakin zazue beraz, ene anaiak, huntaz zaitzuela erakusten bekhatuen barkhamendua eta Moiseren legeaz justifikatuak ezin izan zareten guzietarik, 39 hunen baithan sinhesten duena justifikatua dela huntaz. 40 Begirautzue, beraz, gertha ez dakizuen profetez errana izan dena: 41 Ikusazue, izpiritu mesprezantak, eta barri zaitezte eta urmaria zaitezte, zeren obra bat eginen baidut zuen egunetan, obra bat sinhetsiko ez duzuena, nihork kondaturik ere».

        42 Sinagogatik ilkhitzean othoitz egin zaroten, hurreneko sabathoan ere mintzatzeaz gauza beraz. 43 Eta batzarra urratu zenean, juduetarik hainitz eta Jainkoa zerbitzatzen zuten arrotzetarik ere hainitz jarraiki zitzaizten Paulori eta Barnaberi, zeiñek exortatzen baitzituzten zinki egoterat Jainkoaren grazian. 44 Ondoko sabathoan, bada, hurren hiri guzia bildu izan zen Jainkoaren hitza aditzerat.

        45 Ikusteaz ordean jendetze hura, juduak ielosiaz betherik jarri ziren blasfemiorekien kontrestatzen Jondoni Paulok erraten zituenak. 46 Orduan ausarki Paulok eta Barnabek erran izan zaroen: «Zuei behar zitzaitzuen lehenik aiphatu Jainkoaren hitza, baiñan zuek duzuenaz geroz arbuiatzen eta zebonek ditutzuenaz geroztik jujeatzen zeben buruak indigno bizitze eternala izateko, huna non goazen jentillen aldeetarat. 47 Hala manatu daroku ezen Jaunak hitz hautaz: Ezarri zaitut jentillen argi izateko, salbamendua eraman dezazuntzat lurraren basterretaraino».

        48 Aditurik hori jentillak bozkariatu ziren eta zuten glorifikatu Jainkoaren hitza; eta sinhetsi izan zuten bizitze eternalekotzat predestinatuak ziren guziek. 49 Bizkitartean banatzen zen Jainkoaren hitza herri hartan guzian. 50 Juduek ordean altxarazirik emazte debot eta kualitatezko batzu hiriko prinzipalekien batean, eragin zuten persekuzione bat Pauloren eta Barnaberen kontra eta kasatu zituzten bere herritik. 51 Baiñan hek iharrosirik bere oiñetako herrautsa jende hekien kontra, goan ziren Ikonerat. 52 Eta dizipuluak betheak ziren bozkarioz eta Izpiritu Sainduaz.

XIV. KAP.

        1 Ikonen zirela, bada, ethorri ziren sartzerat elkharrekien juduen sinagogan eta mintzatu ziren halako moldez, non sinhetsi baitzuten judu eta greko multzo handi batek. 2 Ordean sinhetsi nahi ez zuten juduek altxarazi zituzten jentillak eta tarritatu anaien kontra. 3 Egon ziren, bada, denbora handiz hiri hartan fidantziarekien konportatzen zirela Jaunaren izenean, zeiñak lekhukotasuna egiten baitzioen bere graziaren hitzari, mirakuillu handiak obratzenez hekien eskuz. 4 Baiñan partitu izan ziren hiriko jendeak, batzu juduen alde, bertzeak berriz Apostoluen. Nola, bada, jentillak eta juduak bere buruzagi prinzipalekien oldartu baitzezten 5, hek injuriatu nahiz eta harrikatu nahiz, 6 hori jakiñik Apostoluak goan ziren ihesi Listra eta Derbe zeritzaten Likaoniako hirietarat eta inguru hartako herrietarat, eta han hari ziren predikatzen. 7 Zegoen, bada, Listran gizon bat zangoetarik hebaindua, amaren sabeleandanik maingua eta egundaiño oiñez ibilli ez zena.

        8 Gizon hark aditu zuen Paulo predikatzen eta Paulok hari behaturik eta ikusirik fedea bazuela sendatua izateko, 9 erran zioen oihu goraz: «Altxa zaite zure oinen gaiñean xutik». Eta hura jauzi eginik abiatu zen ibiltzen. 10 Populuak ikusirik Paulok zer egin zuen, altxatu zuen oihua gora Likaniako erdaraz ziotsala: «Jainko batzu dire hauk gizonen idurian gure ganat jautsi direnak». 11 Eta zuten deitzen Barnabe Jupiter, Paulo berriz Merkurio, zeren hark baitzuen hitza ere hartzen. 12 Jupiterren apheza ere, zeinek baitzuen tenplua hiritik hurbill, athe aitzinerat ethorririk zezenekien eta khoroekien, jarri zen populuarekien batean hei ofrendatzerat.

        13 Baiñan hori aditu zutenean Barnabe eta Paulo Apostoluek, hautsi zituzten bere arropak eta goan ziren oihuz jendetzearen erdirat, 14 ziotelarik: «Gizonak, zer hari zarete? Gu ere hillkorrak gare eta zuen pareko gizonak, zuei predikatzerat ethorriak konberti zaiteztela banokeria horietarik Jainko bizia ganat, zeinek egin izan baiditu zerua eta lurra eta itsasoa eta hetan diren guziak; 15 zeinek iragan mendeetan utzi izan baiditu nazione guziak bere bideetan ibiltzerat; 16 eta halarikan ere ez da gelditu bere izateaz bethi gu jakintsun egitetik, bere ungi eginez zerutik emanez uriak eta fruitutako sasoin onak, frankoki ematen darokula atseginekien ere bizitzekoa». 17 Horiek erranik ere, doi doia gibelatu zuten populua hei ofrendatzetik. 18 Denbora hartan berean ethorri izan ziren judu batzu Antioketik eta Ikoniotik, zeinek populua irabazirik harrikatu izan baitzuten Paulo eta herrestatu hiriz kanporat, ustez hilla zen.

        19 Bildurik ordean dizipuluak haren ingururat altxatu zen eta sarthu hirian; eta biharamunean goan zen Barnaberekien Derberat. 20 Eta predikatu ondoan Ebanjelioa hiri hartan eta eskolatu ondoan hainitz, bihurtu ziren Listrarat eta Ikoniorat eta Antiokiarat, 21 indarztatzen zituztelarik dizipuluen gogoak eta zituztelarik exortatzen fedean egoterat fermuki, zeren eta atsekabe hainitzetarik behar baitgare sarthu Jainkoaren erresuman.

        22 Gero ordenaturik Eliza bakhoitxetan aphezak eta eginik othoitzak eta barurak, gomendatu ziotzaten Jaunari, zeina baitan baitzuten sinhesten. 23 Ondoan Pisidia iraganik ethorri ziren Panfiliarat, 24 ea predikatu ondoan Jainkoaren hitza Perjen, jautsi ziren Attaliarat, 25 eta handik enbargatu ziren goateko Antiokiarat, zeinetarik izan baitziren igorriak Jainkoaren graziari gomendaturik konplitu izan zuten obrakotzat.

        26 Ethorri zirenean, bada, eta bilharazi zutenean Eliza, kondatu ziotzaten zenbat gauza handi egin izan zituen Jainkoak hekiekien eta nola zabaldu zaroen Jainkoak jentillei fedearen athea. 27 Eta egon ziren denbora luzez dizipuluekien.

XV. KAP.

        1 Iudeatik ethorri batzuek, bada, irakasten zioten anaiei, ziotsotelarik: «Baldin ez bazarete zirkonzidatzen Moisez exlejitua den arauera, ezin salba zaitezkete». 2 Eta horren gaiñean debadio handi bat izan baitzuten Paulok eta Barnabek hekien kontra, deliberatu izan zuten goanen zirela Paulo eta Barnabe eta bertze zenbait bertzeetarik Jerusalemerat Apostoluen eta aphezen ganat kestione horren xuritzerat. 3 Hek, bada, Elizak igorririk iragan ziren Feniziatik eta Samariatik, kondatzen zutelarik nola konbertitu ziren jentillak; eta bozkario handi bat zioten ematen anaia guziei.

        4 Ethorri zirenean Jerusalemerat ungi errezibituak izan ziren Elizaz eta Apostoluez eta aphezez, zeinei kondatu izan baitzioten zenbat gauza handi egin izan zuen Jainkoak hekiekien. 5 Altxatu izan ziren ordean jende batzu farisauen sektakoak, fedea besarkatu zutenak, erraten zutela ezen zirkonzidatu behar zirela jentillak eta ordenatu behar zitzaiela Moiseren legea begiratzeaz. 6 Bildu ziren, bada, Apostoluak eta aphezak egiteko horren gaiñean deliberatzeko.

        7 Eta debadio handi baten ondoan altxatu zen Piarres eta erran zaroen: «Ene anaiak, badakizue aspaldidanik Jainkoak gure artean hautatu izan nauela ene ahotik jentillek entzun zezatengatik Ebanjelioko hitza eta sinhets zezatentzat. 8 Eta Jainkoak ezagutzen baiditu bihotzak, erakutsi izan du horren froga, hei emanik Izpiritu Saindua guri bezala. 9 Eta diferenziarik batere ez du egin izan hekien eta gure artean, fedeaz garbitu izan baiditu hekien bihotzak. 10 Orai beraz, zergatik tentatzen duzue Jainkoa ezarri beharrez dizipuluen lephoen gainean ustarri bat, zeiña ez gure aitek, eta ez guk ezin jasan baidugu? 11 Aitzitik Jesukristo Jaunaren graziaz dugu uste salbatuko garela eta bai hek ere». 12 Orduan ixildu zen batzar guzia eta jarri ziren Barnaberen eta Pauloren aditzen, zeinek kondatu baitzuten zenbat mirakuillu eta gauza ohiz kanpoko egin izan zuen Jainkoak hekien bidez jentillen artean.

        13 Eta ixildu zirenean, hartu zuen hitza Jakobek eta erran: «Ene anaiak, adi nazazue: 14 Simonek kondatu darotzue nola hasi izan den Jainkoa jentilletarik hautesten beretzat populu baten, 15 eta horrekien akort heldu dire profeten erranak, eskribatua den bezala: 16 Gero ondoan bihurtuko naiz eta berriz bastituko dut Dabiden etxea eroria dena; erreparatuko ditut haren erorikoak eta altxatuko dut, 17 bilha dezaten gatik Jauna gaiñerako gizonek eta nazione guziek, zeiñen gaiñean deithoratua izan baida ene izena; dio Jaunak berak, zeinek baiditu egiten gauza hauk. 18 Bethidanik ezagutzen du Jaunak bere obra.

        19 Hargatik niri zait ez direla behar nekhatu jentilletarik Jainkoaganat itzultzen direnak, 20 baiñan eskribatu behar zaiela gibela daitezela idolez lizunduak direnetarik, fornikazionetik, gauza ithoetarik eta odoletik. 21 Moisez denaz bezanbatean, aspaldidanik baditu hiri bakhoitxetan hura predikatzen dutenak sinagogetan, zeinetan irakurtzen baidute sabatho egun guziez».

        22 Orduan abisuko izan ziren Apostoluak eta aphezak Eliza guziarekien, berezteko hetarik zenbait igortzekotzat Antiokiarat Paulorekien eta Barnaberekien. Hautatu izan zituzten beraz Juda, zeiñak baitzuen izengoitia Barsabas, eta Silas anaien artean ziren prinzipaletarik.

        23 Eta huna zer eskribatu zuten hekiekien Apostoluek eta anaia aphezek: «Antiokian, Sirian eta Zilizian jentilletarik diren anaiei, agur: 24 Nola aditu izan baidugu gutarik ilkhi diren batzuk alborotatu izan zaituztela bere erasiez eta iharrosi izan dituztela zuen arimak gureganik mezurik batere izan gabe, 25 abisuko izan gare elkharrekien batzarra egin dugunak, hautatzeko gizon batzu eta igortzeko zuenganat Barnabe eta Paulo maiteekien, 26 bere biziak Jesukristo gure Jaunaren izenarentzat eman dituzten gizonekien batean. 27 Igortzen darozkitzuegu, bada, Juda eta Silas, zeiñek erranen baidarozkitzue hitzez gauza berak. 28 Kaio ezen Izpiritu Sainduari eta bai guri ere, ez zuei ezartzea gehiago kargarik mengoazko hautaz landan: 29 begira zaitezten idolei ofrendatuak izan diren gauzetarik, odoletik, gauza ithoetarik eta fornikazionetik, zeinetarik begiratzeaz ungi eginen baiduzue. Ungi daizuela».

        30 Hauk, bada, hunela igorriak izan zirenean, ethorri ziren Antiokiarat eta bilharazirik fidelak, eman zaroen buthuna, 31 zeina irakurri baitzuten bozkario eta konsolamendu handirekien. 32 Eta nola Juda eta Silas berak ere profetak baitziren, konsolatu izan zituzten eta borthiztu anaiak hagitz solhas onez. 33 Egin ondoan bada han zenbait denbora, utzi zituzten anaiak bakearekien goaterat igorri izan zituztenen ganat. 34 Hala ere apropos aurkhitu zuen Silasek han gelditzea, eta Juda bakharrik goan zen Jerusalemerat. 35 Paulo eta Barnabe ere gelditu izan ziren Antiokian irakasten eta predikatzen bertze hainitzekien Jaunaren hitza.

        36 Zenbait egunen ondoan, bada, erran zioen Paulok Barnaberi: «Bihur gaitezen eta bisita detzatzigun anaiak Jaunaren hitza predikatu izan dugun hiri guzietan, hea zertan diren». 37 Barnabek, bada, hartu nahi zuen berekien Joanes, izengoitiz Mark zeritzana. 38 Paulok ordean errepresentatu zioen ez zela konbeni berekien har zezaten Panfiliandanik hek utzi izan zituen presuna bat eta hekiekien lanerat goan ez zena. 39 Izan zen, bada, hekien artean targoa bat, zeinari zagozala partitu baitziren elkharganik; eta Barnabe, harturik Mark berekien, enbargatu baitzen Xiprerat goateko. 40 Paulo berriz hautaturik Sila, goan izan zen anaiez gomendatua Jainkoaren graziari. 41 Iragan zituen Siria eta Zilizia borthizten zituela Elizak, eta ordenatzen zaroela goardatzeaz Apostoluez eta aphezez exlejituak izan zitzaiztenak.

XVI. KAP.

        1 Ethorri zen bada Paulo Derberat, gero berriz Listrarat. Eta zen han dizipulu bat, Timotheo zeritzana, emaste judutar fidel baten semea, baiñan alta jentilla zuena. 2 Huni zioten lekhukotasun on bat errendatzen Listran eta Ikonion ziren anaiek. 3 Paulok nahi baitzuen hura berekien eraman, harturik zirkonzidatu zuen lekhu hetan ziren juduengatik; bazakiten ezen guziek haren alta jentilla zela. 4 Hirietarik iragatean irakasten zaroten goardatzen Jerusalemen ziren Apostoluek eta aphezek egin izan zituzten ordenamenduak. 5 Eta horla Elizak borthizten ziren fedean egun oroz eta berretzen nonbrean.

        6 Iragan zutenean bada Frijia eta Galaziako probinzia, debekatuak izatu ziren Izpiritu Sainduaz Jainkoaren hitza predikatzetik Asian. 7 Ethorri zirenean bada Misiarat, goan gogo zuten Bithiniarat; ordean ez zituen utzi goaterat Jesusen Izpirituak. 8 Misia iraganik bada, jautsi izan ziren Troadarat. 9 Eta Paulok izan zuen bisione bat gauaz: gizon mazedoniar bat agertu zitzaioen othoitzez eta errekerimenduz erraten zioela: «Iragan zaite Mazedoniarat eta hel zakizkigu». 10 Bisione hori izan zuenean, berehala preparatu giñen goaterat Mazedoniarat, segurtzat harturik Jainkoak ginituela deitzen hei predikatzerat.

        11 Enbargaturik bada Troaden, xuxen xuxena ethorri giñen Samothraziarat, eta biharamunean Neapoliserat; 12 handik Filiporat, zein baida Mazedoniako herriko lehenbiziko hiria eta kolonia bat, eta han egon giñen zenbait egunez konpartitzen. 13 Sabatho egunean, bada, ilkhi izan giñen hiriko portaleez kanporat arriberaren hegirat, non iduritu baitzitzaikun egiten zutela othoitza; eta han jarririk mintzatu giñaizten harat bilduak ziren emasteei. 14 Eta Lidia zeritzan Thiatira hiriko emaste eskarlata saltzaille, Jainkoa zerbitzatzen zuen batek entzun ginituen, zeinaren bihotza ideki baitzuen Jaunak Paulok erraten zituen gauzen ungi aditzeko. 15 Bathatua izan zenean bada bere familiarekien, othoitz egin zarokun erraten zuelarik: «Baldin jujeatu baduzue Jaunaren fidel naizela, sar zaitezte ene etxean eta egon zaitezte». Eta bortxatu ere ginituen.

        16 Gerthatu izan zen bada othoitzerat giñohazela, neskato bat pithonen Izpirituaz poseditua zena bat zekigun, zeinek irabazi handi bat ekhartzen baitzaroen bere nausiei bere astmuez. 17 Neskato hura jarraiki zitzaikun Paulori eta guri oihuz erraten zuelarik: «Gizon hauk Jaungoikoaren zerbitzariak dire, zeinek erakusten baidarotzue salbamenduko bidea». 18 Eta hori egin zuen hainitz egunez; eta nola damu egiten baitzioen horrek Paulori, itzulirik erran zioen izpirituari: «Manatzen haut Jesukristoren izenean ilkhi hadin horren ganik». Eta ilkhi zen ordu berean.

        19 Baiñan ikusirik haren nausiek galdu zutela bere irabaziaren esperantza, hartu zituzten Paulo eta Silas, eta eraman zituzten gaztelurat kargudunetarat. 20 Eta presentaturik kargudunei, erran zioten: «Gizon hauk nahasten dute gure hiria, judu batzu dire ezen 21 predikatzen darokutenak bizitze molde bat hartzea, guri goardatzea zilhegi ez zaikuna, Romanoak garenaz geroztik». 22 Eta abiatu zen populua lausterrez hekien kontra, eta kargudunek hautsarazirik hekien arropak, ordenatu zuten azota zetzatela zigorrez.

        23 Kolpe hainitz eman ziotzaten ondoan, emanarazi zituzten presondegian, manaturik jaulerari athoski goarda zetzala. 24 Hark ordena hori errezibitu eta eman zituen kaxotean eta zarratu zarozten oinak zephoetan. 25 Gau erditan, bada, Paulo eta Silas jarri ziren othoitz egiten eta Jainkoaren laudorioak kantatzen; eta aditzen zituzten han ziren presonierek. 26 Eta betbetan egin zen lur ikharatze handi bat halako moldez, non higitu izan baitziren presondegiko zimenduak; denbora berean ideki ziren athe guziak eta guzien estekailluak hautsi izan ziren.

        27 Iratzarririk, bada, jaulera eta ikusirik idekiak presondegiko atheak, athera zuen bere ezpata eta hill nahi zuen bere burua, ustez ezen itzuri ziren presonierak. 28 Baiñan Paulok erran zioen oihu goraz: «Ez diozazula minik egin zure buruari, guziak ezen hemen gare». 29 Orduan galdeturik argia, sarthu izan zen barnat eta guzia ikharatua arthiki zen Pauloren eta Silasen oinetarat; 30 eta kanporat ilkhiarazirik, erran zaroen: «Jaunak, zer egin behar dut salbatua izateko?». 31 Hek ihardetsi izan zioten: «Sihetsazu Jesukristo Jauna baitan eta salbatua izanen zare zu eta zure familia». 32 Eta irakatsi izan zioten Jaunaren hitza eta bai haren etxeko guziei ere. 33 Hark berriz gauaren oren hartan berean garbitu zarozten bere zauriak; eta berehala bathaiatuak izan ziren bera eta bere mainada guzia. 34 Gero eramanik bere etxerat, hedatu zaroen mahaiña; eta alegeratu izan zen bere familia guziarekien, zeren sinhetsi zuen Jainkoa baithan.

        35 Eguna ethorri zenean, igorri izan ziotzaten kargudunek xarxoak erraterat, utz zetzala gizon hek goaterat. 36 Jaulera ethorri zitzaioen berehala Paulori erraterat: «Gastiatu dute kargudunek utz zaitzagutela goaterat; ilkhi zaitezte, beraz, orai berean eta zohazte bakean». 37 Paulok ordean erran zaroen: «Azotatu gaituzten ondoan publikoki jujeamendu formarik gabe gu erromarrak, eman gaituzte presondegian; eta orai ixillik gaituzte libratzen? Ez da hala izanen, bainan bethoz berak eta ilkhiaraz beitgaitzate». 38 Adiarazi zaroen hori xarxoek kargudunei, zeiñak beldurtu baitziren aditu zutenean erromarrak zirela. 39 Eta ethorririk, exkusak egin ziotzaten; eta presondegitik ilkhiarazirik, errekeritu zituzten ziohazela hiritik. 40 Presondegitik bada ilkhi eta, sarthu ziren Lidia baithan, eta ikusi ondoan eta konsolatu ondoan anaiak, goan ziren.

XVII. KAP.

        1 Iraganik bada Anfipolian eta Apollonian gaindi, ethorri ziren Thesalonikarat, zeinetan judutarrek baitzuten sinagoga bat. 2 Paulo goan zen hetarat ohitza zuen bezala eta hirur sabatho egunez mintzatu zitzaien Eskritura sainduko gauzez, 3 deklaratzen eta konpreniaratzitzen zaroelarik Kristok pairatu izan behar zuela eta hilletarik biztu behar izan zuela: eta «Kristo hura», ziotsoten, «Jesukristo da, zeina nik predikatzen baidarotzuet». 4 Eta hetarik zenbaitek sinhetsi izan zuten eta atxeki zaroen Paulori eta Silasi Jainkoaren beldurra zuten nonbre handi batekien eta hainitz emasteki ohoraturekien.

        5 Ordean juduak zeloz irakiturik hartu zituzten berekien jende xeheetarik gizon gaixtagin batzu, eta hetaz bilduma bat eginik, alborotatu zuten hiri guzia eta barrendatu zuten Jasonen etxea, Paulo eta Silas eraman nahiz populuaren aitzinerat. 6 Eta ez baitzituzten hek aurkhitu, trainatu zituzten Jason eta anaietarik zenbait hiriko kargudunetarat, ziotsatelarik oihuz: «Hiria alboratzen duten jende hek, bertzetarik hunat ethorririkako batzu dire, 7 zeiñak Jasonek bere etxerat hartu baiditu eta hauk guziek Zesaren ordenantzen kontra egiten dute, diotelakotz badela bertze errege bat, zein baida Jesus». 8 Tarritatu zuten bada jende xehea eta bai hiriko kargudunak hori aditzen zutenak. 9 Baiñan eman baitzaroen Jasonek fiadorgoa eta bai bertzek ere, utzi izan zituzten goaterat.

        10 Anaiek ordean berehala gauaz partiarazi zituzten Paulo eta Silas Bertzetarat goateko; eta han zirenean arribatu, sarthu ziren judutarren sinagogas. 11 Judutar hek, bada, ziren nobleagoak Thesalonikakoak baiño, eta errezibitu zuten hitza posible zen lehia guziarekien, egun oroz estudiatzen zituztela Eskriturak, ikusteko hea gauzak hala othe ziren. 12 Behintzat hetarik hainitzek zuten sinhetsi, bai eta jentilletarik ere emaste ohoratu hainitzek eta asko gizonek ere.

        13 Jakin zutenean ordean Thesalonikako juduek Paulok predikatu zuela Jainkoaren hitza Beroean ere, ethorri ziren harat ere populua tarritatzerat eta alborotatzerat. 14 Orduan berehala Paulo ilkhiarazi zuten anaiek itsasoko alderat eta gelditu ziren han Silas eta Timotheo. 15 Bizkitartean Paulo gidatzen zutenek eraman zuten Athenaraiño eta mezua harturik, Silasi eta Timotheori errateko ahalik lausterrena ziohazkola harat, abiatu ziren handik.

        16 Paulo hekien begira zegoen denboran hasi zen haren Izpiritua khexatzen haren barnean, ikusteaz hiri hura idolatriari bain emana. 17 Zihardukan, bada, sinagogetan judutarrekien eta Jainkoaren beldurra zutenekien, eta plazan berriz egun guziez han aurkhitzen zirenekien. 18 Ihardukitzen ziren halaber zenbait filosofo Epikuriano eta Estoiziano ere harekien eta zioten batzuek: «Zer erran nahi du erasle hunek?». Bertzeek berriz zioten: «Badiruri Jainko berri batzu predikatzen dituela», zeren Jesus predikatzen zuen eta erresurrekzionea. 19 Harturik, bada, eraman zuten Areopagorat, erraten ziotelarik: «Jakin othe dezakegu zer den zuk irakasten duzun dotrina berri hori? 20 Gauza berri batzu ezen ekhartzen darozkigutzu beharrietarat. Nahi dugu, bada, jakin zer erran nahi duten horiek». 21 Athenatar guziak ezen eta han ziren arrotzak ez zaramaten bere denbora deusetan ere bertzetan, zerbait gauza berri erraten edo aditzen baizen.

        22 Paulo, bada, izan zenean Areopagoaren erdian, erran zaroen: «Athenako gizonak, gauza guzietan zaizkidate iduritzen debotegi bezala; 23 iragatean ezen behatu baidaroet zuen jainkoen figurei; aurkhitu izan dut aldare bat ere, zeiñetan baida eskribatua: Jainko ezagutu gabeari. Bada ezagutu gabe adoratzen duzuen hura darotzuet nik predikatzen. 24 Mundua eta munduan diren guziak egin izan dituen Jainkoa, zeruaren eta lurraren jaun den bezala, ez da hura eskuz eginikako tenpluetan egoten. 25 Eta baldin izaten badu ohorerik gizonen eskutik, ez du izaten nihoren beharra duelakotz, berak ematen daroenaz geroz guziei bizia, hats-hartzea eta gauza guziak. 26 Hark sorarazi izan du gizon xoill baten ganik gizonen arraza guzia eta eman izan daroe egoitzatzat turraren hedamen guzia, erregelaturik hekien egoitzako denbora exlejituak eta zedarriak; 27 bilha dezatentzat Jainkoa agian hastamuka bezala aurkhituko dutelakoan, urrun ez den arren gu batbedera ganik. 28 Haren baithan dugu ezen bizitzea, higitzea eta izatea, eta zuen poetetarik zenbaitek erran izan dutena: Haren beraren arrazakoak ere gare. 29 Jainkoaren arrazako garenaz geroz, beraz, ez dugu uste izan behar Jainkotasuna urre, zilhar edo harrizko figura gizonen antzez eta asmuz moldaturikakoen iduritako ditekela. 30 Bada ignorantzia hortako denborak gaitzetsirik Jainkoak, orai adiarazten daroe gizonei, guziek eta lekhu guzietan egin dezaten penitenzia. 31 Zeren exlejitu izan baidu egun bat, zeiñetan jujeatuko baidu mundua justutasunean hortakotz ordenatu izan duen gizonaz, eta hortaz eman izan daroe guziei lekhukotasun bat sinhesteko dena, hura hilletarik biztean».

        32 Aditu zutenean, bada, hilletarik bizte hori, batzu trufatu izan ziren, bertzeek berriz erran izan zuten: «Adituko zaitugu horren gaiñean bertze aldi batez». 33 Horla Paulo ilkhi zen hekien batzarretik. 34 Zenbait gizon, bada, juntatu zitzaizkon eta sinhetsi izan zuten; zeiñen artean baitzen Denis Areopajita eta emaste bat, Damarias zeritzana, eta bertzerik ere bai hekiekien batean.

XVIII. KAP.

        1 Ondoan gero Athenatik ilkhirik ethorri izan zen Korinthiarat. 2 Eta aurkhiturik judutar bat Akila zeritzana sortzez Pontekoa, berriroki Italiatik ethorria Priszilla haren emastearekien, zeren Klaudio enperadoreak ordenatu izan baitzaroen judutar guziei ilkhi zitezela Erromatik, goan zen hekien ganat. 3 Eta hekien ofizio berekoa baitzen, hekiekien zegoen eta hari zen lanean; zen, bada, hekien ofizioa kabana egitea.

        4 Hargatik predikatzen zuen sinagogan sabatho egun guziez; eta bere predikuetan Jesusen izenaz aiphamena egiten zuela, entseiatzen zen judutarrak eta bai grekoak erakhartzerat sinhesterat. 5 Ethorri izan zirenean, bada, Mazedoniatik Silas eta Thimotheo, lehiatu zen Paulo bortixkiago predikatzen juduei, erakusten zaroela Jesus zela Kristo.

        6 Ordean hek kontrariatzen baitzuten blasfematzeraiñokoan, bere arropak iharrosirik, erran zaroen: «Zuen buruen gain zuen odola; ni behintzat xahu naiteke oraidanik; banoha jentilletarat». 7 Eta abiaturik handik sarthu zen Tito Justua zeritzan baten etxean, zein baitzen Jainko beldurtia eta zeinaren etxea baitzatxekan sinagogari.

        8 Krispo sinagogako buruzagiak, bada, sinhetsi izan zuen Jauna baitan bere familia guziarekien; hainitz Korinthiarrek ere Paulo aditu izan zutenek sinhetsi izan zuten eta bathaioa errezibitu. 9 Denbora hartan erran izan zioen Jaunak Paulori gauaz agergune batean: «Ez duzula beldurrik, aitzitik mintza zaite eta ez zaudezela ixillik; 10 ezen ni zurekien naiz eta nihor ez da jarriko zuri gaixkirik egiterat, zergatik populu handi bat baidut hiri huntan enea». 11 Egon zen, bada, han urthe bat eta sei ilhabetez, irakasten zaroela Jainkoaren hitza.

        12 Baiñan Gallio Akaiako prokonsul zela, altxatu izan ziren gogo batez judutarrak Pauloren kontra eta eraman zuten haren tribunalerat, 13 erraten zutela ezen: «Legearen kontra den manera batez Jainkoa zerbitzatzerat nahi ditu gizon hunek ekharri jendeak». 14 Paulo, bada, ahoa idekitzen hasten zela, erran zaroen Galliok juduei: «Baldinetariak zenbait injustizia edo gauza gaixto balitz hemen, o judutarrak, lege den bezala sustenga zintzaketet. 15 Baldin ordean kestione bada hitzez, izenez eta zuen legeaz, zebonei dagotzue ikustea; ez dut nik nahi izan horlako gauzetan juje». 16 Eta khendu zituen bere tribunaletik. 17 Harturik, bada, guziek Sosthenes sinagogako buruzagia, jazarri zioten tribunalaren aitzinean, eta Galliok hortaz antsiarik batere ez zuen izatu.

        18 Pauloz denaz bezanbatean, oraiño hainitz egunez han egon ondoan, anaiei adiu erranik enbargatu zen Siriarat goateko, eta harekien batean Priszilla eta Akila ere; bere illeak aitzitik pikarazi zituen Zenkren, botu bat zuen egina ezen. 19 Eta ethorri izan zen Efeserat eta utzi zituen hek han. Bera sarthurik sinagogan jarri zen disputan juduekien. 20 Eta hek othoitzez zagozkolarik denbora gehiagoz egon zekioten, ez zuen nahi izan egon. 21 Aitzitik despeida harturik eta erranik: «Bertze aldi batez ethorriko natzaitzue, Jainkoak nahi badu», partitu izan zen Efesetik. 22 Eta Zesarearat jautsirik, goan zen aitziñago eta salutatu zuen Eliza; gero berriz goan zen Antiokiarat.

        23 Zenbait denboraz han egonik, abiatu zen handik eta trebesatu zuen arrimuz eta hiriz hiri Galaziako eta Frijiako herri guzia, dizipulu guziak borthizten zituela. 24 Denbora hartan judutar bat Apollo zeritzana ethorkiz Alexandriarra, gizon elokenta eta Eskrituretan hagitz aditua, ethorri izan zen Efeserat. 25 Jakintsuna zen Jaunaren bidean eta, khar handirekien mintzo zela ederki, hagitz irakasten zuen Jesusi behatzen zaioena, ezagutzen ez zuen arren Joanesen bathaioa baizen. 26 Hura, bada, hasi zen ausarki mintzatzen sinagogan eta aditu izan zutenean Priszillak eta Akillak, hartu zuten bere ganat eta ezagutarazi zioten hobekiago Jaunaren bidea.

        27 Nola ordean goan nahia baitzen Akaiarat, anaiek ere hartarat exortaturik eskribatu izan zaroen dizipuluei errezibi zezatela. Harat arribatu zenean, baliatu zitzaien hainitz sinhetsi izan zutenei, 28 biziki hainitz ezen judutarrak zituen bentzutzen, publikoki zaroelarik erakusten Eskrituretarik Kristo zela Jesus.

XIX. KAP.

        1 Gerthatu zen, bada, Apollo Korinthian zela, Paulo gain aldeetan ibillirik ethortzedin Efeserat, zeinetan aurkhiturik dizipulu batzu, 2 erran baitzaroen: «Errezibitu othe duzue Izpiritu Saindua fedea errezibitzean?». Hek ihardetsi izan zioten: «Aditu ere ez dugu Izpiritu Saindurik baden ere». 3 Hark berriz erran zaroen: «Zer bathaioz bathaiatuak izan zarete, bada?». Hek ihardetsi izan zioten: «Joanesen bathaioaz». 4 Horren gaiñean erran zaroen Paulok: «Joanesek bathaiatu izan du populua penitenziako bathaioaz, erraten zuela ezen sinhets zezatela haren ondoan heldu zena baithan, erran nahi da Jesus baitan».

        5 Horiek aditurik, bathaiatuak izan ziren Jesus Jaunaren izenean. 6 Eta Paulok eskuak gaiñean pausatu izan zarozten ondoan, ethorri zen Izpiritu Saindua hekien gaiñerat halako moldez, non mintzo baitziren hainitz lengoaiez eta profetisatzen ere baitzuten. 7 Ziren bada guziz hamabi gizonen ingurua.

        8 Sarthu izan zen gero sinagogan eta han mintzatu izan zen ausarki hirur ilhabethez, disputan hari zela eta izpirituen irabazten Jainkoaren Erresumari dagozkon gauzen sinhesterat. 9 Nola ordean batzu gogortzen baitziren ez sinhesterat, gaixki mintzatzerainokoan Jaunaren bideaz populu guziaren aitzinean, aldaratu zen hetarik eta apartarazirik bere dizipuluak handik, jarri zen irakasten egun guziez Tiran zeritzan baten eskolan. 10 Iraun zuen horrek bi urthez, hain ungi bai, non Asian zeudezen guziek entzun izan baitzuten Jaunaren hitza, nahiz judutarrek, nahiz jentillek.

        11 Eta mirakuillu ohiz kanpokoak ere zituen egiten Jainkoak Pauloren eskuz, 12 hartaraiñokoan bai, non erien gaiñerat ekhartzen baitzituzten haren gorphutza ukitu zuketen mokanerak eta oihalak eta goaten baitzitzaizten errasunak eta ilkhitzen gorphutzetarik izpiritu gaixtoak.

        13 Benturatu ziren, bada, harat hunat zebiltzan exorzizta judutarretarik batzu, othoitz egiterat izpiritu gaixtoez hartuak zirenen gaiñean Jesus Jaunaren izenari, erraten zutelarik: «Konjuratzen zaituztegu Paulok predikatzen duen Jesusen partez». 14 Ziren, bada, hori egiten zutenak Eszeba judutar aphezetako prinzearen zazpi seme. 15 Ihardetsi zaroen ordean izpiritu gaixtoak eta erran: «Ezagutzen diat Jesus eta bazekiat nor den Paulo; zuek ordean nor zarete?». 16 Oldartu zitzaien denbora berean izpiritu hagitz gaixto batez hartua zen gizona hetarik biei, eta biak garaiturik hain gaixki erabilli zituen, non bulhuziak eta zaurthuak goan baitziren ihesi etxe hartarik. 17 Gauza hori, bada, ethorri izan zen Efesan zeudezen judutar eta jentill guzien ezagutzarat; guziak espantatuak izan ziren eta glorifikatua izan zen Jesus Jaunaren izena. 18 Eta sinhesten zutenetarik hainitz heldu ziren konfesatzerat eta erraterat bere eginkariak. 19 Halaber kuriositatezko gauzetarat emanak izan zirenetarik hainitzek ekharri zituzten bere liburuak eta erre zituzten guzien aitzinean; eta hekien balioa estimatu baitzuten, aurkhitu izan zen bezala berrogoi eta hamar milla diru pezena. 20 Hala Jainkoaren hitza hedatzen hari zen geroago eta gehiago eta indar hartzen podoroski. 21 Horiek egin ziren ondoan, deliberatu izan zuen Paulok Izpiritu Sainduaren inspirazione batez Mazedonian eta Akaian iraganik goaterat Jerusalemerat, erraten zuela ezen: «Han izatu ondoan, ikusi behar dut Erroma ere». 22 Igorririk, bada, Mazedoniarat bere lagun zituenetarik bia, Timotheo eta Eraste, gelditu zen bera zenbait denboraz oraiño Asian.

        23 Gerthatu izan zen, bada, denbora hartan alborotamendu handi bat Jaunaren bidearen ariaz, 24 ezen Demetrius zeritzan zilhargin batek, zeinek Dianaren zilharrezko tenplutxoak egiten baitzituen eta ofizio hartakoei hainitz irabazarazten baitzaroen, 25 hek billarazirik eta horlako gauzetako ofiziale zirenak, erran izan zaroen: «Gizonak, badakizue ofizio huntarik heldu zaikula gure irabazia, 26 eta ikusten duzue eta aditzen, ez xoilki Efesan baiñan oraiño kuasi Asia guzian, Paulo hunek bere arrozoinamenduez urrundu darokula jendetze handi bat, erraten duela ezen gizonen eskuz egiten diren jainkoak ez direla jainkoak. 27 Ez xoiki, beraz, da hirriskutan gure ofizioa deskridatua izateko; bainan oraiño Diana handiaren tenplua ere ezdeusentzat atxekiko dute, eta Asia guziak eta bai mundu guziak ohoratzen duenaren majestatea baratxe baratxe ezeztatua izanen da».

        28 Horiek aditurik koleraz betheak jarri ziren, oihuz eta deihadarrez erraten zutelarik: «Efesiarren Diana handia!». 29 Eta bethe izan zen hiri guzia konfusionez, eta guziak elkharrekien goan ziren lausterka theatrerat, berekien zaramatzatela Gaius eta Aristarke Mazedoniarrak, Pauloren lagunak. 30 Paulok, bada, nahi baitzuen sarthu populuaren arterat, ez zuten utzi dizipuluek. 31 Eta are Asiako prinzipaletarik zenbaitek, haren adiskide zirenek, igorri izan zioten ere othoitzterat, ez zedin ager theatrerat. 32 Oihuz zeudezen, bada, batzu baterat eta bertzeak bertzerat; nahasia zen ezen batzar guzia eta gehienek ez zeakiten ere zertarat bildu ziren. 33 Jende artetik, bada, athera zen Alexandre, judutarrek bere aitzinean butatuz; eta eskuz kheinu eginik ixil zitezela, nahi izan zuen bere burua justifikatu populuaren aitzinean. 34 Bainan ezagutu zutenean judutarra zela, guziek elkharrekien altxatu zuten boza eta egon ziren deihadarrez bi orenez edo: «Efesiarren Dianaren handia!».

        35 Ondoan eskribanoak jende xehea apazegaturik, erran izan zaroen: «Efesiarrak, nor da gizonen artean ez dakienik Efesiako hiriak ohoratzen duela Diana handia, Jupiterren alaba? 36 Beraz horren kontra nihor ezin dohakenaz geroz, soseguan egon behar duzue eta deusere ez egin arinki. 37 Ekharri ditutzuen gizon horiek ezen ez dire sakrilego batzu eta ez zuen jainkoesa blasfematzen dutenak. 38 Baldinetariak Demetriusek eta harekien diren ofizialeek badute zerbait errenkura egiteko norbaiten kontra, idukitzen dire gortheak eta badire prokonsulak; akusa bezate elkhar justizian. 39 Bainan baldin bertze zerbait gauzen gainean baduzue erratekorik, erregela ahal diteke batzar lejitimo batean, 40 ezen perillean ere gare egungo sedizioneaz akusatuak izateko, deusere arrozoinik ezin eman dezakegunaz geroz alborotamendu hunen gaiñean». Horiek erran ondoan, erretirarazi zuen mundua.

XX. KAP.

        1 Alborotamendua gelditu izan zen ondoan, ekharririk Paulok dizipuluak eta exortaturik, adiu erran zaroen eta abiatu zen Mazedoniarat goateko. 2 Ibilli ondoan, bada, parte hetan eta exorta hainitz egin ondoan fidelei, ethorri zen Greziarat, 3 zeinetan egin ondoan hirur illhabethe, zelatetan baitzegozkon juduak noiz enbargatuko othe zen Siriarat goateko, hartu zuen xedea Mazedonian gaindi bihurtzeko. 4 Lagundu zuten bada Sopater, Pirrus Beroearraren semeak; Thesaloniarretarik berriz Aristarkek eta Sekondek; Gaius Derbeakoak eta Thimothek, eta Asiarretarik Tikikek eta Trofimek. 5 Hauk aitzinerat goanik, iguriki ginituzten Troaden. 6 Gu berriz enbargatu giñen lebami gabeko hirur egunen ondoan Filiposen eta ethorri izan ginaizten bortz egunen buruko Troaderat, non egon baitgiñen zazpi egunez.

        7 Asteko lehenbiziko egunean bildu baigiñen ogiaren hausteko, Paulo, zeinek partitu behar baitzuen biharamunean, mintzatu zitzaien dizipuluei eta iraun zuen haren predikuak gau erdiraiño. 8 Ziren, bada, lanpa hainitz gu bilduak giñen gaiñeko salan. 9 Eta gizon gazte bat Eutike zeritzana, baitzegoen jarria leiho baten gainean lo Pauloren prediku luze hartan, loak garaiturik erori izan zen hirur garren soillarutik beherat eta eraman zuten hilla. 10 Bainan jautsirik Paulo behererat, etzan zen haren gaiñerat eta hura besarkaturik erran zuen: «Ez zaiteztela altara, ezen bizi da». 11 Iganik gero, ogia hautsi ondoan eta jan zuen ondoan, mintzatu zitzaien argi hasteraiño oraiño, eta abiatu zen gero ondoan. 12 Ekharri zuten, bada, gizon gaztea bizia eta hagitz izan ziren konsolatuak.

        13 Gutaz denaz bezanbatean, untzi batean enbargaturik goan giñen Asoneraiño, han hartzeko Paulo; horla zuen ezen ordenatu, leihorrez egin gogo baitzuen berak bidea. 14 Bathu ginituenean bada Asonen, hartu izan ginduen eta ethorri giñen Mitilenarat. 15 Handik arruta emanik, biharamunean ethorri giñen Xioren aurkarat; hurreneko egunean arribatu ginen Samosen eta ondoko egunean ethorri giñen Mileterat. 16 Deliberatu zuen ezen Paulok Efesaz haratago iragaterat, batere ez gelditzeagatik Asian; lehia baitzuen, baldin posible bazitzaion, Mendekoste egunekotz Jerusalemen izateko. 17 Miletetik, bada, mezua igorririk Efeserat, erakharri izan zituen Eliza hartako aphezak.

        18 Eta ethorri izan zitzaizkonean eta elkharganat zirenean, erran zaroen: «Badakizue Asian sarthu izan nintzen lehenbiziko egunaz geroztik nola konportatu izan naizen zuekien denbora guziaz, 19 Jauna zerbitzatzen nuela humilltasun oso batekien eta nigar hainitzekien, zelatan zegozkidan judutarren partetik izan ditudan asalduen artean; 20 nola deusere ez darotzuedan estali zuen probetxuko gauzetarik, eta ez utzi irakatsi gabe publikoan eta etxeetan, 21 predikatzen niotela judutarrei eta bai jentillei Jainkoa baitarako penitenzia eta Jesukristo Jauna baitharako fedea. 22 Eta orai horra non nohan Izpirituz amarratua Jerusalemerat, han zer arribatu behar zaitan ez dakidalarik, 23 baizen Izpiritu Sainduak hiri guzietan ezagutarazitzen baidarot eta erraten gatheak eta persekuzioneak daudezela enetzat Jerusalemen. 24 Bainan ez dut horien guzien beldurrik, eta ez zait ene bizia baliosago neroni naizen baino, baldin akhaba badezat ene kortsua eta bethe Jesus Jaunaganik errezibitu izan dudan kargua, Jainkoaren graziaren Ebanjelioa predikatzekoa.

        25 Gainerakoan badakit oraidanik gehiago ikusiko ez duzuela ene bisaia zuek guziok, zeinen artean ibilli izan bainaiz Jainkoaren Erresuma predikatzen. 26 Hargatik, beraz, darotzuet deklaratzen egungo egunean garbi naizela guzien odoletik. 27 Ez naiz ezen herabe izatu, zuei erakusterat Jainkoaren nahi guziak. 28 Goardia emozue, beraz, zeuben buruei eta arthalde guziari, zeinaren gainean Izpiritu Sainduak ifini baitzaituzte Aphezpiku, Jainkoaren Eliza bere odolaz konkestatu izan duena gobernatzeko. 29 Badakit ezen ni goan ondoan sarthuko direla zuen arterat otso arrapatzailleak, arthaldea guphidetsiko ez dutenak. 30 Eta zuen artetik beretik altxatuko direla doktrina gaixto bat predikatuko dutenak, bere ondoan eraman nahiz dizipuluak.

        31 Hargatik beraz zeudete atzarriak, bethiere gogoan dadukazuela hirur urthez ez naizela gelditu gauaz eta egunaz nigarrekien abertitzetik zuetarik batbedera. 32 Eta orai gomendatzen zaizkotet Jainkoari eta haren hitzari datxakon graziari, bothere duenari guk hasi dugun edifizioa akhabatzeko eta bere Saindu guziekien bere primezan parte zuei emateko. 33 Nihoren zilharraz, ez urreaz, ez arropez ez naiz gutiziatu. 34 Zebonek badakizue ezen, esku hauk fornitu izan darotedala neuretzat eta enekien zirenentzat behar nituen gauzak. 35 Horiek guziak egin izan ditut zuen begietan, zergatik horla trabaillatuz behar baidire flakoak menaiatu; eta orhoitu ere behar da Jesus Jaunak berak erran izan duenaz, gauza dohatsuagoa dela hainitzez ematea ezen ez hartzea».

        36 Eta hauk erran ondoan, jarri zen belhauriko hekiekien guziekien batean othoitz egiten. 37 Guziak denbora berean hasi ziren nigarrez eta Paulori musuka, haren lephorat bere buruak arthikirik, 38 damu harturik beregainki erran izan zaroen hitzaz: gehiago haren bisaia ez zutela ikusiko. Eta segitu zuten untzirat.

XXI. KAP.

        1 Enbargatu ginenean, bada, hekienganik aski nekhez separaturik, eta belan jarri, ethorri ginen xuxen xuxena Kourat, biharamunean Rhoderat eta handik Patararat. 2 Han aurkhiturik untzi bat Feniziarat zihoana, igan giñen hartarat eta belan jarri. 3 Xiprako irlaren bistarat ginenean, bada, hura ezkerrerat utzirik eman ginduen arruta Siriarat eta ethorri ginen Tirerat, han behar zuen ezen untziak deskarga egin. 4 Aurkhitu izan baigintuen han zenbait dizipulu, egon giñen han zazpi egunez; eta hek erraten zioten Paulori zerbait inspirazionez, ez ziohala Jerusalemerat. 5 Zazpi egun hekien buruan partitu giñen eta ethorri zitzaizkigun guziak bere emastekien eta haurrekien hiriaz kanporaiño; belhauriko jarririk, ur basterrean egin ginduen gure othoitza. 6 Eta elkharri adiu erranik, igan giñen gu untzirat, hek berriz bihurtu ziren bere etxetarat. 7 Gure itsasoko biyaia akhabatzeko, Tiretik jautsi giñen Ptolemaidarat, eta anaiak salutaturik egon giñen egun bat hekiekien.

        8 Biharamunean, bada, partiturik ethorri giñen Zesarearat; sarthu ginen Filipe ebanjelistaren etxean, zein baitzen zazpi diakretarik bat, eta egon ginen haren baithan. 9 Zituen hark laur alaba birjina profetisatzen zutenak. 10 Nola gelditu baiginen han zenbait egunez, ethorri izan zen Judeatik profeta bat Agabe zeritzana. 11 Hunek ikusterat ethorri zitzaikunean, hartu izan zuen Pauloren gerrikoa eta, hartaz amarratu ondoan bere oiñak eta eskuak, erran izan zuen: «Huna zer dioen Izpiritu Sainduak: gerriko hunen jabea hunela dute estekatuko Jerusalemen judutarrek eta libratuko jentillen eskuetarat».

        12 Hori aditu ginduenean, jarri ginaizkon othoitzez gu eta lekhu hartako jendeak, arren ez ziohala Jerusalemerat. 13 Orduan ihardetsi zuen Paulok eta erran: «Zeri hari zarete nigar horien egiten eta ene bihotza erdiratzen? Ezen preparatua naiz, ez xoilki amarratua izaterat, baiñan oraino hiltzerat ere Jerusalemen Jesus Jaunaren izena gatik». 14 Eta ikusi ginduenean ezin burutarat eman ginozokela, utzi ginduen erraten ginduelarik: «Egin bedi Jaunaren borondatea».

        15 Zenbait egun horien ondoan, bada, prestatu ginen abiatzerat eta goan ginen Jerusalemerat. 16 Ethorri ziren gurekien Kaesareako zenbait dizipuluetarik ere, berekien zakharketela Mnason zeritzan bat, Xiprako irlakoa, dizipulu zaharra, zeina baitan behar baiginen ostatatu. 17 Ethorri giñenean Jerusalemerat, gogo onez errezibitu gintuzten anaiek. 18 Biharamunean goan zen Paulo Jakobe baitarat gurekien eta bildu izan ziren harat aphez guziak. 19 Besarkatu zituen ondoan, kondatu zarozten xeheren xehe Jainkoak haren eskuz jentillen artean egin izan zituenak.

        20 Hek berriz horiek aditu zituztenean, glorifikatu zuten Jainkoa eta erran zioten Paulori: «Ikusten duzu, anaia, zenbat milla diren judutarretarik sinhetsi dutenak; eta guziak zeloz betheak dire legearentzat. 21 Aditu dute ordean zutaz, Moise utz dezaten irakasten diozutela jentillen artean diren juduei, erraten duzula ezen ez dituztela zirkonzidatu behar bere umeak eta ez dutela ohitza zaharren arauera behar ibilli. 22 Zer egin behar da beraz? Alabainan mundu guzia bilduko da, jakinen dute ezen ethorri zarela. 23 Egizu beraz guk erraten darotzuguna: Baditugu hemen laur gizon botu bat egin dutenak. 24 Hek zurekien harturik, purifika zaite hekiekien batean; paga zazu hekientzat behar dena buruak arrasa detzatentzat, eta jakinen dute guziek zutaz aditu dituztenak falsoak direla; aitzitik zeronek ere legea begiratzen duzula. 25 Jentilletarikako sinhetsi dutenez denaz bezanbatean, eskribatu izan diotegu ordenatzen daroegula begira daitezen idolei ofrendatuak izan diren gauzetarik, odoletik, ithoak izan diren haragitarik eta fornikazionetik».

        26 Orduan Paulok hartu zituen gizon hek berekien eta, biharamunean purifikaturik, hekiekien sarthu zen tenpluan eta deklaratu zuen zenbat egunen buruan konplituko ziteken hekien purifikazionea eta noiz beharko zen ofrenda eman hetarik bat bederarentzat. 27 Zazpi egunak ja iragan hurren zirela, Asiako judutarrek ikusirik hura tenpluan, altxarazi zuten populu guzia eta eman zioten eskua gaiñean heiagoraz zeudelarik: 28 «Israeldarrak, hel zakizkigute! Hau da gizon lekhu guzietan populuaren, legearen eta tenpluaren kontra predikatzen duena; eta are gehiago ere, jentillak tenplurat sarrarazi baiditu eta profanatu baidu lekhu saindi hau». 29 Ikusi baitzuten ezen Trofime Efesiako hirian harekien eta uste baitzuten tenpluan sararazi izan zuela Paulok.

        30 Alborotatu zen berehala hiri guzia eta bildu zen populutze handi bat; eta harturik Paulo, athera zuten tenplutik kanporat eta berehala zarratu zituzten atheak. 31 Hura hill nahiz zebiltzala, ethorri zitzaizkon berria ematerat kohorteko tribunari nahasia zela Jerusaleme guzia. 32 Eta denbora berean harturik soldaduak eta zenteneroak berekien, goan zen lausterka hekienganat; eta hek ikusi zituztenean tribuna eta soldaduak, gelditu ziren Paulo zehatzetik.

        33 Orduan hurbildurik, tribunak hartu zuen eta ordenatu amarra zezatela bi gathez; gero galdegin zuen, hea nor zen eta zer egin zuen. 34 Baiñan jendetze hartan batzu bataz zeudezen oihuz eta bertzeak bertzeaz. Ikusirik, bada, deusere segurik ezin jakin zezakela, alborotamendua zela kausa, eramanarazi zuen gaztelurat. 35 Eta Paulo ethorri zenean eskaleretarat, eraman behar izatu zuten soldaduek, populutzearen biolenziagatik.

        36 Jarraiki izan zitzaion populu mulzo handi bat oihuz: «Khen zazu mundutik gizon hori». 37 Gazteluan sartzerakoan Paulok erran zioen tribunari: «Hauzu othe ninteke zuri zerbait erraterat?». Ihardetsi zioen tribunak: «Badakizu grekoz mintzatzen? 38 Ez zare zu Ejiptoar hura, iragan egun horietan sedizione bat phiztu duzuna eta laur milla gaixtagin deserturat altxarazi ditutzuna?». 39 Ihardetsi izan zioen Paulok: «Ni segurik judutarra naiz, Tarse Ziliziako hiri aski ezagutukoa eta hango buryes jaioa. Othoitz egiten darotzut, bada: permeti diezadazu mintza nakioen populuari». 40 Permetitu baitzioen tribunak, Paulo eman zen xutik eskaleretan eta eskuaz kheinaturik populuari ixill zedilla, eta ixiltasun handi bat egin baitzen, mintzatu zitzaien hebrear lengoaiaz, erraten zuelarik:

XXII. KAP.

        1 «Gizon anaiak eta aitak: adizazue erraterat nohatzuena neure konduitaz kontu errendatzekotzat». 2 Aditu zutenean, bada, hebrear lengoaiaz mintzo zitzaiela, ixiltasun are gehiagorekien entzun zuten. 3 Eta hark erraten daroe: «Ni gizon judutarra, Tarse Ziliziakoan sorthua, bainan hiri huntan altxatua Gamalielen oiñetan eta gure aiten legearen Izpiritu egiazkoan ikhasia, legearentzat kharrez bethea, egun zuek guziak ere zareten bezala. 4 Persekutatu izan ditut orai natxeikon bideari zatxeizkonak heriotzeraino, estekatzen nituela eta preso ematen gizonak eta emasteak, 5 aphezen prinzeak eta diren zahar guziek lekhukotasuna errendatzen darotedan bezala; hartaraiñokoan bai, non guthunak hekien ganik harturik Damazko anaien ganat goan bainintzen, jende hek preso ekhartzeko handik Jerusalemerat punituak izan zaitezentzat.

        6 Gerthatu zen ordean, bidean nindohala eta Damazerat hurbiltzen hari nintzela, egunaren erdian betbetan zerutik ingura nintzan klartasun handi batek. 7 Eta lurrerat eroririk, aditu izan nuen boz bat erraten zarotana: «Saul, Saul, zergatik persegitzen nauzu?». 8 Nik berriz ihardetsi nioen: «Nor zare zu, Jauna?». Eta erran zarotan: «Ni naiz Jesus Nazarethekoa, zuk persegitzen duzuna». 9 Enekien zirenek, bada, argia ikusi zuten, ordean niri mintzo zitzaitanaren boza ez zuten aditu. 10 Eta erran nuen: «Zer egiñen dut, Jauna?». Jaunak berriz erran zarotan: «Altxa zaite eta zohaz Damazerat eta han erranen zaizkitzu egin behar ditutzun guziak».

        11 Ordean nola ez bainuen ikusten argi handi hartaz itsutua gelditurik, ene lagunek eskutik erabilliz ethorri nintzen Damazerat. 12 Bada Ananias zeritzan gizon bat, legearen arauera bizi zena eta han ziren judutar guzien aprobazionea zuena, 13 ethorri zitzaitan, eta hurbildurik erran zarotan: «Saul, ene anaia, beha zazu». Eta ordu berean behatu nioen. 14 Gero erran zarotan: «Gure aiten Jainkoak hautetsi izan zaitu haren borondatea ezagutzeko, Justua ikusteko eta bera mintzatzen aditzeko, 15 ezen lekhukotzat baliatuko zaizko gizon guzien alderat, ikusi eta aditu ditutzun gauzez. 16 Zeren begira zaude, beraz? Altxa zaite eta errezibi zazu bathaioa eta garbi zatzu zure bekhatuak haren izena deithoraturik».

        17 Gerthatu zitzaitan gero Jerusalemerat bihurtu nintzenean, tenpluan othoitzean nindagoela, izpirituzko goramendu bat; 18 eta ikusi izan nuen Jauna, zeiñek erran baitzarotan: «Lauster egizu eta ilkhi zaite fite Jerusalemetik, zeren ez baidute errezibituko nitaz errendatuko diozuten lekhukotasuna». 19 Ihardetsi nioen: «Jauna, berek dakite ni nintzela zure baitan sinhesten zutenak preso ematen nituena eta sinagogetan azotarazitzen nituena; 20 eta Esteben zure marthiraren odola isurtzean ere, han nintzela, konsent nintzelarik, eta nik goardatzen nituela haren hiltzen hari zirenen arropak». 21 Eta erran zarotan Jaunak: «Zohaz, ezen igorriko zaitut hemendik urrun jentilletarat».

        22 Aditzen zuten bada hitz hortaraiñokoan, bainan orduan jarri ziren heiagoraz erraten: «Khen zazu lurraren gainetik gizon hori, ezen ez da zilhegi bizi dadin». 23 Oihuz eta deihadarrez baitzeudezen, bada, eta bere arrobak arthikitzen eta herrautsa airerat etxatzen hari baitziren, 24 tribunak eramanarazi zituen gaztelurat; eta ordenatu zuen azota zezatela eta estira eman ziozatela, jakiteko zer zen kausa hala oihuz baitzeudezen haren kontra.

        25 Ordean amarratu izan zutenean larruz, erran zioen Paulok han zegokon zenteneroari: «Zilhegi zaitzue gizon bat Erromako burjes dena eta kondenatua ez dena azotatzea?». 26 Hori aditurik, zenteneroa goan zen tribuna ganat eta erran zioen: «Zer egiterat zohaz?, gizon hau ezen Erromako burjesa da». 27 Ethorri zen bada tribuna eta erran zioen Paulori: «Erran diezadazu: Erromako burjes zare?». Ihardetsi zioen Paulok: «Bai eki». 28 Erran zioen berriz tribunak: «Nik asko dirutan erosi dut burjesia hori». «Nik ordean», ihardetsi zioen Paulok, «sortzez dut». 29 Ordu berean utzi izan zuten estira eman behar ziotenek, eta tribuna beldurtu ere zen, jakin zuenean Erromako burjes zela, zeren amarrarazi izan zuen.

        30 Biharamunean, bada, nahiz hobeki jakin zeren gatik akusatzen othe zuten judutarrek, lexarazi zuen bere gathetarik eta ordenatu zuen bil zitezen aphezak eta batzar guzia; eta erakharririk Paulo, presentatu zuen hekien aitziñean.

XXIII. KAP.

        1 Behaturik bada batzarrerat Paulok, erran zuen: «Ene anaiak, ni konzienzia on baten erregela guzien arauera ibilli izan naiz Jainkoaren aitzinean egun arterainokoan». 2 Horren gainean Ananias aphezen prinzeak manatu zituen bere aldean zituenak, jo zezatela mazelakoz. 3 Orduan Paulok erran izan zioen: «Zeroni jonen zaitu Jainkoak, pareta xuritua. Jarria zaude ni jujeatzeko legearen arauera, eta legearen kontra duzu manatzen jo nazatela?». 4 Han zirenek erran zioten: «Jainkoaren aphez handiari gaixkiak diotzatzu erraten?». 5 Ihardetsi zaroen bada Paulok: «Ene anaiak, ez neakien aphez handia zela, eskribatua da ezen: Kure populuaren prinzeari gaixkirik ez diozu erranen».

        6 Baitzeakien bada Paulok han zirenetarik parte bat saduzearretarik zela eta farisauetarik bertze bat, jarri zen oihuz batzarrean: «Ene anaiak, ni Farisaua naiz eta Farisauen umea; hillen esparantzaren eta erresurrekzionearen ariaz naiz kondenatua». Hitz horiek erran zituenekotz, farisauak eta saduzearrak jarri ziren debadioan eta hautsi zen biltzarra. 8 Saduzearrek ezen erraten dute ez dela ez erresurrekzionerik, ez aineuerurik, ez izpiriturik; farisauek ordean sinhesten dute bata, bai eta bertzea. 9 Horren gaiñean egin zen habarrots handi bat eta altxaturik farisauetarik zenbait, lehiatzen ziren ziotelarik: «Ez dugu aurkhitzen deusere gaixtorik gizon hunen baitan. Eta zer dakigu izpiritu bat edo aingeru bat mintzatu bazaio ere? 10 Eta debadioa berotuz baiziohan, tribunak beldurrez ezen Paulo zathika zezaten, manatu zituen soldaduak jauts zitezela eta khen zezatela hekien artetik eta eraman gaztelurat.

        11 Ondoko gauean agertu zitzaion Jauna Paulori eta erran zioen: «Zaude fermu, ezen Jerusalemen lekhukotasuna errendatu darotazun bezala, behar darotazu oraiño errendatu Erroman ere». 12 Eguna ethorri zenean, bildu izan ziren judutarretarik zenbait eta juramentu egin zuten madarizionerekien, ez zutela janen ez edanen, non ez zuten Paulo hiltzen.

        13 Ziren bada berrogoi gizon baino gehiago konjurazione hori egin zutenak. 14 Eta goan ziren aphezen prinzeen eta kargudunen ganat eta erran zioten: «Juramentu eginak gare madarizionearen azpian, deusere ez jateko, non ez dugun Paulo hiltzen. 15 Adiaraz diozazue bada tribunari batzarraren partez, erakhar dezala Paulo zuen aitzinerat, hartaz zerbait hobeki jakin nahi bazindute bezala, eta gu prestatuak gaitezke hura hurbilduko den baiño lehen hiltzeko».

        16 Ordean aditurik Pauloren arrebaren semeak konjurazione hori, goan zen gaztelurat eta abisatu zuen Paulo. 17 Paulok berriz erakharririk zenteneroetarik bat, erran zioen: «Gizon gaste hau eramazuia tribuna ganat, zerbait du ezen hari errateko». 18 Hark bada harturik berekien gizon gaste hura, eraman zuen tribuna ganat, eta erran zioen: «Paulo presonierak othoiztu nau gizon gazte hau zure ganat ekhartzeaz, zerbait duela zuri errateko». 19 Harturik bada tribunak eskutik, eraman zuen aparterat eta galdetu zioen: «Zer duzu niri errateko?». 20 Hark berriz erran zioen: «Judutarrak elkhar hartuak dire zu othoizteko, biharko egunean erakhar diozozuten Paulo batzarrerat, haren egitekoaz hobeki informatu nahi balute bezala. 21 Baiñan ez detzatzula sinhets, ezen zelatan dagozko hetarik berrogoi gizon baiño gehiago eta juramentu egiñak ere dire madarizionearen azpian, ez dutela janen ez edanen hura hil dezaketen artean; eta oraidanik prestatuak daudez zuk hori agin diozozuten begira». 22 Tribunak bada igorri zuen gizon gaztea debekaturik nihori ez ziozala erran gauza horietaz jakintsun egin zuela.

        23 Eta erakharririk bi zentenero, erran zaroen: «Idukatzue prest gauazko hirurgarren orena danik berrehun soldadu, hirur hogoi eta hamar zamaldun eta berrehun lantzadun Zesarearaiño goateko. 24 Atxetkatzue halaber abreak prest, Paulo iganarazitzeko eta salborik eramateko Felix presidenta ganat». 25 Beldurtzen ezen arrapa zezaten judutarrek eta hill zezaten eta bera ondoan gaixtoki akusatua izan zedin, dirua hartu izan balu bezala. 26 Denbora berean eskribatu zuen buthun bat hitz hautan: «Klaudio Lisiak Felix gobernadore guziz exzelentari, agur. 27 Gizon hau juduek sesitua eta hiltzen zarabillatena, lauster eginik soldaduekien khendu izan daroet, ezaguturik Romarra dela. 28 Eta jakin nahiz zer krimaz akusatzen zuten, eramanarazi dut hekien batzarrerat; 29 baiñan ediren izan dut hekien legeko kestione batzuen gaiñean zela akusatua eta deusere ez zela hunen baita, heriotzea ez eta ere presondegia merezi zuenik. 30 Eta nola jakintsun izan bainaiz preparatuak zirela hau hill nahiz, igorri dut zureganat hunen akusatzailleei dohazela zure aitzinean bere arrozoinak erraterat».

        31 Soldaduek, bada, manua zuten bezala harturik berekien Paulo, eraman zuten gauaz Antipatridarat. 32 Eta biharamunean utzirik zamaldunak harekien goateko, bihurtu ziren gaztelurat. 33 Zamaldunek, ethorri zirenean Kaesarearat, errendatu zioten guthuna gobernadoreari eta presentatu zioten Paulo. 34 Gobernadoreak bada buthuna irakurri eta, galdegin zuen zein probinziatakoa zen Paulo, eta jakin zuenean Ziliziakoa zela, 35 erran zioen: «Adituko zaitut zure akusatzailleak ethorri ditezkenean». Eta ordena eman zuen goarda zezatela Herodesen pretorioan.

XXIV. KAP.

        1 Bortz egunen buruan bada ethorri izan zen Ananias, aphezen prinzea, zenbait kargudunekien eta Tertulio zeritzan orator batekien, zeiñak agertu baitziren gobernadorearen aitzinean Pauloren kontra. 2 Paulo erakharri zutenean, hasi zen Tertulio haren akusatzen, erraten zuelarik: «Nola bake handi batean bizi baigare zure bidez eta desordenu hainitz gibelatzen baiditu zure abisamenduak, 3 bethi eta lekhu guzietan dakharkegu horren ezagutza, Felix guziz exzelenta, eta hortaz esker suerte guziak darozkitzugu. 4 Luzeroki ordean iduk ez zaitzadan, adi zazu, othoi, zure ontasun ardurakoarekien laburki erraterat goazkitzuna. 5 Aurkhitu izan dugu gizon izurri hau, mundu guzian diren judutar guziei truble ematen daroena eta Nazarearren sekta zoratuaren autora dena, 6 zeiña tenplua profanatzerat ere entseiatu izan baida; eta atzeman dugunean, nahi izatu dugu gure legearen arauera jujeatu. 7 Ethorririk, ordean, Lisias tribunak khendu izan daroku eskuetarik bortxa handirekien, 8 eta ordenatu izan du hunen akusatzailleak dathozela zure aitzinerat. Zeronek examinaturik bada, jakintsun egin ahal zaitezke guk akusatzen dugun gauza horietaz». 9 Judutarrek ere bere aldetik erran zioten horiek hala zirela.

        10 Baiñan ihardetsi izan zuen Paulok, kheinu eginik gobernadoreak mintza zedillala: «Nola baidakit duela hainitz urthe nazione hunen juje zarela, fidanzia gehiagorekien jarriko naiz zure aitzinean neure buruaren xuritzeko. 11 Jakin ahal dezakezun gauza da ezen, ez duela hamabi egun baino gehiago ethorri izan naizela Jerusalemerat Jainkoa adoratzerat. 12 Eta ez naute aurkhitu ez ihardukitzen tenpluan nihorekien eta ez jendeen bildumatzen sinagogetan 13 edo hirian; eta ezin frogatuko dute orai ni akusatzen nauten gauzetarik batere. 14 Hauxe bai aithortuko darotzut, horiek heresia deitzen duten sekta haren arauera zerbitzatzen dudala ene Aita eta ene Jainkoa, sinhesten ditudalarik legean eta profetetan eskribatuak diren guziak; 15 esparantza dudalarik Jainkoa baitan, horiek berek ere idurikitzen duten bezala, biztuko direla egun batez gizon guziak, onak eta gaixtoak. 16 Horri dagokala naiz lehiatzen konzientzia bethi garbi izaterat Jainkoaren eta bai gizonen ere aitzinean. 17 Hainitz urtheren buruan, bada, ethorri izan naiz neure nazioneko jendeei amoinak egiterat, eta neure ofrendak eta botuak bihurtzerat Jainkoari. 18 Hortan hari naizela, aurkhitu izan naute tenpluan garbitua; ez ordean jendetzerekien, ez habarrotsekien. 19 Bainan Asiatikako judutar batzu dire, zeiñak agertu behar baitzuketen zure aitzinean eta akusatzaile izan, baldin deusik bazuten ene kontra errateko. 20 Edo ezberen, hauk berek erran bezate hea aurkhitu duten gaixtakeriarik ene baitan, hemen naizenaz geroztik justizian, 21 non ez dena hitz bakhar bau, gora aski erran dudana horien artean berean: Hillen piztea daiteke kausa, zuek ni egun kondenatzen bainauzue».

        22 Horren gaiñean Felixek baitzeakien hagitz ungi zer zen sekta hori, igorri zituen bertze aldi batetaraiño, erraten zuelarik: «Lisias tribuna dathorkenean adituko zaituztet». 23 Ordenatu zioen zentenero bati goarda zezala Paulo eta utz zeatela pausuan; eta ez zezatela debeka harenetarik nihor hari zerbitzu egitetik.

        24 Zenbait egunen buruan, bada, ethorririk Felix Drusilla bere emastearekien, zein baitzen judua, erakharri izan zuen Paulo eta aditu izan zuen mintzatzen Jesukristo baithango fedeaz. 25 Nola ordean mintzo baitzen Paulo justutasunaz, garbitasunaz eta ethortzeko dagoen jujeamenduaz, ikharatu zen Felix eta erran zioen: «Aski da hori oraikotzat; zohaz; denbora dudanean erakharriko zaitut». 26 Esparantza ere bazuen halaber, Paulok zerbait diru emanen zioela; eta horri zagokala, maiz erakharririk mintzo zen harekien. 27 Bi urtheren buruan, bada, Felixek izan zuen ondoko Portius Festus; eta nahi baitzaroen atsegin egin juduei, utzi izan zuen Paulo preso.

XXV. KAP.

        1 Festus bada ethorri zenean probinziarat, goan zen hirur egunen buruan Zesareatik Jerusalemerat. 2 Eta goan zitzaizkon aphezen prinzeak eta judutarretarik lehenbiziko zirenak Pauloren kontra mintzatzerat, eta othoitz egin zioten, 3 graziaz ziotela galdetzen, ordena eman zezan Paulo erakhartzeko Jerusalemerat, zelatan eman baitzituzten bidean hura hiltzeko. 4 Festok ordean ihardetsi zaroen Paulo preso zela Zesarean eta bera harako zela lauster: 5 «Zuen artean autoritate dutenak, bada», diotsote, «bethoz harat enekien eta gizon hura kriminel baldin bada, akusa bezate». 6 Egon ondoan, bada, Jerusalemen zortzi edo hamar egun gehienerat, ethorri zen Zesarearat; eta biharamunean jarri zen tribunalean eta manatu zuen erakhar zezatela Paulo. 7 Erakharri izan zutenean, inguratu zuten Jerusalemetik ethorri izan ziren juduek, hainitz krima handiz akusatzen zutelarik, zeinez ezin eman baitzezaketen frogarik, 8 Paulok errepustatzat erraten zuelarik: «Ez dut ez juduen legearen kontra, ez tenpluaren kontra eta ez Zesaren kontra nik deusik egin».

        9 Festok, bada, nahi baitzaroen atsegin egin judutarrei, erran izan zioen Paulori: «Nahi duzu goan Jerusalemerat eta han jujeatua izan ene aitziñean?». 10 Erran zioen berriz Paulok: «Zesaren tribunalean nago, han behar dut izan jujeatua. Judutarrei bidegaberik ez daroet egin, zeronek ungi dakizun bezala. 11 Ezen baldinetariak egin badaroet bidegaberik edo egin badut deusere heriotzea merezi duenik, ez dut errefusatzen hiltzea; baldin ordean deusere ez bada horiek ni akusatzen nautenetarik, nihork ezin eman nazake horien eskuetarat. Apel egiten dut Zesar ganat». 12 Orduan Festok deliberaturik batzarrarekien, ihardetsi zuen: «Zesar ganat apel egin duzu, goanen zare Zesar ganat».

        13 Handik zenbait egunen buruan errege Agripa eta Berenize ethorri izan ziren Zesarearat Festoren salutatzerat. 14 Eta nola hainitz egunez han egon baitziren, Festok aiphatu zioen erregeri Pauloren egitekoaz, erraten zioela ezen: «Gizon bat bada hemen, Felixek preso utzia; 15 zeinari dagokala Jerusalemen nintzenean ethorri baitzitzaizkidan aphezen prinzeak eta juduen kargudunak horren kondenazionea galdetzen zarotedala. 16 Ordean ihardetsi naroen, ez dela Romarren kostuma gizon bat kondenatzekoa, non ez dituen lehenago akusatua denak bere akusatzailleak aitziñean izaten eta non ez zaioen ematen libertatea bere burua garbitzeko akusatzen duten krimetarik. 17 Hunat ethorri zirenean, bada, luzamenik batere gabe, biharamunean jarririk tribunalean, ordena eman nuen gizon hori erakhar zezatela. 18 Akusatzailleak haren aitzinerat zirenean, ez zuten kargatu nik uste nuen krimetarik batez ere. 19 Baiñan kestione batzu zituzten haren kontra bere superstizionearen gaiñean, eta Jesus hill ohi zen baten gainean, zeiña sustengatzen baitzuen Paulok bizi zela. 20 Ez bainakien, bada, nik zer jujea horlako kestione baten gaiñean, galdegin nioen hea nahi zuen goan Jerusalemerat, han jujeatua izaterat gauza horietaz. 21 Bainan Paulok apel egin izan baidu horren egitekoa erresalba dadintzat Augustoren ezagutzakotz, ordenatu izan dut goarda dezatela Zesar ganat igor dezakedan artean». 22 Agripak orduan erran zioen Festori: «Neroni ere gizon hori aditu nahia nintzen». «Bihar adituko duzu», diotso hark.

        23 Biharamunean, bada, ethorri baitziren Agripa eta Berenize ostendade handirekien eta sarthu audientziako lekhuan tribunekien eta hiriko prinzipalekien, erakharri izan zen Paulo Festoren ordenaz. 24 Eta erran zuen Festok: «Errege Agripa eta hemen gurekien zareten guziak. Ikusten duzue gizon hori, zeinaren kontra juduen populu guzia ethorri izan baitzait Jerusalemen errekerimenduz eta oihuz, ez zela behar utzi hori gehiago bizirik. 25 Nik berriz dut aurkhitu, heriotzea merezi duen deusik ez duela egin hunek; bainan nola apel egin baidu Augustoren ganat, deliberatu dut haren ganat igortzerat. 26 Ordean ez dut deusere gerthurik huntaz eskribatzeko enperadoreari; eta horren gatik erakharri dut zuen aitzinerat eta beregainki zure aitzinerat, errege Agripa, interrogatu ondoan izan dezadantzat zer eskriba. 27 Arrozoin gabeko gauza iduritzen zait ezen, igortzea presonier bat markatu gabe zertaz den akusatua».

XXVI. KAP.

        1 Agripak orduan erran zioen Paulori: «Permititzen zaitzu mintzatzea zure buruaren alde». Horren gaiñean Paulo, eskua hedaturik, hasi zen bere manaiuaz arrozoin emateko erraten: 2 «Errege Agripa, dohatsu dagokat neure burua, zeren egun zure aitziñean behar naizen defendatu judutarrek iratxekitzen dauzkidaten gauzen gaiñean. 3 Beregainki, zeren jakintsun baitzare guziez, juduen artean diren kostumez eta bai kestioneez; hargatik zaitut errekeritzen, arren, adi nazazun pasientki.

        4 Alabaiñan judutar guziek badakite ene bizitzea, gastedasunetik ene nazionearen erdian, Jerusalemen, eraman izan dudana. 5 Badakite ezen aspaldidanik, baldin nahi badute egia erran, bizi izan naizela farisau, gure errelijioneko sekta seguren haren arauera. 6 Eta egun naiz obligatua jujeen aitzinean agertzerat, zeren dudan esparantza gure aitei Jainkoaz egin izan zaien agintzan; 7 zeinetarat gure hamabi leinuek, gau eta egun Jainkoa zerbitzatzen dutela, esparantza baidute helduko direla. Esparantza horren ariaz, errege, naute juduek akusatzen. 8 Zer bada? Ezin sinhetsizko gauza batentzat dadukazue zuen artean Jainkoak hillak bizten dituela? 9 Nik ere alabaiñan uste izan nuen obligatua nintzela Jesus Nazarethekoaren izenaren kontra hainitz gauza egiterat; 10 eta egin izan ere dut Jerusalemen, eta sainduetarik hainitz presondegian eman izan ditut, aphezen prinzeen ganik bothere errezibiturik eta hek hillarazitzen zituztenean konsent nintzen. 11 Asko aldiz ere sinagoga guzietan puniaratzitzen nituela, bortxatzen nituen blasfematzerat; eta geroago eta gehiago asperturik hekien kontra, persegitzen nituen atze herritaraiño.

        12 Egun batez, bada, nindohala Damaszerat aphezen prinzeen bothere eta mezurekien, 13 egunaren erdian bidean ikusi izan nuen, errege, zerutik heldu zen argi bat distiantagoa iguzkiarena baiño, zeiñek inguratu baininduen, eta bai enekien zirenak ere. 14 Eta guziak erori baigiñen lurrerat, aditu izan nuen boz bat erraten zarotala hebrear lengoaiaz: «Saul, Saul, zergatik persekutatzen nauzu? Dorphe zaitzu akhuilloaren kontra ostikoka haritzea». 15 Orduan erran nioen: «Nor zare, Jauna?». Jaunak berriz erran zarotan: «Ni naiz Jesus, zuk persekutatzen duzuna. 16 Baiñan altxa zaite eta zaude xutik; agertu natzaitzu ezen, zu egiteko ministre eta lekhuko ikusi ditutzun gauzez eta berriz ere agerturik erakutsiko darozkitzudanez; 17 atheratzen zaitudalarik populu horren eskuetarik eta bai jentilletarik, zeinen ganat orai baitzaitut igortzen, 18 hei begia idekitzerat, itzul daitezentzat ilhunbetarik argirat eta Satanen botheretik Jainkoa ganat eta errezibi dezatentzat bekhatuen barkhamendua eta sainduen zorthea ene baitan izanen duten fedeaz.

        19 Errege Agripa, ez naiz sinhets gogor izan zeruko bisionearentzat. 20 Aitzitik Damaszekoei lehenik eta gero Jerusalemen eta Judea guzian zirenei eta jentillei ere bai, predikatu izan daroet egin zezatela penitentzia, eta itzul daitela Jainkoaganat, penitentziazko obra behar bezalakoak eginez. 21 Horren gatik judutarrak izan dire entseiatu, tenpluan nintzela harturik, ene hiltzerat. 22 Baiñan Jainkoak lagundurik iraun dut egungo eguneraiño, lekhukotasuna bihurtzen daroedalarik xiperrei eta handiei, eta deusere erraten ez dudala bertzerik, profetek eta Moisek ethortzeko zirela aitzinetik erran dutenik baizen. 23 Hala nola heriotzea pairatuko zuela Kristok, hilletarik biztuetako lehena izanen zela eta populu huni eta jentillei irakatsiko zaroela argia».

        24 Gauza horien erraten hari zela bere burua garbitzeko, Festok oihu goraz erran zioen: «Zoratu zare, Paulo; zure jakintasun handik errotu hurren zaitu». 25 Paulok ihardetsi zioen: «Ez naiz zoratu, Festus guziz Exzelenta; aitzitik egiazko eta adimendu onezko hitzak ditut erraten; 26 jakintsun da ezen hautaz errege eta libroki mintzo naiz horren aitziñean; uste baidut ezen batere horietarik ez dela horrek ez dakienik, ezen deusere horietarik ez da egin estalgunean. 27 Errege Agripa, sinhesten duzu profetetan? Badakit sinhesten ditutzula». 28 Agripak bada erran zioen Paulori: «Hurren ekhartzen nauzu giristino egiterat». 29 Paulok berriz erran zioen hari: «Desiratzen nuke Jainkoa baitan, bai hurrentsu eta bai zinez, ez xoilki zu, baiñan oraiño ni aditzen nauten guziak ere egundanik izan zintezten ni naizen bezalako, gathe hautaz landan».

        30 Orduan altxatu ziren errege eta gobernadorea, Berenize eta hekiekien jarriak zirenak, 31 eta aparterat goanik, mintzatu ziren elkharrekien eta erran zuten: «Deusere ez heriotzea eta ez presondegia merezi duenik ez du egin gizon hunek». 32 Agripak berriz erran zioen Festori: «Utz ahal ziteken goaterat gizon hau libro, baldin apel egin ez balu Kaesar ganat».

XXVII. KAP.

        1 Ordena eman zenean, bada, goanen zela itsasoz Paulo Italiarat eta emanen zela bertze presonierekien batean Julio zeritzan zentenero Augusto bandako baten eskuetan, 2 igan giñen Adrumetako untzi batetarat eta aingura altxatu ginduen Asiako leihorren arraso gure arruta hasteko, gurekien ginduelarik Aristarke Mazedoniarra, Thesalonikakoa.

        3 Biharamunean bada arribatu ginen Sidonen eta Juliok honeski tratatzen baitzuen Paulo, permetitu zioen bere adiskidetarat goan zedin eta bere buruaz artha izan zezan. 4 Handik aingura altxaturik, goan giñen Xiprako irlaren arraso, zeren haizeak kontra baigintuen. 5 Eta Ziliziako eta Panfiliako itsasoa iraganik, ethorri giñen Listrarat, zein baida Liziako hiri bat. 6 Han aurkhiturik zenteneroak untzi bat Alexandriakoa Italiarat ziohana, eman gintuen hartan. 7 Nola hainitz egunez nekhez baiginohazen eta doi doia ere irabazi baiginduen Gnida gainerat haizeak debekatzenez, ethorri ginen Kretako irlaren arraso Salmongo alderat. 8 Eta doi doia kosta arraso goanez, ethorri ginen Portu Onetako daritzan lekhu batetarat, zeinaren aldean baitzen Thalasako hiria.

        9 Denbora handia iragan ondoan, bada, ja hirrisku baitzen itsasoan ibiltzea, zeren orduko iragana ere baitzen barureko denbora, konsolatzen zituen Paulok, 10 erraten zaroelarik: «Gizonak, ikusten dut itsasoan ibiltzea nekhetsu izaterat dohakula eta perill handitako, ez xoiki kargarentzat eta untziarentzat, baiñan oraiño gure bizientzat ere». 11 Zenteneroak ordean sinhestenago zituen pillotua eta maistrua ezen ez Paulok erraten zituenak. 12 Hala, ez baitzen ere portua propi negua han iragateko, gehienak abisuko izan ziren partitzeko handik, agian nolazbait irabaz ahal zezaketelakoan Fenizerat, negua han iragateko; hura da portu bat Kretakoa, ouesterat eta nordouesterat dagoena.

        13 Altxatu baitzen bada hegoa guti bat, ustez ezen gogo zutena ardietsiko zuten, egin zuten bela Asondik eta abiatu ziren Kretaren aldetsutik. 14 Ordean handik lauster altxatu zen athetik haize erremulia bat, nord-este daritzana. 15 Eta nola untzia eramana baitzen ezin atxikiz haizearen kontra, baginohazen haizeek ginaramatzaten bezala. 16 Etxatuak izan giñen Kauda daritzan irla batetarat, zeiñetan nekhez gure batelaren jabe izan ahal baiginen. 17 Hura kobratu ginduenean, laguntza guziez baliatu ziren eta untzia beheretik altesatu zuten, beldurrez Banku Harzetarat etxatuak izan behar ginduen; eta berga nausia beheraturik, jarri zitzaizkon segi itsasoari. 18 Tenpesta handi batez etxatuak baigiñen, bada, biharamunean arthiki zuten untziko karga itsasorat. 19 Hirur garren egunean berriz arthiki zituzten bere eskuz untziko aparailluak. 20 Ez iguzkia, ez izarrik ez baitzen ageri hainitz egun hautan eta tenpesta hainitz baitzen handia, ez ginduen gehiago esparantzarik batere salbatzeko.

        21 Eta nola denbora ere baitzuen nihork ez zuela jan, eman zen Paulo hekien erdian eta erran zaroen: «Alabaiñan, gizonak, sinhetsi behar ninduzuen ni eta ez partitu Kretatik, esparñatuko baiginituen nekhe hauk eta kalte hau. 22 Orai ere konseillatzen zaituztet bihotz on izaterat, zeren zuetarik nihor ez baida galduko, untzia baizen. 23 Agertu izan zait ezen gaur gauaz aingeru bat Jainkoarena, zeinena bainaiz ni ere eta zeiña zerbitzatzen baidut, 24 eta erran darot: Ez duzula beldurrik, Paulo; Kaesari presentatu beharra zare, eta horra, eman darozkitzu Jainkoak untzian zurekien diren guziak. 25 Hargatik beraz kuraie egizue, fida naiz ezen Jainkoa baitan, nola erran izan baitzait, eta hala izanen dela. 26 Baiñan irla halako batetarat jo beharrak gare».

        27 Ethorri zenean bada hamalaurgarren gaua, harat hunat ginabiltzala Adriako itsasoan, gau erditan iduritu zitzaien marinelei zenbait leihorretarik hurbill zirela. 28 Eta zunda harturik, aurkhitu zituzten hogoi braza; eta haratxeago berriz aurkhitu zituzten hamabortz braza. 29 Orduan beldurrez lekhu gaitzetan jo ginezan, etxatu zituzten popatik laur aingurak, eguna ethor zedin desira handian zaudezelarik. 30 Bizkitartean mariñelak untzitik ihesi goan nahiz baitzebiltzan, batela itsasorat erriaturik, alegia hek aingurak branka aldetik urrunago hedatu nahi, 31 erran zaroen Paulok zenteneroari eta soldaduei: «Baldin hauk untzian egoten ez badire, zuek ezin salba zaitezkete». 32 Orduan pikatu zituzten soldaduek batelaren amarrak eta utzi zuten erortzerat. 33 Argitzen hasten zela, Paulok othoiztu zituen guziak jan zezatela zerbait, erraten zaroelarik: «Hamalaurgarren eguna da» egun, deusere jan gabe eta hartu gabe zeudeztela zer ethor begira. 34 Hargatik beraz othoitz egiten darotzuet jateko zerbait har dezazuen zuen bizia salbatzea gatik ere, ezen zuetarik baten ere buruko ille bat ez da galduko».

        35 Hori erran ondoan, hartu zuen ogia, eskerrak Jainkoari errendatu ziotzan guzien aitziñean eta hautsirik hasi zen jaten. 36 Orduan guziek kuraie harturik, jan zuten hek ere. 37 Giñen bada untzian guziz berrehun eta hirur hogoi eta hamasei arima. 38 Jan zutenean aski arindu zuten untzia, bihia arthikirik itsasorat.

        39 Eguna ethorri zenean, bada, ez zuten ezagutu leihorra; baiñan ohartu zitzaizkon senoa bati, zeiñek baitzuen kostatxo bat, eta gogo zuten untziari han jo arazitzeko, ahal bazezaten. 40 Eta aingurak altxaturik, jarri zitzaizkon segi itsasoari; denbora berean largatu zituzten lemen amarrak eta, artimoiña hizaturik haizeaz baliatzeko, abiatu ziren kostarat. 41 Baiñan nola jo baiginduen itsasoak bi aldetarik ematen zioen leihor punta batean, enkaillarazi zuten han untzia. Branka bada gelditu zen han finkatua, higitzen ez zela; popa ordean hausten zioten itsaso kolpeek. 42 Soldaduen xedea izan zen bada presonieren hiltzekoa, beldurrez ezen zenbait igeri salbaturik ziohan ihesi.

        43 Zenteneroak ordean konserbatu nahi baitzuen Paulo, debekatu izan zituen hori egitetik eta ordenatu izan zuen, igeri ahal zioazkenak eman zitezela urerat lehenik eta salba zitezela leihorrerat irabazirik. 44 Bertzeak berriz eman ziren batzu taula gaiñetan eta bertze batzu untzitikako pusken gainean; eta manera hortan gertatu zen guziek irabaz zezaten leihorrerat.

XXVIII. KAP.

        1 Salbatu izan giñen orduan, ezagutu ginduen irla hura Malta deitzen zela, eta barbaroek humanitate hainitz egin zarokuten, 2 ezen sua bizturik heldu zitzaikun uriagatik eta egiten zuen hotzagatik, hartu ginituzten giñen guziak bere etxetarat.

        3 Bildu baitzuen bada Paulok zenbait besatra xirmendu eta surat eman, bipera bat beroak ilkhi arazirik lothu zitzaion eskutik. 4 Ikusi izan zutenean barbaroek bestia dilindan haren eskutik, erran zaroen elkharri: «Segurki gizon hiltzaille zenbait daiteke gizon bau; itsasotik eskapatu denean ere Jainkoaren bendekuak ez baidu utzi nahi bizitzerat». 5 Bizkitartean hark iharrosirik bestia surat, gaitxik batere ez zuen izatu. 6 Bainan hek uste zuten hauntzerat ziohala eta berehala eroriko zela hillgogorra. Hori iguriki ondoan denbora luzez, ikusi zutenean gaitxik batere ez zitzaioela heldu, sentimenduz ganbiaturik erran zuten Jainkoa zela hura.

        7 Lekhu hartan, bada, ziren lur batzu irlako prinzipal Publius zeritzan batenak, zeiñek gu errezibiturik bere etxerat, hirur egunez hagitz ungi tratatu baigintuen. 8 Aurkhitu izan zen, bada, Publioren aita ohatua zatzala hel gaitzekien eta sabeldasunarekien: goan zitzaion Paulo ikusterat, eta othoitzak eginik eta eskuak haren gaiñean pausaturik, sendatu izan zuen. 9 Mirakuillu horren ondoan irla hartako eri ziren guziak heldu ziren haren ganat eta sendatzen ziren. 10 Ohore handiz ohoratu ere ginituzten eta enbargatzerakoan behar ginduen guzia untzirat ekharri zarokuten.

        11 Hirur ilhabeteren buruan, bada, egin ginduen bela Alexandriako untzi batean, zeinek hiberniatu izan baitzuen irla hartan eta entseinatzat baitzuen Kastoren eta Polux-en figura. 12 Eta arribaturik Sirakusarat, egon giñen han hirur egunez. 13 Handik leihorraren arraso giñohazela, ethorri giñen Rhijerat eta, egun baten buruan sarthurik hegoa, bigarren egunean arribatu ginen Puzolerat. 14 Han aurkhiturik gure anaietarik, othoiztu ginituzten egoteaz zazpi bat egunez hekiekien, eta ondoan abiatu giñen Romarat. 15 Hango gure anaiek jakin zutenean, ilkhi zitzaizkigun biderat Apiaren merkaturaiño eta Hirur Ostalerietaraiño; eta ikusi izan zituenean Paulok, Jainkoari eskerrak errendatu ziotzan eta hartu zuen animo. 16 Ethorri ginenean bada Romarat, permititu izan zitzaion Paulori beregain egotea hura goardatuko zuken soldadu batekien.

        17 Hirur egunen buruan erakharri izan zituen juduetarik prinzipalenak eta bildu izan zirenean erran zaroen: «Ene anaiak, deusere egin ez dudalarik populuaren kontra eta ez gure aiten hazduren kontra, preso hartua izan naiz Jerusalemen eta libratua Romarren eskuetarat; 18 zeiñek examinatu izan nauten ondoan, nahi izan bainaute utzi libro, zeren ez baitzen ene baithan hobenik heriotzea merezi zuenik. 19 Bainan judutarrak oposaturik, ezinbertzez apel egin izan dut Kaesarganat, ez ene nazioneko jendeak deusetan akusatzeko xederik izanez. 20 Horri dagokala deithu izan zaituztet zuek ikusi nahiz eta zuekien mintzatu nahiz; Israelek esparantza duenaren ariaz naiz gathe huntaz estekatua».

        21 Hek berriz ihardetsi izan zioten: «Guk buthunik ez dugu izatu juduetarik zure ariaz eta gure anaietarik hunat ethorri denek batek ere ez daroku batere aiphatu zutaz gaixkirik. 22 Baiñan nahi ginduke zeronen ganik aditu zer diren zure sentimenduak, ezen sekta hortaz denaz bezanbatean, jakintsun gare lekhu guzietan kontra egiten zaioela».

        23 Exleitu ondoan bada eguna, ethorri izan zitzaizkon hainitz bere ostaturat, eta predikatu zaroen Jainkoaren erresumaz frogak ekhartzen zaroztelarik, eta Jesusi behatzen zaizkon gauzak Moiseren legeaz eta profetez frogatzen ziotzatela goizetik arratseraiño. 24 Zenbaitek sinhetsi izan zituzten hark erraten zituenak; bertzeek ordean ez zituzten sinhetsi. 25 Eta elkharren artean ez akort izanez baitzioazen, Paulok erran zaroen hitz batez: «Ala arrozoin handirekien mintzatu izan baitzaie Izpiritu Saindua Isaiaz profetaren ahoz gure aitei, 26 erran izan duenean: Zohazko populu horri eta errozute: Entzutez entzunen duzue eta ez duzue adituko; ikustez ikusiko duzue eta ez zaizkote ohartuko. 27 Gizendua da ezen populu hunen bihotza; beharriak gor dituzte eta begiak zarratu dituzte, beldurrez ezen begiez ikus dezaten, beharriez entzun dezaten eta bihotzez konpreni dezaten, eta beldurrez konberti daitezen eta senda detzadan. 28 Jakin zazue, bada, jentillei igortzen zaiela Jainkoaganikako salbamendu hau eta hek adituko dutela».

        29 Horiek erran zituenean, ilkhi ziren juduak bere artean hagitz zihardukatela. 30 Paulo berriz egon zen bi urthebethez berak alokaturikako etxe batean, zeinetan errezibitzen baitzituen ikusterat goaten zitzaizkon guziak, 31 predikatzen zuelarik Jainkoaren Erresuma eta irakasten zituela Jesukristo Jaunaz diren guziak libertate guzirekien eta nihoren debekurik gabe.