amaya lasa

 

      Gipuzkoako Getarian jaioa, 1948-ko agorrilaren 8-an. Maistratarako estudiatzen ari da Donostian. Zeruko Argia-n maiz idatzi izan du hizlauz, baina bere poemarik gehienak argitara gabe ditu, eta beretariko batzuek dira honako hautatu direnak. Bere anai Mikel ondo ezaguna da poeta gazteen artean.

 

 

kaiu erdi hilaren

hegapean sartu ginen

gure maitasun hila

erdi hila bare

bihurtu nahiean.

 

egunean

desioaren gogoa hila.

 

gauean

gogoa desiratua.

 

beti, ia beti

nahi behar izan, bainan...

 

gehienean

hutsaren hasarrean.

 

kaiuaren begiak begiratu nituen

arratsalde brumatsu, hits hartan

begi borobil haietan erantzun bat

aurkitu nahiean.

 

kaiua nigana etorri, muxu bat eman eta

hegarekin lepoa eutsi zidan,

nere min trixtea goxatu nahiean.

 

eta haitz geldi, ixil hartan

sartu nintzen,

maite gogoa izpi bat ixil arazi nahiez.

 

Ohean

narru gorri, eskuak han nituela

argi itzalean

ilunpearen izkutuan,

amodioaren heriotzara ninjoen.

 

Ohe guztian bihurritzen nintzen

maindireak eta estalkiak bihurritasunean

nahastuaz.

 

pentsamenduan muxu bat

pentsamenduekin bi beso bizkar gainean

desioarekin, nahitasunean, laztan herioan.

 

gizon haiek

beren indarrak, haragiak, lurra heriotza bihurtzen...

gizon haiek

izerdi saminean

danak batean, bat eginda, danontzat mundu bat egiten

ikusi nituanean...

lotsa sentitu nuen.

ni, han, nere probiemarekin,

nere pentsaraenduarekin,

nere biziarekin,

ni, nigan aurkitu nintzanean...

lotsa sentitu nuen

eta nere aurpegia gorri-gorri ipini zen

gizon haien aurrean.

 

buru hutsa

buru huts harekin

begiak higitzen nituen,

nere gelako mila aurpegi diferenteri

so eginaz.

Bizia balu bezala

haren maitasun hilak.

Eta aurpegiak nere ohera

haren gorputza beroa

ekarriko balirake bezala.

buru huts, hotz harekin, hotzez

zutaz amets egin nuen

eta biharamunean,

nere burua betea

eta bere gorputza hurbil aurkitu nituen.