xabier lete

 

      Oiartzunen (Gipuzkoa) jaioa, 1944-ko apirilaren 5-ean. Ofizinista, batxillerra egina. “Ez dok amairu” taldeko kantaria, 1966 eta 1967-ko “Agora”-ko poesi sariak eraman zituen. Bere poema liburuak: Egunetik egunera orduan gurpillean, 1968, eta Arrastoa eta itzala izeneko liburuxka argitara gabe. Horrez gainera kanta diska baten egilea da.

 

 

BIDE EZKUTUA

 

Harria, egurra, sua, ura

               burnia

               odola

               trena

barkua                    laiñoa

              lau piku

              sei eltze

tamiza,      katea,     polea

litro erdi bat ardo

                  Naparroatik

                  ekarria.

Ideak,         pentsamentuak

             koraje gutxi,

Aizpurutxo-ko erretore gittarra jotzaillea

eta

        bere anima

               kondenatu nahi duten

        zazpi milla etsai.

 

               Alkia

               eliza

               bakea

               dirua,

           bankero jauna,

               atoz

               peka-

               taria.

 

Kartzelako ateak laixter

itxiko dituzte.

    Giroa, kidea, bolara,

    proposizioa

    oposizioa

    leiaketa,

                ikatz almazenak

                eta morala:

    zeharo debekatzen dizuet.

 

Gure izakera jatorra,

                   meza

                   ezpatadantza

euskera gaxoa

dibidendoak

                   belarrimotzak

                   koreanoak

hiru milla peztako

                   soldat ugaria

                   amurraiak

elkarri mokoka

                   beste harek

                   esan

                bezala.

 

Merkatu Batua,

                zelofan papera

                diskursoa

                promesa

                programak

sistemak

etxeak sindikatoak bakea

ordena.

San Agustin-en filosofia.

                Kontuz ibilli

                        komunismoarekin,

balio dezuna

                        ordainduko dizut

                        ez gehiago

                        ez gutxiago.

Ni ez nauk politikan sartzen...

 

                Laratzean sua

                baratzean tipulak

                txuleta jatea

                bizitza lasai eta ederra

                      alajaiña,

                      alajaiña.

 

Marmita bete esperantza,

maitasun berri bat bihotzean.

                Etorri dedilla hoiek

                kendu nahi dizkidan

                      majoa.

                Mundu gaxoa

                hain zahar ta hain gaztea,

                      oraindik

                ikusi behar

                      dituzutenak.

 

 

ASARRE EGOK NAHI NUKE

 

Asarre egon nahi nuke

bihotza betean

oraindikan gaztea

naizen bitartean,

nik sinisten ditutan

egia trebeak

biribilka ditezen

erdiko kalean.

 

                        Ez dakit gauz askorik,

                        ez nago seguru.

                        Bizitzeko baditut

                        oraindik bost ordu.

                        Hiru pasa nituen

                        bideak billatzen

                        eta beste hainbeste

                        lehengoak urratzen.

 

Nundik nora nijoan

ez da gauz argia,

bainan aserre nago,

hori da egia.

Eta egon nahi nuke

bihotza betean

begiak betean

eskuak betean

oraindikan gaztea

naizen bitartean.