jose antonio arze

 

      Gipuzkoako Usurbil herritxoan jaioa, 1939-ko apirilaren 6-an. Oso gazterik, estudioak utzi eta Ingalaterrara joan zen eta han bizi zenbait urtean. Antxinako “txalaparta” berbiztu du eta “Ez dok amairu” taldekoa da. Zeruko Argia eta Egan-en idatzi du “Harzabal” izenez, eta hitzaldiak eman ditu euskal musika-gailueri buruz. Bere poema liburua: Isturitzetik Tolosan barru, Donostia-Zarautz. 1969.

 

 

nere ama hil zait

lanak itota.

lanaren amoreagatik

hil zait

zertarako dan bizitza

jakitera iritxi gabe

izeba ere hil da.

era berdiñean

hil da izeba

 

                  * * *

 

         zuhaitzak?   gizonari itzala emateko

                           gizonentzat muebleak egiteko

          abereak?    gizonaren gurdiari tiratzeko

           eguzkia?    gizonaren azala beztutzeko

illargi ta izarrak?   gizonaren maitasun gauak apaintzeko

          arrainak?    gizonak arrantzatzeko

 

              dena,

                      gizonen zerbitzurako

       ta gizona,

                      gizonaren zerbitzurako, ez?

 

                  * * *

 

laister zingurrientzako ere

ez dugu utziko lurrik;

hil ala bizi

ormigoi ta plaztiku tartean

eratu beharko dute

sugeak

txirristagatik _;

ez atzera ta ez aurrera

datorkioten heriotzari so

asfalto gainean

txirtxillatuko

ditugu

astoen beharrik ez dugu gehiago,

nahiko haur sortzen bai ditugu

jaio baino lehen

uztarperako izendatuak:

haur gizenduak

koipetsu bihurtu arteraino;

erastun eta puntilez josiak;

gero eskoletara bialduak

xos asko eta gehiago

nolaz egin

ikas dezaten:

—”A zer asto ederrak,

beste hoietan patxara karraitzeko.”

 

                  * * *

 

EZaren korrika saioa

                                       EZ egin horlakorik

                                       EZ maita halatan

                                       EZ pentsa hartaz

                                       EZ edan hortatik

                                       EZ bete zure nahia

                                       EZ mintza gauza hoietaz.

   zezena atzetik,

denak korrika,

   anka-motzak deihadar    “EZ korri, okerrago dezute-ta...”