Egunen batean beharko dugu pausatu

udarako egun narras luzeren ondoren

giza errealidade humilaren ohean etzan

banitate oroetaz bilhustu, marmario guzietaz

et aazken finean gure baitara itzuli

ene buruari so egin, hain bitxia

estrainioa, birrindua eta madarikatua

ene burua, eta ene baitara itzuli

haur baten begiez inguru-muruak begiratu

Bilhustu, hustu, sentipen oro bazter

ez gorrota, ez ahalegin

betierako ixil-aldiaren sabore humila astiro jasta

Ur-lo isilaren sabelera ondora.