POETA BERRIA

 

 

                                                    zure elea

                                                    ez da gurina eta esnea:

                                                    harria itsasoa eta haizea.

 

 

Munduaren hatsa

nahi nuke atzeman

Europako bide ugarietan

(hainbeste jendetza eta ni hain bakar)

eguerdiko eguzkia adora

goizetik-goizera lana

arratsaldetan jainko beltzakin josta.

 

 

(baina ez zait ardura)

eta gauetan

bide ertzean naiz ezarriko

harri-meta txiki baten alboan

t'ankak gurutzaturik

hartuko dut gitarra

bardoaren gisa

ta eresi bat kantatuko

ardura gabe ta triste:

 

 

                  Oi hiri oi izar oi ortzi

                  ez duzue balio ezer

                  gizonaren irri ta keinu batek

                  zuetako mila balio dute

                  oi hiri oi izar oi ortzi

                  ez duzue balio ezer.

 

 

                  Zoaz eta esaiozu Rilke-ri:

                  izarren hautsa krudela da

                  eta ilargiaren esneak

                  goragala ematen dit.

 

 

Eta poblatuko dut

ene animaren bakardadea

gizonaren irriz ta neskatxaren musuz

 

 

Deituko ditut lagun berriak:

 

                  Fauno zaharrak ene lagunak

                  bidetan zehar zabiltzatenak

                  Picassoren Arlekin oria

                  (Kafka bera ote pailazoz jantzia?)

                  Pierrot gorria

                  eta mundu guztiko clown

                  arpegi tristeak

                  jazkera gorria eta txano berdea.