“GAUR IDEKI DIET ITSASOARI
ETA HAIZEARI LEIHOA” (1)

 

Edertasun biluzia zein izugarria den!

ipar aldera ihesi doan itsas bazterraren linea

negua maite duten hegazti gris haundien hegada

eguzki-begi-haundia ugartearen gainean.

 

 

Gizon berriaren paradisua goiz alba da

eta enegan dagoen aingeru garbi ikaragarriak

birrindu zorian dauka arratsaldeko jainko beltza.

Gizon berriaren letaniak kantatzera noa

mila gauza umilen dizdira izkutuan:

nere ezpainetan daramadan basa-krabelina

hitz zuloetan dantzan darabilan ur berdea

eta nere gelako egunaren zazpi argi diferenteak.

 

 

Gizon berriaren alleluya kantatzera noa:

Hainbeste ontzi nere begietako itsasoan

hainbeste metal soinu urrutitik karraxiak albotik

hainbeste burni gurutzatu hain estruktura egokiak

nere oin-azpiko lurra gotortzen ari

ta oroen gainetik eguzki-begi-haundia

egia agirian ipintzen

munduko «i» petral ororen gainean puntua ipintzen.

 

 

Oi egunen batean ausartuko balitz gizona

ze indarra nolako seriotasun ikaragarria bere maitasunean

gorputz ahuldu hori libertatu garaiean!

Egun hartan hibai bat eta ispilu bat izanen naiz

eta Adanek gauza guziei izen berri bat

ezarri zien moduan

nik gauza zahar eta aintzinako hil guziei

izenak kenduko dizkiet

gauza hutsak soilak izan ditezen.

 

 

Orduan gizonak eta harriak berriro pakeak eginen dituzte

eta lano gorritua eguzki hildua

herdoiaren kolore errebelatua

(behin gizonaren esperantza)

hibaiaren kantsazioan islatuko dira

eta nere animaren egonarria eta esperantza izanen.