ZURE IRRIA

 

Beldur naiz

begiak ireki eta ez ote zaitudan berriro aurkituko

nire ondoan irrifarretsu.

Honetan egunak hogeita lau zementuzko ordu

orduak hirurogei hormigoi armatuzko minutu

zeinetan irri horrek badakien zabaltzen hamaika zirrikitu.

Beldur naiz

begiak ireki eta ez ote zaitudan berriro aurkituko

nire ondoan irrifarretsu.

Ametsetan baina esna

ostadarraren koloreak ene dastamenean

zoratzen naute eguzki epelak eta aire freskuak.

Begiak itxita margotuz noa zure ezpainak

                udaberriaz blai zure bularrak

                                    arratsean mendi-brisa zure sexua

ozpelean bazter hezeetako basamarrubiak

                txiribitaz josita muino berdeak

                                    etxe atarian aingerulore usaina

 

Eta zure irria.

 

Erreparatzen diodanean irrifarretsu eni begira

zin dagizut zohartzen dituela

barrunbe hotz-ilunak gozogabeak.

 

Zure irria

Irri horrek, maitia,

zohargia dakarkit aldeotara.