EUSKALDUN LAMINEI

Aingeru harroak, heren-suge hotzak

Adonaien zeru agorretan zutik,

Hik, giristinoa, gorets itzak...

Beude goian neure gatik

Niketz, oi! ahizpok, jainkosa pollitak,

Andere Lurraren lehen-jaioak haur,

Lilluraturikan zuen lurtar kantak

Zuetan dut ustea gaur.

Aintzina herri hau zuena izan da,

Jentil-harrietan jarrita zegoen

Zuendako esne, gurin: oberenda

Giza-bihotz eta gogoen.

Geroz zuen hatzak elas! dira galdu

Ibai ta leizeetan, eta gure baitan;

Latinez otoituz zaituzte ohildu

Gizon beltzek elizetan.

Judaiar Baalen neu sinhestun ez naiz,

Jentilen odola niregan badabil

Asaben modura gaur dagizuet: maiz,

Gauaz ager guri hurbil,

Aintzina bezala emeezue berriz

Zuen jakintzaren urrea jendeeri,

Alait' ezazue musuz eta irriz

Zeru-minez dena eri,

Morturik etorri sinesmen arrotza

Euskal Herritikan aizinezate ken

...Eragina baitu euskaldun bihotza

Lur Amaren gana zeken...