UNDINA

Itxaso urrunen harmonietan

uhinen alhaba jaio zinaden.

Geroztik zabiltza zure orhoitzan

izaro gardenak ezin eriden,

Eguerdi handiko iguzki-sapak

erre izaroak. Hegoialderantz

itxasneskak dantzan —zure ahizpak—

dihardute hantxe, bainan zuk ahantz...

Eta, dela hantxe zohardi thipil

uhin geldituen gainean, gauetan,

itxasneskak oro, elkhar maitez, bil

deitez leihorrerat argizaritan.

Zuk ahizpen dantzak utzi dituzu,

irrikaz jin zara izotz-aldera;

elhur, iphar-haize, gaupe odeitsu

hor dituzu: gure ganat jin zara.

Geroztik zabiltza gure iphartar

itxaso hotzetan. Noizetik behin

beha zagozkigu, bihotzean har;

eta guk so' ginda bazoaz arin.

Ontzitan jarraikiz gizon-ametsa...

...bainan alpherretan ihes joan zoaz

et' itxaslariak, beldur itxesa,

itzuli behar du arraun-indarraz.

Minetan daukazu giza-gogoa,

ainigma zaitugu adimenentzat.

Nor zara? Ala bethi gezurrezkoa?

Gogorapen, ala irudi soil bat?