SUFRIMENDUA

 

Haurrak bere buruaren lehen isla nola,

ezezagun dut ispiluko irudia.

Nekeak gorritutako begiak,

denborak lehortutako azala

eta ardurek urdindutako ileak.

Ikusi nahi ez nuena ikusgai.

 

Kolore gris apal eta itzalian

ikusi zaitut ispiluan margotua.

Ezezagun bezain arrotz

zurea ez den haragi iharrean maizter.

 

Erran zaidazu nor zaitudan

jakin dezadan nor naizen.

Erran zaidazu zer daukazun

jakin dezadan zer dudan.