GAU-EDER

Jan-edan utzez bizi nai ez-ta

asmo garbien zale geranak

gau ixillean jarrai-erazten gaitu

pozaren goruntz-egadak.

Arrats gozoa...! Izar bikañez

piztu da orain ortze garbiya...

Eratsu dator..., geldi-geldiro,

illargi bete zoragarriya.

Itxaso bare sotillak emen

aldi berdiñaz, logura xamar,

bere bits arro txuri-ixuriya

ondar gañera poliki dakar.

... Kezka larri bat arindu nayaz

begiratzen det urrun... an gora!;

t'andik izumai atsegiñaren

arnasa dator nere kolkora.

Gaberdiyaren ixill-uneko

lillurapean... orren gentzaro!;

lurtarrik ez dan ames-tokira

aldatu banitz bezela nago.

Nere barruan orain ez digart

zorigaitzaren ale bat ere:

azi txarrak on biurtu zaizkit,

samiñak ezti, arantzak lore.

                * * *

Jan-edan utsez bizi nai ez-ta

asmo garbien zale geranak

gau ixillean jarai-erazten

gaitu pozaren goruntz-egadak.