TXORITXUBA

—Txoritxuboi: norantz ua egaz-eiten axian?

Abitxuba lagatzeko edurra dok basuan;

atzera, txori gaxuoi, ago geldi abijan.

—Txoritxubau mattezkero ez galazo bidia;

antxe, urrun, itxi yuat burdiñezko kayola,

eta idoro gura-yuat nire abi mattia.

—Nora ua, txoritxuboi, nora ua bakarrik?

ire eguak berotzeko eztago euzki-izpirik;

abitxuba idoro baño len lotuko az illik.

—Enok bilddur, ez ardura, abija idorozkero;

an yagozak umetxubak nire begira gero;

kayolan espetxalduta bai-nok egon luzero.

—Oyanetan eskutauta bai-yagok eiztarija;

bere ondoz juatian eingo dauska zaurija,

eta abija eztok iñoz ikusiko, txorija.

—Jaubia lotan eguan ta itxi yuat kayola;

bai-yakijat orain bera nire billa dagola,

baña nik azke betiko ixan gura yuat, ba.

—Ondo yagok, txoritxuboi, ondo yagok, zin-ziñez;

menbetasunetik iges egaz-eiten dok axez,

il-zorijan egon-arren goi-azkatasun-atzez.

—Bai-yakijat mendijetan oin dokala edurra;

bai-yakijat eiztarija begira yaguala;

bai-yakijat ni-zorija dokan ittun gogorra.

—Au-ta-be aurrera ua. —Aurrera, bai, nayuak;

kayola lagatziarren iltia dok gozua.

Egaz-etten, aizkidioi, itxi txori gaxua.