 |
BIDAZTIJA
Bidaztija
Oben-nekia dala-ta,
batetik bestetara
ibilten nazan bidazti
obendi gaxua naz.
Luiki Donetik
nator ointxe,
ortotsik eta
billotsik be;
ilgo naz laster
gose-otzez.
Gose-ixaten nazanetan
joten dot atietan,
ta etxataz errukitzen
bein baño geyagotan.
Nik eztot uste
eingo dozunik
bestiak egin
dabena,
ta zure etxeko
bazterren baten
emongostazu
lekuba;
eta nik barriz
egingo dautzut
bijotzetiko
eskarra.
Etxaguna
Ua, ua, bidaztijoi,
ua beste lekura,
eutzaz ardura-ixateko
astirik etxoguk-ta.
Bidaztija
Gaba da ixukorra;
ibilli ezin;
axe otz gogorra.
Ilgo naz battin!
Etxaguna
Ta guri zer, eu il-arren?
Ez-etorri gugana
eu azala-ta asaldetan
etxekuen alaya.
Bidaztija
Batzarretik
naldenke;
bazter baten
nagoke.
Ardurez ixan;
gurazkero
txarri-kortara
bai-naz jungo.
Etxaguna
Ez kortan, ez iñun bez
ezaz ona sartuko.
Ua laster, bidaztijoi,
astija ez-galtzeko.
Bidaztija
Agur, ba; emendik nua
errukijaren billa.
Urrian, ai, bera idoro
baño lenago ilgo naz!
Au-ta-be,
bidartijaren
onespena
darkezu.
Jaungua-k
Goiko eskarra,
betikorra,
bemotzu.
Bidazti
gosetubaren
gaiztetsa, ba
entzuzu:
Ogija ta alaya ugari
eukiko al-dozubez!
Agur; bidazti gaxuau
dua etxerik-etxe!
|
 |