ABERRI MATTIA!

        Aberri mattia!

Ludiko gauzarik ederrena,

bijotzez matte-dodan lorea,

negarrez nik dakustan gaxua,

alairik geltzen dodan mattia,

nire gogo zindduak joranez

jaretsi gura daun elburuba,

        donoki-bidia.

        Aberri mattia!

Berau da nire gogo-ametsan

gautegun nik ikusten dodana,

gauzarik samurrena bai-litzan,

bere argi leunaz erakarten

neu-gogo-almenak ta bijotza,

begikatzen eztan ikuskantza.

        Ederra beria!

        Aberri mattia!

Aran, ibar, zelai orlegijak,

menditzar jagijak, munotxubak,

itxasua, itxasertzeko bitsa,

edo ortzeko illazkija ta ixarrak,

ortze, ludi, itxasua ta oroi

begizka nagolarik, edonun

        da bere irudija

        Aberri mattia!

Eta axien bunbada gogorrak,

zugatzak makurtzen dabezala,

ta ortzian ostots ixukorrak,

ta tximista-argijak, goi-ekatxak,

otz-edurrak, txingorrak ta euzkijak,

gustijak gogoratuten dabe

        nik aiztu eziña

        Aberri mattia!

Zegattik orrenbeste mattetu?

Zer dala-ta gogua zoratu?

Ire neke-miñak dirala-ta?

Ire edesti gustiz aintzatsuba?

Etxakiñat; baña au-ta-be asko

matte-aut. Ire ixena yakiñat.

        Ixen pozkarrija!

        Aberri mattia!

Negar dagin-ala?... Nik azkatu!

Nai yonat aberrija laztandu!

nai yonat eu-oyubok ixilddu!

nai yonat eu-negarroi legortu!

nik gura aut, ama, pozik ikusi

ta zoruntsu, negarrez egundo!

        Beti alegia!

        Aberri mattia!

Gaxuoi! Auxe nire amesa

ta negar samin onen zijua.

Nire Euzkadi nekiaren nekez

gotillun ta adikatuta dago,

ta nai dot nire inddar gustijetaz

bijotzez ta gogoz, bera aintzaldu.

        Bai-da il-agiñian

        Aberri matia!

Aberrijaz aiztuta zagozan

euzkotarak, bijotz-gogordunak:

ez arritu, negarrez ta alaka

gautegun ba-naz ni, gixaxua!

ikuskantz eder baxen ittuna

edonun-edonoz dakust-eta.

        Zorigatxa iria!

        Aberri matia!