POEMARIK EZTIENEAN

 

Altzak ere ba du bihotzik

Ilargiak besarkatzen daki bakarrik...

         Gezur balitez!

Bularrean etsipenaren taupada

gazia amildu zait, gogorki.

Baina poemarik unkigarriena

aletu nahi dizut, apalena.

Metafora argitsu baten bila nabil.

Amodioaz. Zutaz.

Nondira poesiarako hitzak?

Non dira maiteminduentzako izar kutxak?

Ai! Koloretako hitzak banitza!

Nire izar kutxan esperantza bizi baledi!

Ilusioaren hauts labur bat bederen.

Baina bertsorik ederrena

eskeini nahi dizut, xumeena.

 

Itsasoak sakonki ezagutzen zaituela

Zeruak ferekatu nahi zaituela

Lurrak zure ondoan etzan nahi duela

               ... esanen nizuke

                    nire poemarik

                      eztienean.

                         Maitea.

 

Altzak ere ba du bihotzik

Ilargiak besarkatzen daki bakarrik...

            Gezur balitez!