CHICK COREA-REN JAZZ ENTZUTEAN

 

Itzala harrapatu nahi dut,

begiak hertsirik

hilberriak luzatzen dizkidan

pagoaren edertasun joanaren

adar bilutsena,

haizeak zorabiatzen dituen

azkeneko hortentsien

usain lizunena.

 

Itzala nereganatu nahi dut,

bideko lurrean,

espazioko zuhaitzetan

nire hatzapar luzatuek

uki eta fereka nahi luketen

gaueko neskatxaren

beso altxatuen

antsia asezinean.

 

Itzalaz horditu nahi dut,

saxoaren melankolia tristeaz,

piano izerdituaren

ebokazio urrutiaz,

bateriaren erritmo ankerraz,

emagalduren taberna zaharretako

ilusio iragankor saltzaileen

usain merkeaz.

 

Itzal pekatariaren forma borobiletan

murgildu nahi dut,

strip sesioetako aurreko

mahaietako Heinecken

aparrean, gizon pobreen

begirada lotsatian,

mila koloretako argiz

margotutako haragi gizarajoan.

 

Gaueko itzala izan nahi dut,

amestia hilberrian,

hilberan izutia;

itzala ninteke, ai ene,

esku gurutzatuena,

karminez loitutako

tabako rubioaren kearena,

gizaki xume ororena.