LEGORRETAKO BIZKARRETA ZAHARREAN

 

Gauak inguratu gintuenean

eta iluntasunak itzalak

sakondu eta luzatu

zizkigunean...

itzala iluntasun egin zenean,

eskuak eskutan,

krisailua baztertu eta

iheskatu antsian

zuhaitz artetik zetozkigun

izarrak harrapatu nahi

genituenean...

orduan, ene maitea, orduan

ez nuen itzalik bihotzean.

 

Gauaren erraietan ausartiki

arakatu genuenean...

lumigas lotsagabeak bortizki

gauari haragiak

urratu zizkionean...

eskuak eskutan,

jana partaidetu eta

zitararen soinua,

Lili Marlene unibertsal baten

doinu bizikoia

leunki barneratzen

zitzaigunean...

orduan, ene maite, orduan

ez nuen beldurrik bihotzean.

 

Ardoak, abestiak eta dantzak

kate motz eta halere

etengabe bati josi, josi

gintuenean...

nire eskuak zureak zirenean...

asmoak asmotan

otoitzari ekin eta

Jainkoa banatu beharrean

isiluneak bakardadea hautsi

zuenean...

orduan, ene maite, orduan

aseak dastatu ninduen bihotzean.