1927

        Leengo alditan erran dautzuet, Iruñe untako karrikak eta bazterrak nola egonak diren zenbeit egunez, loiez emokatuak; telefonoko ari lodiak lurpez edatzeagatik.

        Grippe-z landara, sukar ustelarekin eri daudenak ba omen dira ainitz.

        Lur iraultze orrek, bustiarekin batio, nago ez ote duen bertze gaitza ori ekarri.

        Ori dela, urak direla edo nik ez dakit zer, sukar ustelaren kutsua azi da nonbait eta lekuz edatu.

        Sendakinek badute lan: arrontean eri denik guti baizik ikusten ez dutenek ere orain badute norat jo.

        Bearrik, Iruñen badirela berrogeita amar bat sendakin.

        Iruñeko apezgaien etxean grippe elderiaren kutsua sartu omen zeie: orañik bakarka zenbeit baizik ez omen dute; baño beldurtzeko da, ainbertze ikaslen artean gaitza edatu dadin.

        Gobernukoek Madrida deitzen omen dituzte Nafarroako buruzagiak, ots, diputadoak, bien arteko eztabaiaren koropiloa laxatzeko edo zergaren zenbat ortan elgar aditzeko.

        Beingoan ixildu azi bazituzten emengo egunariak, zinez ixilik dagozi ordutik; itzik ere, ez dute erraten.

        Ez dakigu baño, Nafarroako esku-zuzenak begiratzeko estu-aldian ote gauden.

        Eztabai ortarik ez dezakegu itzik adiarazi baldin gobernuko mutileri ongi ezpazeie erraten edo idazten dugun ura.

        Eskuaraz erran nai duguna, erdarara itzulikaturik eman bear diotegu: bertzeenaz ez da argitaltzerik.

        Jainkoa baitan, agur.

Larreko