1926

        Iragan aste osoan egonak gara «Plus-Ultra» delako aire untziaren berrien goait: asteazkeneraño non ote zabiltzan edo non zagozin geldituak jakiñ naiak beti.

        Asteazkeneko arratsaldean berriz, lauetan Buenos-Aires jo zutela eta an zabiltzala oste andiak ingurutik eta ondoan.

        Emen ere, berri ori jakin orduko, ari ziren zapar otsak, ezkil otsak, soñuak eta besta.

        Orañik ere nabari ditugu egunkarietan eta, bestondoak.

        Nik ez dakit, baño, beldur naiz ameka gezur iretsiak gaudela jadanik edo bertzela etorriak edo sortuak. Nik uste ez daitekela egunkarien orri guziak bururen buru «Radio telefonaz» bazkatu.

        Nola nai den dela, an omen dagozi gure txori gizonak.

        Ni ez naiz gauza oketan ikasia eta ez dakit zenbaterañoko goratzeko gai den txori-gizon oriek egin duten lana.

        Iñork ez duela orain artio olakorik egin badaiteke eta ori egia da!

        Ala izanik ere, oraiko aldi untan, aireko untziak dabilzkaten bezala; orren arrigarrizko lana ote da?

        Berriki egiten diren indar emateko errota edo motorak, 500 ehun zaldien indarra dutenez geroz, unelako ibil aldi baten egiteko gai baldin badira, ori alde batetik.

        Ortaz landara, oraiñ dituzten tresnekin; airean eta urean zuzen ibiltzeko, nola «goniometro» delakoa eta ainbertze laguntzen dituztenekin, ain arrigarrizko egitekoa ote da Franco, Alda eta Radak egin dutena?

        Eztabai oriekin ez nuke sartu nai, emengoen artean; larrutuko ninduten edo makurrago litekena, giltzapetzeko gai bilaka nindeke.

        Nola nai den dela; aldi untako elabide bakarra ori dute eta ori dugu; egunkarien alapide ugaria ori da, ez dakit noiz arte.

Larreko