OSTIRALA

 

Zer zenuen maitea

beste neskek baino hobea?

Aizeak eraman zuen

nere maitea.

Maitea eraman zidanean

aizerik gabeko egun batean

eraman zidan aizeak

ene maitea.

Ez zen politagoa

ez zen ederragoa

zer zuen ba nere maiteak

ez duena beste inongo emeak?

 

Loitan sartzen joanen naiz

eta han zeu egonen zara

eta ez didazu eskurik botako.

Urateak eramanen nau loiarekin

ez da nere aztarnarik geldituko

oroimenean ezik

beste urateren batek

garbituko duen oroimenean.

Han ordea

zeu jarraituko zara

ezer esan gabe

egurrezko

harrizko

burdinezko

inoiz ez duzu deus esaten eta

inoiz ere ez!

 

Eta zu maitea

hilko zara nigandik urruti

eta farragarriak

idurituko zaizkizu aurki

nere maite leloak

nere lelo beroak...

gaztaroko ene hitz pobre

hainbeste sendimentuz esandakoak!

Poema honen lerroak

gogoeraziko dizkizu

zahartzaroko urrutian

nola ibiltzen ginen

loxintxarik xumearenaren bildurrak

matrailean emandako musu ikaratiaren

goseak!