Eta ondorean ezereztu ziren

hainbeste irudiren aipamenez...

zuk maitea

amonaren etxeak duen xarmantasuna

txikitako jostagailuek duten

etxeko izebaren argazki horituek duten

kuttuntasuna

gorde duzu neretzat

gordetzen duzu nerekiko

nahitanahiez

agure zahar horren albo tristean

esnaturik zaudenean...

 

Aberats zahar horrekin ezkondu bazinen ezkondu

sendatu egin zen osasunez

eta ez zen hiltzen, ez da hiltzen!

Zu bai; zu hil zinen maitea

perla tartean ittorik

diruzko loiak inguraturik

amorruak xurgaturik

aberastasunezko ardoz mozkorturik!

Eta bizi zineneko argazki xahar bat

ene ohazurean

iaia jan du pipiak.

Poema honen hariak

gogoeraz lezaizuke

argazki hartan mototxak zenituela

ez besteren kalparrezko

tontor aize-putzak!