Aintza, aintza!!

 

Heriotzetik nator

heriotzan nago

heriotzara noa

                                                              Aleluia!

 

Nire gizakera kaxkar eta mugaezin

honen berdimentsionalizatzearen

erdikuntza mingots eta alaieko

ur gezitan murgildu nahi dut,

nire espazio eta denborazko mundu

honen amaiera pertsonalaren ertzera joan,

berpizkundez

hautsiriko koordenada ororen hauskerara...

ez baitut denboratasunaren heriotz

kronologikoan oinarrituriko bizitzan

sinesten, amesten, amesten, sinesten...

 

Emaidazue, beraz, nirekin eta nire baitan

sorturiko iturburu eskatologikoa

margoen kolorez tintatua,

amodioaren berotasun epelaz

larrutua, gizatasunaren

eguneroko lurrak xurga eta edan

dezaken euri magikoa...

ene gune pertsonalaren hondoa

askatu eta ortzadarmindu dezakena.

 

Emaidazue nire ohe berberan etzanaz

kosmosekin berlotzen nauen lokarriari eustea,

izadia osotasunera jaioko den

egunean berarekin aintzalduko nauen

aterpe eta aberria,

elkarrekiko ferekan topaketatuko nauen

Egun Haundia.

 

Heriotzatik etorriz

heriotzan egonez

heriotzara bait noa!!

Aintza, aintza, aleluia!!!