Sonetoa 1

 

Haizeen ezpainetan zetorkidan

dandada ozenaren oihu luzean

ene errai hauen zirrikituetan

urratu zenuen pena, haseran

 

esandako hitza agian galdua,

presentzia azkuri gertatu zenean

higaduraren hozkada garratza

marmarka zure etxean eta enean.

 

Eta ezinaren zirrarak zioskan

hasperen itoaren izenean

«Hobe duk ezproinaren eztena baino

 

iratzar hazaken azken sutean

haragi ustelak totelki erretzea

min hori joango delaren ustean».