OIARTZUNGO NESKATXEN BENTAJAK

Iparragirren bozian ditut

bertso berriak paratu,

Gipuzkoako euskal erriya

al banezake nonbratu;

asko ezkongai daude

gustokorikan gabe,

ezin dutela topatu;

projimuari erakustia

ezta izango pekatu.

Konsejutxo bat lendabiziko

ezkongai dauden danentzat:

esposatzia tratu pisuba

dala iruritutzen zat;

dote eta arrio,

ez dutela balio

amorio fiñarentzat,

zergatik izan biarko duben

il arteraño beretzat.

Neskatxa eder balientia

artu nai baldin badezu,

etorri zaitez Oiartzuna ta

antxen billatuko dezu;

kale eta basarri,

kolore zuri gorri,

ederra franko badezu;

San Estebanez da erromeriya,

ikusi nai badituzu.

Gustagarriak oien bentajak

dirade klase askotan,

ez dezu ezer arrapatuko

asi ezkero izketan;

eskojitutzekua

oien errespetua

relijioko gauzetan;

Jangoikuaren beldur aundian

aziyak daude gaztetan.

Ostentazio batere gabe

izketan dute graziya,

gorputz egoki, pausu aidoso,

lujo gabeko jantziya;

beti alegre daude,

tristurarikan gabe,

ezaguerakin josiya;

gizonak bezin aundia dute

laneko irabaziya.

Bide batian izaten bada

enkontratzeko fortuna,

saludatzean bai zait gustatzen

aien egokitasuna;

aberats eta pobre

guztientzako noble,

igual da ez-ezaguna;

ori da gure relijiyuak

erakutsitzen diguna.

Errenterian dama oiekin

askotan det nik itzegin,

perfeziyua ta umiltasunak

eman lezake atsegin;

daude ikasirikan

gurasuetatikan

ez dezatela utsegin;

nik ere ori egin nai nuke

betiko galdu ez nadin.

Beste bentaja egokitxo bat

bada orien artian,

umildadian bizitzen dira

gurasoakin batian;

erresponditu gabe

ikasirikan daude

segitutzeko lanian;

fabore gutxi ez du izango

ezkondu nai dubenian.