JAINKOAREN PRESENTZIAZ

                (Dezagun kanta gogotik)

Abrahami Jaunak berak

Abisu hau eman zioen,

Egin zitzan bere obrak

Perfet izan nahi bazuen

Haren obedientzian

Eta haren presentzian.

Kristaua, nahi baduzu

Sainduki bizi mundu huntan,

Behar zare maiz orroitu

Jainkoa leku guzietan

Present dela egiazki,

Beira dagozula beti.

Zeruan eta lurrean,

Argian eta ilunbetan,

Gure bihotzen barnean

Bai eta gure arimetan,

Jauna beti present dugu

Beti begira dagoku.

Guk hur'ez ikusi arren,

Hark gu beti ikusten gaitu:

Ez du beraz nehork zeren

Haren ihesi abiatu;

Zeren beti guzietan

Edireten bai da betan.

Etsaiarekin guduan

Ari garen aldi guziez

Gure koroa eskuan

Heltzen zauku bere graziez,

Gure kuraiestatzerat,

Garaitia emaiterat.

Erregeren aintzinean

Gerlan ari den soldadua

Kausitzen da bihotzean

handizki kuraiestatua:

Animo handiagoak

Emaiten ditu Jainkoak.

Lausenguz eta dixiduz

Satan entseiatzen denean

Kristau onak enganatuz

Nausitzerat hekin gainean,

Jainkoaz dire orroitzen

Eta etsiak garraitzen.

Suzana nork du libratu

Krima itsusienetik,

Juje zahar korronpitu

Korronpitzaileen menetik?

Jainkoak bere graziaz

Eta bere presentziaz.

Ez gaitu nihork ikusten,

Erran zioten Suzanari.

Bainan ez ditu sinesten

Zeren baitzakien segurki

Jauna beti guzietan

Edireten dela betan.

Jaunaren presentziatik

Aldaratzen diren guziak

Laster inozentziatik

Dire krimetan eroriak,

Jaunaren ahantzmendua

Bai da krimen urburua.

Ez da progotxu erranez

Bekatua egin ondoan:

Ez nintzen orroit bazenez

Jainkorik batere munduan,

Hark ikusten ninduela,

Niri beira zagoela.

Zerua Jainkorik gabe,

Hura bixtatik galduz geroz,

Infernu bihur laiteke:

Ez laizte han ere glorios

Salbatu diren justuak,

Ez patriarka sainduak.