DENBORAREN BALIOA

Denboraren balioa

Ez daiteke estima.

Zerua da prezioa

Ixtant bakotxarena.

Hartaz ongi baliatuz

Heltzen dire zerurat,

Hura gaizki enplegatuz

Betikotz infernurat.

Ontasun guziz balios,

Dohain preziatua,

Instant eta mement oroz

Guretzat berritua.

Hartaz ongi baliatuz

Heltzen dire zerurat

Hura gaizki enplegatuz

Betikotz infernurat.

Mundu huntan ez ahal da

Hain gaizki beiraturik

Nola bai dago denbora,

Edozein aldetarik.

Batzuek hil nahi dute

Zaielakotz luzegi;

Bertzek gaitz nahi diote

Doalakotz fitegi.

Batzuk bertzek bezain gaizki

Dute Arrazoinatzen;

Ez baidakite zuhurki

Denboraz baliatzen:

Ez lezakete banoki

Enplega hanbat oren

Pentsatzen balute ongi

Zenbat balio duen.

Lehen, orai eta gero

Dire hirur memento:

Lehen hori iragana

Berriz ez itzultzeko

Eta geroren mentura

Ez da gure meneko.

Orai da beraz segura

Gure salbamenduko.

Lehen egin behar zena

Orai dezagun egin.

Gerokotz uzten duguna

Ein gabe utz ez dadin.

Igorriz beti gerorat

Bere salbamendua

Erortzen da infernurat

Tropelaka mundua.

Denbora iragaiten da

Ximista bat bezala;

Gure bizia badoa

Nihork ez daki nola.

Amets baten pare dire

Denbora iraganak,

Beti gozaturik ere

Munduko atseginak.

Luzaro bizia gatik

Ez badugu deus egin,

Zerukotz balios denik

Goaz esku hutsekin

Juje garratz bezain zuzen

Baten tribunalerat

Zerbitzari inutilen

Arrastaren hartzerat.

Jaunak han ez du galdetzen

Zenbat urte ditugun,

Ez munduan izan garen

Pobre ala dirudun,

Bainan bai nola pasatu

Tugun gure egunak

Eta nola gobernatu

Hark eman ontasunak.

Bertutearen obratzen

Enplegatu egunak

Beteak dire kausitzen

Eta baliosenak.

Horien orroitzapenak

Ilkitzean mundutik

Ezartzen ditu gizonak

Fidantziaz beterik.

Adios, dio egunak,

Banoa sekulako.

Bihar bilatzen nauenak

Ez bainau kausituko.

Egun hunek diraueno

Laster eigun bidean

Geldi ez gaiten betiko

Gauaren ilunbean.