ZERURAKO HATS-GORAPENAK

                (Pelegrinen airean)

Zeruan da ene herria:

    Beher huntan

Biderant bat naiz etorria

    Egun hautan.

Munduko distiadurak

    Ez nau xoratzen;

Zorionaren itxurak

    Ez-deus ditut kondatzen.

Orein hestuak egarriaz

    Ur-bururat

Kurritzen ohi du lehiaz.

    Ni zerurat

Lehia handiagoak

    Beti narama,

Han gozoz baitu Jainkoak

    Sasiatzen arima.

Egun bat zure atarian

    Iragana

Bertze asko millen artean,

    Ene jauna,

Hainitzez da hobeago;

    Haren gozoak

Bozten tu hobekiago

    Ene barren-gogoak.

Karitatearen ibaian

    Amodioz

Zorionaren iturrian

    Bozkarioz

Zeruan dire horditzen,

    Halere beti

Direlarik sasiatzen

    Beti dire egarri.

Miserikordiak egia

    Han du batzen;

Eta bakeak justizia

    Besarkatzen:

Egia lurretik sortu

    Eta zerutik

Justizia da agertu

    Bere harmak utzirik.

Nork emanen dauzkit hegalak

    Airatzeko?

Lagunduko ene ahalak

    Ilkitzeko,

Desterru triste huntarik

    Lehen bai lehen

Has nadin orai beretik,

    Jauna, zutaz gozatzen.

Errozue ene maitiari

    Berehala

Idek dezan biderantari,

    Hemen dela

Hartaz bertzerik munduan

    Ez dakusana,

Haren minez desterruan

    Hiratzen ari dena.

Hik ezperen, o Herioa,

    Entzun nezak

Desterru hunen terminoa

    Labur ezak:

Nigarrezko haran huntan

    Nola ni bizi

urtu gabe nigarretan

    Behatuz zeruari?

Babiloniako ur-hegi

    Ederretan

Jarria nindagon tristeki

    Nigarretan.

Sion, zutaz orroiturik,

    Nintzen gelditu

Betan organo jotzetik

    Eta koplak ixildu.

Sion, zutaz erran zaizkidan

    On guziak

Finki dagozkat nik gogoan

    Ezarriak;

Nik zu ahantz, Jerusalem,

    Hiri maitea?

Lehen dut kontsentituren

    Mihiaz gabetzea!

Mendi sainduaren alderat

    Itzuliak,

Argitu deneko, dagozkat

    Bi begiak,

Nahiz urrundik bederen

    Sion ikusi

Bai eta Jerusalem

    Beti bixtan iduki.

Zure baitan dut ezarria

    Betikotzat

Ene esperantza guzia

    Nik behintzat,

Jerusalem zerukoa:

    Horrat heltzeko

Desira bihotzekoa

    Askiko dut hiltzeko.

Mundu hau ez dut nik sekulan

    Maitatuko,

Zeren ez bainaiz beher huntan

    Gozatuko

Ene bihotzak galdetzen

    Duen gozoaz,

Zeruan xoilki gustatzen

    Den zorion osoaz.

Bizi behar banaiz oraino

    Mundu huntan

Ene desirak zeruraino

    Altsa detzan

Bihotzen kreatzailea

    Dut otoiztuko

Eta Birjina maitea

    Emanen ararteko.