IFERNUAZ ETA HANGO PENEZ

Kreatura damnatua,

Hire penak zer diren,

Zer den hire infernua

Zenbat dukan sofritzen,

        Erraguk, erraguk,

        Argitu nahi gaituk.

Ez dezaket erran hitzez

Zenbat dudan sofritzen.

Ene dolore bortitzez

Hasten banintz mintzatzen,

    Sobera flakoak

    Litezke terminoak.

Ez badezakek esplika

Zenbat duan sofritzen

Sentitzen duan bezala

Erdizkatxe bederen.

        Erraguk, erraguk,

        Argitu nahi gaituk.

Ene zorigaitzak ez du

Helas! bertze nebririk

Jainko guziz boteretsu

Baten kolera baizik.

    Nik hura ondikoz

    Bizturik sekulakotz.

Hire pena zertan datza?

Zerk darozkik alatzen

Arima eta gorputza

Zerk hauen tormentatzen.

        Erraguk, erraguk,

        Argitu nahi gaituk.

Su mirakulluzkoenak

Erretzen ditu beti

Gorputza eta arima

Eta ezin kontsumi.

    Sua dugu hemen

    Jaten eta edaten.

Su lazgarri horren karrak

Zenbat iraun behar du?

Element horren indarrak

Noiz behar du jabaldu?

        Erraguk, erraguk,

        Argitu nahi gaituk.

Ez diro deusek iraungi

Behin biztu denean

Iraun beharko du beti,

Beti indar berean.

    Jainko Hasarreak

    Bizten duen labeak.

Zer leku den infernua,

Zer duan hor ikusten,

Nortaz haizen lagundua,

Nork duen hor manatzen.

        Erraguk, erraguk,

        Argitu nahi gaituk.

Infernua da leze bat

Debruen erresuma,

Jaunak aurtiki du hunat

Gaitz guzien bilduma:

    Munstro beltzik baizen

    Ez da hemen ikusten.

Hire pena guzietan

Zein da lazgarriena,

Gehienik hire baitan

Aflijitzen haizena?

        Erraguk, erraguk,

        Argitu nahi gaituk.

Orroitzean ene faltaz

Gabetua naizela

Betikotz ene Jainkoaz

Errabian bezala

    Dolorez, auhenez,

    Urtzen naiz haren minez.

Zertako haiz okupatzen

Galdu duan Jaikoaz?

Zer gatik ez duk etsitzen

haren amodioaz?

        Erraguk, erraguk,

        Argitu nahi gaituk.

Higuintzerat bortxatua

Naizen Jainkoagana

Ez dakit zerk hertxatua

Instant oroz narama,

    Beti bere ganik

    Kasatzen nauelarik.

Nola duan merezitu

Jainkoaren kolera,

Zeren gatik kondenatu

Hauen supliziora.

        Erraguk, erraguk,

        Argitu nahi gaituk.

Dela madarikatua

Sortu nintzan eguna

Eta lehen bekatua:

Egin izan nuena:

    Krima hark ondikotz

    Galdu nau sekulakotz.

Bekatu mortal bakar bat

Aski bada galtzeko,

Milaka ein tuztenentzat

Zer pena ote dago?

        Erraguk, erraguk,

        Argitu nahi gaituk.

Gaztiguen hedadura

Gaixtoek leze huntan

Bere krimen eredura

Beharko dute jasan:

    Pena eternalak,

    Ordean ez igualak.

Bekatu mortalekin

Juntatua denean

Huts benial batek berdin

Izanen du lezean

    Pena eternala

    Huts mortalak bezala.

Borratuak izan diren

Bekatu beren pena,

Denboran konplitu ez den

Penitzentzia hura

    Ez daite sekulan

    Akaba infernuan.

Denboran hain urrikari

Ditu gizon flakoak

Justu bezain miragarri

Agertzen den Jainkoak

    Aitzitik ordean

    Ez eternitatean.