Beiren ertzetatik ibiltzera

oinazeak eraginda

ohitu naiz.

Jakitera iritsi gabe

oinazearen iturburua non datzan

odolezko arrastoa uzten dut

etengabe

ene pasioen ibilbidean.

 

Oraindik

desberdintzen dakit

zerutiar akordeak

irrintzien artean;

badakit beraz,

non dagoen

ibilbidearen arrasto biak

bereizten dituen zelaia.

 

Baina, non dago

oinazearen iturria?

 

Ezin atxekiturik nabil

antsiaz sortutako galderaren erantzuna,

amaraun malguak

ene ekintzen ildoa

lerratzen duen bitartean;

poligono irregularra bai, baina

bukaerarik gabe

bere bihotza aurkitzen ez duen

biru zetazkoa.