EGUNEN BATEAN

 

Egunen batean

nire bihotzak ez du aingurarik edukiko,

eta zureak

bere muga lausotuak erakutsiko ditu

sarrera eta irteera bilaezinak

irriparre antzaldatu batean azalduz.

Nork berearekin igeriari ekingo dio

bilutsik azkenean loturarik gabe.

Eta ni ez naiz itoko

eta zuk ez nauzu galduko,

izarren mantupean itsasoa dugu goldatuko

hazia hedatu haizearen hitzez

inoiz ernaraziko denaren aztorapenik gabe.

 

Eta egunen batean

oroitzapenen postala lurrunak ximeldurik datzanean

kantuaren hilezintasun faltsuaz,

sentimendu-algara isilean, barre egingo dugu.

Gure jakiunde hala holako eta estuak

ezjakintasun argia izatera doan eraldatze prozesuan,

eta barneratze kontzientean, zantzo ozena digu eragingo.

 

Orduan egun horretan

mugarik gabeko ahurra goratuta

ez dugu emaitzarik merezi duen eskaintza faltsurik

lotsagabekeriaz uztatuko.

Maindire zuriz jantzirik bidaiatuko dugu

begien sua erabat epelduta, eta,

bihotzaren neurriak zedarriztatuaz

orduan bai

izarrak itsaso gurean eginahal berezkoaz dira isladatuko.