DENBORAREN PASEAN

 

Ahanzturaren arraildura hautsez betetzen da

etorkizun-begiradaren atzean

hauts malutak mara-mara

zehazki barreiatzen dira

ahanzturaren zokoetan

ezintasunaren tentsio-soak

suzko txinparta badagi ere.

 

Irits-marra gurutzatutakoan

atzeraezina da dena,

denborak ez du atzerik.

 

Orduan

soilik orduan

zentzubetean dugu hausnartuko

arintasunez eginiko

eta jasotako

azal gaineko laztan eztiak.

 

Orduan

soilik orduan

etsipen gordinean blaiturik

amorruzko konturatze hotzez

gogoratuko ditugu

mun eginik galdutako

zinezko musuak.