Beti-betiko

                Nire adiskide maite

                Buenaventura Soroaren

                doñurako egiñdako letra.

        Galaiak.—

Zure aita ta amari

(trantze estua!)

izandu naiz eskatzen

zedorren eskua;

egiña zendukazula

amarekikua,

zuk esan eta nedukan

        sinistua,

aita berriz mintzatu zait

        aiñ prestua,

baietz agiñdu dit eta

        au da gustua!

nere biyotz gaxua dago

        birpiztua

        Damak.—

Nola dezun zuk barren bat

danik onena,

beti izan dizut nik

zure sinismena;

baña falta zitzaigun

lanikan zallena:

nere aita prestuaren

        aitormena:

aspalditik banekiyen

        amarena,

ta oraiñ badegulako

        biyen baimena,

badakizu ni zuretzako

        naguena.

        Galaiak.—

Nola mundu onetan ez

dezun berdiñik,

eziñ arki nezake

nik zure ordañik;

neretzako zeradela

sinistu eziñik

aspaldiyan igaro det

        gau samiñik;

bañan ez da mudakorrik

        biyotz fiñik;

oraiñ lengo traba denak

        alderagiñik.

biziko gorade gu biyok

        bat egiñik.

        Galaiak.—

Ai, nik zenbat nai dizudan!

        Damak.—

Eta nik zur'i?

        Galaiak.—

Mingañez eziñ esan

genezake ori.

Biyotzak aiñ alkartu

zaizkigu biyori

nola bildu etzaiozkan

        len iñori

petxu batian daudela

        badiruri.

Ori egiya izanik...

        muxu bat neri

ez al nazu bada emango?

        Damak.—

        Tori, tori.