JESUSEN SORTZEA

        Dezagun Jinko haurra

        Kristau onak adora.

Aitaren erraietik

Betidanik sortua,

Egun da guregatik

Betelemen haurtua.

Gizona erori zen

Nahi baitzen jinkotu,

Jinkoa da gizontzen

Hura nahiz altxatu.

Maria erraietan

Jinkoa dakarkela,

Trebes ostatuketan

Betelemen dabilla.

Hara non, karriketan,

Dihoan etxez etxe,

Erditzeko menean

Aterbearen eske.

Xoko bat ez diote

Ez nihork eman nahi,

Bere atetik dute

Kasatzen mutiriki.

Dabiten ondokoa,

Arditegi baterat

Hirin kanpo badoa

Jinkoaz erditzerat.

Etxola txar hautsi bat,

Dena ere ez berea,

Da Jinkoa guretzat

Sortzen den jauregia.

Gauaren min minean

Neguko hotz jelada,

Gordin bortizenean,

Jinko haurra sortzen da.

Hoztua ikaretan,

Nigarrez, haur gaxoa

Bere amak troxetan

Ezartzen du Jinkoa.

Zeru, lur, ifernua,

Dakarzkena eskuan,

Datza amarratua

Xatarrezko xepoan.

Minberatua hotzin,

Sabeletik lekora

Aberek dute hatsin,

Berotzen Jinko haurra.

Pobreak badu gosna

Bere haurtxoarentzat;

Lastoan da etzana

Jinko Jauna guretzat.

Gure urbullua da

Apalmenaz zebatzen,

Zeren garen altxatu

Jauna da ezeztatzen.

Guk baitugu bilhatzen

Beti gurikeria,

Pairamenaz du hezten

Jinkoak haragia.

Lehengo Adamek

Gaitu errebelatu,

Bigarreneko hunek

Bidean onean sartu.

Denbora saindu huntan

Dezagun Jinko haurra,

Mariaren alzuan,

Kristau onak adora.

                Refrain

        Dezagun Jinko haurra,

        Kristau onak adora.