IBAI-ERTZIAN

Astiro baña gelditu gabe

Zu beti zuaz, aurrera,

Ibai galanta, zure urak laster

Itxasoan galdutera;

Zeñek zarama? Noren besuak

Bultz egiten dizu bera?

Gure iduria, gu bezelaxe

Ezin iñun egon zera!

Jaiotzakitan asi ta gero

Unetxo bat galdu gabe

Lasterka guaz egiteraño

Eriotza gure jabe.

Zertarako orduan sutan barrena,

Balitz bezelaxe labe

Bat, daukagula mingañak esan

Oi ditu zenbait naigabe?

Baña patxadaz aurrera beti

Ibai galanta dijua,

Dauzkala alboan zume, zugaitz ta

Guri dagoan ostrua,

Aberasturik ederturikan

Bazterrak eta ingurua...

Zorionduna benetan auxen

Egiten duan gogua!

Ukatu gabe nai eta nai ez

Ai! datorkidan azkena

Ibaia legez au ere balitz

Naro, zabal ta gardena,

Ondurik bazter beartsu danak

Itandu gabe, zeñena?

Au da alperrikan ez bizitzea,

Au bizitzarik onena!

Mako bikañak bidez jarrita

Dauzkatzu zure gañean

Ain ongillea zeran ezkero,

Ibaia, gure lurrean;

Aitatu bitez onen bat egin

Dutenak euren bidean;

Eurentzat mako t'aroak beti,

Eurentzat goian ta bean.

O zein garbiro dakuskidan nik

Leiar oietan ibaia,

Etxadi, zubi, kanpantorre ta

Alboko zure zelaia:

Or zauden bezin ikusgarria,

Or zauden bezin alaia

Neurtitz auetan zeu ipinteko

Nik iduki detan naia!

Zure gañean bezin ederki

Baneuzka begietan, ai!

Euskalerriko mendi t'ibarrak,

Orduan zenbat neurtitz-gai!

Orduan pozez onei begira

Egongo nitzakela, bai,

Eresi leunaz Euskalerria

Goraturik guztiz alai.

Ur garden oiek bezin gardena

Eurak bezin ugaria

Balitz barrutik gaur datorkidan

Euskaldun neurtitz neria;

Agertutzeko zein aberatsa

Dan euskal-altxor garbia,

Agertuteko zenbat nik maite

Zaitudan, Euskalerria.

Eseri nadin emen ertzian,

Eseri nadin begira

Itxas-alderuntz gelditu gabe

Dijuan ibai garbira;

Alkarri zerbait urak ixillik

Esaten ari balira

Bezela pill pill limurituak

Bakarrik entzuten dira.

Esaten ote dituzte edesti

Biotz-esnale diranak,

Igarotako neke ta malko

Garratzen gaia ziranak,

Oraingo usteak, oraingo laister

Amaituko diran lanak...

Arretaz entzun arren ulertu

Iñork ezin dituanak?

Baña barrura dijuaz zuzen,

Sartzen dira biotzera

Nik ezin esan detan gauzatxo

Samurren bat esatera;

Begiak gero bustitzen dira,

Zotintxuren bat ostera...

Juan zaitezte, nere malkoak,

Nasturik uraz batera!

Aurrera guaz danok, gelditu

Gabe jaio giñanetik,

Menperatutzen erraz gaitun bultz

Indartsuaren aurretik;

Baña naiz izan luze naiz labur

Lagatzia nai nuke nik

Ibilli bear detan bidea

Onbidez aberasturik.