OLA-GIZONA

Ederki gure lana dijua;

      nere gogua

Gañezka daukat atsegiñez:

Burnia degu bikañ-bikaña,

      degu nai aña...

Santzo gozo bat nork egiñ ez?

Doakabeak oso gerala?

      Illuna dala

Beltz-beltz daukagun bekokia?

Aditu, gizon koldar zerana,

      Aditu dana

Ola-gizonen eresia.

Gipuzkoako meatzetatik,

      Onenetatik

Etorri zaigu gaurko mia:

Zepa gitxi du, menesta naro.

      O zein oparo

Jasoko degun lan-saria!

Ez ari, mutill, izan meatza;

      Ugari ikatza

Jaurti zak gure sutegira.

Aspoak gora! t'arretaz ori

      Noiz gori-gori

Jarritzen zaigun i begira.

Oratzar galda-galdan agona,

      Etorri ona

Jartzera aguro lirañ-lirain;

Amaika astidu polit artuko

      Dituk orduko,

Gabi astuna dek ire gain!

Asten danian indarrez bera

      Gora beera

Dana zatitu bearrean,

Ire txatarrak kenduko dizkik,

      Utziko ez dik

Loi ta zazkarik bularrean.

Zartada miñak biotzak ditu

      Beti garbitu,

Lagarik zindo ta sendoak;

Izanik arren gogor-gogorra

      Bere zigorra

Artzen du gure Jaungoikuak.

Gabia pixkor zaigu gaur ari,

      Dakar ugari

Urolak ur txit indartsua;

Aurrera, mutill, au dek sasoia!

      Au dek agoiai

Gutxitan degun erakua!

Aserre beti bizi gerala?

      Illuna dala

Ola-gizonen arazoa?

Ez dek iretzat, gizon txaldana,

      Emengo lana,

Emengo gure par-gozoa.

Ikaraz ormak jarritzen ditun

      Etorri ta jun

Emen dabillen durundia

Eresi bigun baten antzera

      Neretzat bera

Orain da guztiz pozgarria.

Ez nau beroak ikaratutzen,

      Ez naute izutzen

Emengo txinpart, su ta garrak;

Beltza badaukat nik arpegia,

      Nagola argia

Argiro dio nere parrak.

Ez dauzka neskatx gorulariak

      Bere begiak

Dauzkagun bezin poz eta alai:

Ark duan eran kirru txuria

      Orain burnia

Guk ere irundu genduke nai.

Izadiaren indar altsuak

      Gure beruak

Menperatutzen ditu sarri:

Aiñ ospetsu dan gogortasuna

      Legun-leguna

Begira nola degun jarri.

Garbitutzeko baso zatarra,

      Kentzeko larra

Burnia dute bear oso

Ikazkin eta nekazariak,

      Gizon guztiak

Bizi badute nai eroso.

Txukundu leike txara abartsua,

      Pizti lekua,

Aizkora sendo gabetanik?

Jaurti gentzake zugaitz-enborra,

      Burni gogorra,

Erdibitutzen ez badek ik?

Zuen erraiak, lur ekoitzleak,

      Nola goldeak

Erraz oi ditun zabal jarri!

Gero soroak arto ta gariz

      Mardul, ugariz

Apaintzen dira zoragarri.

Emen egiten dira dardaiak,

      Izkillo-gaiak

Zorrotz-zorrotzak et'ugari:

Sartu, kupida gabe buztartu,

      T'azpian artu

Nai gaitun etsai dollorrari.

Doakabeak oso gerala?

      Illuna dala

Beltz-beltz daukagun bekokia?

Gezur au ez dek esango gero

      Entzun ezkero

Ola-gizonen eresia.