EUSKAL-ABIA

Ez dek iretzat, ez den iretzat,

Askoren bearrekua

Uri galanten erdian azi

Ta atsegiñetan nastua;

Ez da zuentzat... Goratutzera

Euskal-basetxea nua,

Notiñ apalen abi bigun da

Gentzaren bizilekua.

Ez da benetan ikusgarria

Oñetatik tellatura

Azaletikan igaro gabe

Basetxearen itxura

Dauzkala aurrean arri-mall latzak

Sartzeko bere barrura:

Arri-mall latzak beti igo bear

Jungo bagera zerura.

Zure barruan agintaritza

Dauka gure Jaungoikoak,

Kristoren esi gaizkatzallean

Bizi dira barrukoak,

Zeruko bide zuzenetatik

Daramazkite orpoak

Onbide ederrez, zerutar naiez

Apaindurikan gogoak.

Begoz or bean beko gorroto

Ardaill ta iskanbill biziak,

Alkarren kaltez egun eta gau

Nar dabiltzan kutiziak;

Ta atseden goxoz uxatu bitza

Nere naigabe guztiak

Emen alboko zugaitz tantaian

Pill pill dabillen aiziak.

Orra, atarian lili bi legez

Bi neskatill euskaldunak,

Euren erdian dagon amaren

Apaingarri ta kutunak;

Aitaren poza, baldin odeiak

Noizbait badatoz illunak,

Esateraño: «alabatxoaz

Zamak ez ditut astunak».

Oitura zarren kutxa zutunik

Uin artean zaudena,

Argi ta garbi daukazuna, bein

Artutako Sinismena,

O basetxea! Benetan det nik

Maite zure ezkutapena;

Itxuraz izan arren apala

Ederra dezu barrena.

Ez dauka noski begientzako

Gauz andirik basetxeak,

(Argatik egon oi dira askotan

Barrez erritar ozteak).

Zarrak leioak, antxinakoak

Goiko ta beko ateak,

Lau orma zatar leundu ta belztu,

Dizkiotenak urteak.

Ango batasun ta ango pozkida

Datozenian batera

Egun osoko lanaz aulduta

Aita-semiak etxera!

Abegi ona ta aparia prest,

Maitetasuna gañera,

Orduan, gure basetxea, zu

Zeruko irudia zera.

Ez dek iretzat, ez den iretzat,

Arrokerian oitua

Uri aundiko seme-alaba

Atsegiñetan nastua...

Euskal-basetxe maitea, gure

Abi bigun ta gozoa.

Itzali gabe gorde zuek beti

Oitura garbien sua!