UDABERRIA

Ikusten danez, etzegon illa,

Lotan zegoan sortitza;

Baratza apaintzen dute loreak,

Osto berriak aritza;

Gauza guztiak, entzun balute

Bezela Jaunaren itza,

Berriztatutzen asi dirade

Bakoitzak bere bizitza.

Odei zatarren ordez zeruak

Artzen duan apañera!

Egun labur ta goibelen ordez

Luze t'alaien sarrera!

Biotz aulduen bizkorgarritzat,

Udaberria zu zera

Mirabe lorez aroatuta

Goitik bidaldua bera.

Alaitasunez beterik gogo

Kezkaz t'intziriz betia,

Udaberria, zu zera gure

Garraztasunen eztia:

Erakusteko nunbait azkenik

Ez duan Udaberria

Urteoro bein idikitzen du

Jaunak zeruko atia.

Eresi gozoz, pozez beterik

Txara abartsuen barrena

Tontorretatik laisterka datoz

Ur jolastari gardenak,

Beren ezeaz maitaro beti

Elikatzen dituztenak

Albo bietan ostotsu dauden

Altza ta lizar lerdenak.

Auxe da gure mendiak jazten

Duten soñeko bikaña!

Noren sorbaldak, zeñen burua

Ederrak aienak aña?

O gure sasoi oparotsuak,

Sagasti mardulak...!, bai

Abestutzeko bear bezela

Motela det nik mingaña.

Naiago det nik emen jarrita

Muno loratsu gañean

Ikusi nola ludia dagon

Erarik txukunenean,

Nola jolasten diran mutillak

Zelai zabal bigunean,

Soroan berriz nekazariak

Bero ta zintzo lanean.

Oi zein ederki diruditen or

Aurrean dauden etxiak,

Alor ondoan, zugaitz artean

Agerturik arpegiak,

Euren barruan bizi diranak

Bezela garbi txuriak,

Onen ekandu zar-ospetsuen

Antzera kutsu gabiak!

Euskal-itz jator berarizkoak

Neretzat oso kutunak

Aldiz dakarzki niganaraño

Egatan aize bigunak...

Euskera il zala? Ez, alajaña!

Gure etsai errai txardunak

Uste izan arren eldu zirala

Beretzat azken egunak.

Etzegon illa, burura jaurti

Zitzaion negu gogorra,

Bere semien eskar gaiztoaz

Jarri zan itxu ta gorra;

Baña semiak damututa gaur

Ordaintzen diote zorra,

Ama maitea jartzen dutela

Gazte, lirain ta bizkorra.

Naro, loreak zelaian legez,

Euskaldunen biotzian

Loreak erne dira jartzeko

Euskeraren bekokian;

Euskal-eresi samurrak sortu

Dirade gure eztarrian,

Baso itzaltsuan berez sortutzen

Diran lez udaberrian.

Betoz aguro menditar-urak

Iturri goitar gardendik

Atsegiña ta garbitasuna

Alboetan zabaldurik...

Arin datorren egun batian

Ez daukala areriorik,

Euskera garbi mintzatzen nunai

Irudimenez dakust nik.

Udaberria, udaberria

Lorez t'abestiz betea,

Gogo tamalen pozgarria ta

Makalen bizkortzallea,

Zugaz batera, betiko utzirik

Bere lo-zorro luzea,

Lorez t'abestiz orain aurkeztu

Bedi gure ele maitea.