1. AGERRALDIA

        (Ume negarrak entzuten dira. Argituz doa Pernandoren etxea, eta bertan Joxe eta Joxepantoni, Pernandoren GURASO gazteak ageri dira. Biak eserita, artazuriketa edo antzeko lanen batetan.

        Ama makal ageri da, indarrez ahul. Inoiz edo behin seaskan dagoen umea aharrantzaka hasten da, eta amak seaska eragiten du.)

AITA

        (Pozik) Hara, jaio zaigu gure lehendabiziko semea.

AMA

        Bai, ondo kostata atera da baina.

AITA

        Horrek orain ez digu ajola. Inporta duena da jaio dela, eta mutiko osasuntsua atera zaigula.

AMA

        Halaxe da bai, lau kilo pisatu ditu eta.

AITA

        Gose ederrarekin etorri zaigu mundura. Izango al du beti zer jana ugari!

AMA

        Lanerako gizon zintzoa baldin bada bebintzat...

AITA

        Izango ez da ba! Langile zintzo eta fin askoa, gure baserri zaharra aurrera ateratzeko.

AMA

        Beharra badugu behintzat. Nik Jaungoikoari eskatzen diodana da mutiko kristau eta elizkoia izatea; gainerakoa berez etorriko da eta.

AITA

        Aizu! Ezin hasiko gara jaio berriaren bizitza tajutzen. Orain egin behar duguna izen bat asmatzea da; gure mutikoarentzako izen polita.

AMA

        Ez dakit ba nik zer esan. Zurea Joxe da, nerea berriz Joxepantoni... zer moduz Joxeantonio jartzen badiogu?

AITA

        Ez, ez. Lehenago ere Joxeantonio pranko badugu eta beste zeozer asmatu beharra dago. lzen motza eta gogoan hartzeko erraza.

AMA

        Koxme?

AITA

        (Purrustaraka) Ez!

AMA

        Kalixto?

AITA

        Ezta!

AMA

        Modexto?

AITA

        Baita zera ere! Idixko jarriko diogu nahi baduzu!

AMA

        Guk ez dugu idixkorik.

AITA

        Ez; guk mando bat besterik ez dugu. («mando» hitzean indar berezia jarriz.)

AMA

        Eta Pernando?

AITA

        (Pozez) Bai, horixe! Pernando. Horixe izen egokia! Gizaseme serio eta prestuaren izena da hori: Pernando.

AMA

        Eta santuena ere bai.

AITA

        Bai, hori ere bai: Pernando. (zutiturik seaskaraino joan eta bertan dagoen umeari hitz eginez) Pernando, mundu honetan gizonaren erdia izena duk eta beste erdia izana. Izena baduk; orain hire izana ikusteko zegok!

(Iluna)