10. AGERRALDIA

        (Kalean berriro Pernandok eta Zabalak egiten dute topo, honek lau botila ardo daramatzala, hark kalabaza; biak umore onean.)

ZABALA

        Arraioa! Lortu duk eta.

PERNANDO

        Zer uste huen ba? Esan diat, atso hauekin ondo jokatzen jakin behar dela..

ZABALA

        Xirriren bat edo beste egingo hion hik e?

        (Zabalak botila bat ematen dio Pernandori, berak beste bat zabaltzen duela,)

PERNANDO

        Berak nahi bai baina... (txurruta eginez)

ZABALA

        Hi haiz hi tipoa! Orain botilak nik ordaindu behar. (Honek ere zurrut.)

PERNANDO

        (Kalabaza erakutsiz) Nik janaria ekarri diat; beharko hik edaria jarri!

ZABALA

        Parranda galanta jo behar diagu gaur. (Beste zurrut baten ondoren bertsotan hasten da.)

        Pazkoazkoaz hitz egitea

        ez zaidak atera merke.

        Hirekin apustuan hastean

        gorra egin diat nik e.

        Joango hintzela esan didak hik

        haruntz kalabaza eske.

        Nola arraio engaina deken

        gustora jakingo nikek.

PERNANDO

        (Honek ere bertsotan erantzun.)

        Adarra jotzen hasi haiz eta

        nik ez nian ezer behar.

        Erretorean baratzan zeuden

        hainbat kalabaza edar.

        Lau botil ardo galtzeagatik

        etzak behintzat egin negar.

        Aseturik geldituko dituk,

        gaurkon pare bat neskazar.

ZABALA

        (Pernandori lepotik heltzen diola, adiskidetasun keinuan.)

        Ardoa ordaindu diat eta

        gaurkoan hik lasai edan.

        Trago batzuek eman ondoren,

        hik ba al dakik nongoa dan?

        Neskame eta neskazar hoiek

        aipatuz urrengo txandan,

        etxen hire zai dagonarekin

        ez ote daukak naiko lan?

PERNANDO

        (Besoan ukabilkadatxo bat ematen diola.)

        Jainkoi eskerrak emen ez zegok

        Erretorea aditzen.

        Pentsatu arren ez geradela

        bide zuzenen ibiltzen;

        zakurrei ere beti hezur bat

        nola ez zaien gustatzen,

        bizitzan zehar ikasi diat

        etxe ta auzo zerbitzen.

        (Biak besotik helduta, botilari txurrutadak eginez eta kantari, badoaz atzekaldetik.)

(Iluna)