MARIARI BERE BAKARDADEAN

        Mariak dio: «Semea gabe

        nago umezur egiñik,

        begira ote dan atsekabe

        nik dedanaren berdiñik».

Ama maitea, nai zaitut zure

bakardadean lagundu,

zure naigabe neurri gabeak

al banitzake bigundu;

baldin lenago luzaro banaiz

pekatuan lo egondu,

lengo gaizkiak ondo egiñaz

nai ditut orain konpondu.

Pekatu egiñ eta anima

sarri dedala zikindu,

egia da ta gañera berriz

zure biotza samindu;

baña neretzat ori egiña

biziro damu ta min du,

negar egiñaz nai dizut, Ama,

atsekabea arindu.

Ar nazazula zure semetzat

Jesusek dizu agindu,

zure Semeak gurutzetikan

agindu ori egin du;

ai, Zuganako maitasunean

Berak sutuko banindu,

eta zeruko aingeruakin

maitasunean berdindu!

Nola Jesusek bere odola

nigatik du an ixuri,

nere anima odol onekin

dago garbi ta txit zuri;

bion Ama Zu zeran ezkero

arrazoizkoa diruri,

biotz osoaz nai izatea

Ark neri ainbat nik Zuri.

Beti gozoro oroituko naiz

Jesus onaren izenaz,

etzaite aztu Ark gurutzetik

iltzerakoan esanaz;

biziko gera ni zure seme,

Zu nere Ama izanaz,

biok batera negar egingo

degu gugatik ill zanaz.

Nere denbora guziko neke

atsekabe ta penetan,

zure ondora etorriko naiz,

esaten dizut benetan;

aldendu gabe zure ondotik

beñere mundu onetan,

bizitutzeko bizi guzian

Zurekin zeru goietan.