BILBAO ETA FUERUAK,
PAKEARENTZAT

Biribil-bado zer polita dan

Orain Bilbao deitzona

Mundu guzian artu du fama

Merezimenduz duana.

Bi aldiz gerra, bonba eta bala

Bilbao ez zan ikara

Naiz eta jakin elgo zirala

Numanziarrak bezela.

                (Korua)

        Biba gure arbola

        Gora-bedi gora

        Eta maite ez duena

        Ez da Euskalduna

Begoñatik da ikusgarria

Lopez Haroren erria.

Or bai or dago jakinduria

Or Euskaldunen argia.

Orain laurak bat izango gera

Oro beltza eta zuria

Zureganatu laster bear da

Euskalerri guzia.

                (Korua)

Alkar gaitezen anai maiteak

Alkartzea da indarra

Zuri begira daude Arabar

Gipuzkoa ta Nafarra

Bizi pakean laurak batean

Errespetatu arbola

Arrotasunik batere gabe

Euskaldun zarrak bezela.

                (Korua)

O gaztelauak! Arren ez izan

Gorrotorikan gugana

Badakizute gure mendiak

Guztiz pobreak dirala

Baina gu lanak ez gaitu aspertzen

Osasun ona degula

Zorion gera ikusten bada

Loraturikan arbola.

                (Korua)

Gure anaiak ez dira oroitzen

Ibero zarrak zer ziran

Gaztelaukin ziran Navas-en

Gonzalorekin Granadan

Galde bai galde Okendo zer zan

Inglaterran ta Holandan

O, Españaren betiko onra!

Nor ez da oroitzen Trafalgar?

                (Korua)

Ez gerturatu gerra soinuan

Numanzia bigarrenera

Cid-en semeak nai dutenean

betor anaiak bezela.

Gu beti gora zuzen bidean

O bai! Gernika maitera

Gure arbola beltzez jantzia

Makurturik ikustera.

                (Korua)

Ai! Bizi balitz aita maitea

Arrieta Maskarua

Eta arbola bedinkatua

Ikusi lurreratua

Esango luke, Zer da Bizkaia

Galdu ezkero fueroak?

Penagarrizko anima eria

Da gaur Bizkaia gaisoa.

                (Korua)

Jauna begira zure semeak

Il naian bata bestea

Emen iguzu lengo legeak

Izan dezagun pakea

Gerra dakigu dala infernua

Bada anaien artean

Betor gugana zure erreinua

Arbolarekin batean.

                (Korua)

Arbola Santu amoriozkoa

Nolatan erori zera

Zu, euskaldunen konsuelua

Zori oneko argiera

Baina oraindik piztuko zera

Esperantzatan bai gera

Orduan igo lainuetara

Makurtu gabe lurrera.

                        (Uruguay, 1876)