VI

                        Otoitz aundiko zentzu-galtzeaz egindako koplak

Ez-ezagunera egin nun,

ta jakinge geldi nintzan,

jakite oro gainduz.

Enekian nora nintzan,

bañan ara ninduzun,

eta nun nengoen jakiñ ezik

gauz aundi jakin nitun;

ezin dut esan an senti nuna,

jakinge geldi bai nintzan,

jakite oro gainduz.

Pake ta errukizko

jakite betea zenun,

bakartasun beltzean,

bide zutari buruz;

gauz ain ixilla izanik,

totel geldi nintzan,

jakite oro gainduz.

Ain txirika nengoen,

ain txundi ta zurrun,

nere zentzumenetik

erabat besterenduz;

eta nere gogamena

adi-eziñez adidun,

jakite oro gainduz.

Egi-egiz araño dana

beretik piran dagozu;

lendik jakiñ izana

ain zatar dirudizu;

ta jakitez ain geituz doa,

jakinge geldi dalarik,

jakite oro gainduz.

Zenbat gorago egin,

ainbat gutxigo adi nun

gaua argitzen duen

odeia zala illun;

beraz jakitun zana

jakinge geldi oi da,

jakite oro gainduz.

Jakite ez-jakiñ au

ain da ere altsu,

jakitunak aideraziz

ezin dutela gallendu;

euren jakitea eztiteke

adieza aditzera eldu,

jakite oro gainduz.

Jakite goren au ere

ainbateko duzu,

jakite-almenik ezta ura

dezakena burutu;

norbait ezi baledi

ez-jakiña jakiteaz,

joanen beti gainduz.

Ta entzun nai baduzue,

jainkozko Izateaz

gorenik sentitzea da

jakite guzizko au;

aren errukiz baita

adige geldiraztea,

jakite oro gainduz.