ITSU BAINENGOEN!...

Begiko zitzaizkidan guraso ta anaiak

ken zizkidazun Jauna, banaka guziak...

Zauri ta gorde eskua!... Artean biotza

eziñez neurrirazi taupadi zorrotza.

«Jauna, Jauna, niotsan zotiñez itoa,

auxe lurtarrarentzat lan eziñezkoa!

Jauna, Jauna, zergatik onela min nauzu,

zergatik zure eskuak ain latz ni ukitu?...

                Agian Zuk, Jauna,

                —beldur dut esate—

                agian Zuk, Jauna,

                ez, nauzu ai! maite!...»

Zoro ta itsu beltza bai...! Ene! ezpainekien

maitasuna ari zala bereak egiten...

Ezpainekien oro zidazula kendu,

biok genezan elkar bakarrik maitatu!...

                Jauna, barka idazu,

                itsu bainengoan!...

1930

Zeruko Argia 175, 1933ko uztaila, 108.or.