BELENGO ARGI-LOREA

                (Et ecce stella, quam viderant in

                oriente, antecedebat eos...)

            I

Belen-aldeko mendi gallurrak,

ibai-ertzeko zugaitz-ezurrak

    estali ziran elurrez...

Aize durunkor, zatilariak

orru zegiten, jorik erriak

    izoztutako arnasez.

Ekaitzen mende arro dijoa

txabolatxoen amas beroa,

    ke mordo jostalaria...

Ardi motelak gosez orruka,

txabol aurrean jolas oiuka,

    kapusai luzez, artzaia.

Mendi-kolkoan argi gorriak

txinpartaz ziran igotzen,

    ta artzai-mutillen irrintz luzea

aize zakarrak zekarten.

Uso-lumak lez elur-ostoak

    ixil jarien odei-mordoak...

              II

Artzai-mutillak, artzai-mutillak,

gora jasorik zuen makillak,

tontorrik tontor,

        al bezin pizkor,

irrintz alaiez, Belen aldera

«Argi-Lorea» begiztatzera!

Euzki-aldeak argi jario!...

Izpi legunak galtzen zaizkio!...

Orren txuria

        euzki-aldia! ...

Oraindik iñoiz ez ikusia!...

Txingi pollitak laztan damaio!

Agur zeruko goibeltasuna!...

Agur bizitzen uztar astuna!...

Urrun bijoa

        ekaitz-orroa,

indar nastuen zurrunbilloa!!...

Ara biotzen askatasuna!...

Geldi zetorren!... Dirdir zerion!...

Belen otzari laztan zemaion!...

Ale bikaiña!...

        Lore urdiña!...

Txingi aratza!... Osto liraiña!...

Nolaz nik esan zer dagokion?...

Geldi zetorren!... Artzai mutillak,

gora jasorik zuen makillak,

tontorrik-tontor,

        al bezin pizkor,

irrintz alaiez, Belen aldera,

«Argi-Lorea» begiztatzera!!...

              III

Zerbait nai zuen!... Geldiro xamar

zaldun-talde bat ondoren dakar!...

Zerbait nai zuen!...

        Zerbait Belenen!...

Goitik begira zorrotz zebillen

jauregi, etxe, txabola ta abar!...

Zerbait nai zuen!... Uri burutik

kiñuka zegon aspertu ezik!...

Zerbait nai zuen!... Zertara dakar

zaldun-taldea geldiro xamar? ...

Ezin det asma!...

        Berriz...darama!...

Zerbait nai zuen!... Mendi-bularra?...

Nai ote zuen estalpe zarra?...

                IV

Ixildu bitez itzak!... Mututu mingaiña!...

Iñolaz ezin jardun!... Ez naiz, ai!, ni diña!...

Lau orma baldar... Elur-izara!...

(Ene au egi zorrotza!...)

Ezin dezaket!... Ezin dezaket!...

Mitiez lotzen zait biotza!...

Estalpe bazterrean... sendi bat zekusten!

Idi eta astoak arnasez berotzen!...

Aur txiki, eder, jaioberria,

(auzpeztu nadin lenbailen!...)

lasto tartean erdi gordea,

gorriak zegon ikusten!

(Ar zazu, Jesus Ona,

nere eskeintz xamurra;

ezin dizut ukatu

nik emen agurra).

Ume gaxoa!... Lotan zematen

bere begitxo urdiñak.

Abo xabalik!... Zango txikiak

arrosa baten pinpiñak.

Auzpez daude zaldunak,

auzpez Erregiak;

eskeintzen dizkiote

urrezko opariak.

Malko sendo, garratzak

ixil darorzkie;

beren biotz-barrenak

samurtu zaizkie.

Otoi luzea!... Otoi beroa!...

Emendik ezin aldendu!

Maitasunaren irudi bizi

ziñez or dira biurtu!

Izar-Lorea goian begiral...

Orren garbia bere dirdiral...

Irri-par dagi

        lilluragarri!...

Laztan damaio Aur txikiari!

Erri guziak emen balira!...

Belen-aldea, Belen-aldea,

Jesus Aurraren txoko maitea!!

Gorenen zakust!

        Abes dagizut!...

Biotz barrendik zuri damaitzut

esker onezko «Argi-Lorea»!!...

Zeruko Argia 145, 1931ko urtarrila, 3. or.