SARRERA

        Ara emen, euskaldunak, iñolaz ere asko gustatuko zaizuten kondaira edo istori bat. Zuetatik asko juaten zerate Lurdesara eta ez dakizute Lurdesko gertaeren gañian, an aditzen duzutena besterik; bada, gertaera oriek seguru jakin ditzazuten eskribitzen dut istoria au.

        Galdetuko duzute agian, ia zergatik atzerrikoen istoria eskribitzen dudan, Euskal-errikuak utzita; bada, bi arrazoigatik egin dut: Ama Birjiña Lurdeskua gure denboretan oso sonatua delako, eta Berari (uste dudanez) asko zor diodalako. Ez dut bada nik, etxeko gauzetaz aztuta, auzokoetara juatia nai, ez; biño, ez dago gaizki etxeko gauzetaz aztu gabe, beste lekuetan zer gertatzen den ere jakitia.

        Jenderik geiena Irun eta Oiartzun aldetik Lurdesara juaten delako, aiek aietako euskaran eskribitu dut libru au; biño, edozein aldetako euskaran ere erraz entenditu liteke.

        Ez izutu eskriturakin ere; euskaraz eskribitzeko legerik oraindik ez dugu, eta orrengatik bakoitzak bere modura eskribitzen du; biño, nik uste dudanez, au da modurik zuzenena eta arrazoizkoena. Pixka bat irakurri orduko, oituko zera; aurrera bada!