BARBERAREN KOBLAK

Kantore berri xarmant batzu

orai hasten naiz kantatzen,

iñorant denik balin bada

guziek entzun ditzaten:

izar eder bat ba dakizue

jinik ba dela Luzaiden,

eztitasunez betia da eta

guziak ditu xarmatzen;

orai asia da tristatzen.

Jinko Jaunaren probidentzia

ez dea bada aundia,

Irauzketako plaza hortan

holako argi noblia!

Argi eder horrek merezi luke

ederki adoratzia:

oferendatzat emakozue

mirra edo izentsia,

ahal duenak urria.

Barber gazte bat jiten omen da

Españiako aldetik

artizarra horren konsolatzera

erremedioz beterik.

Barber horrek egin ote du

hoin mirakulu aundirik?

Erremedioak eman tu bainan

deus ez omen du oberik:

gaixua utzi du tristerik.

Konseiluño bat ba nuke nik

orai emaiteko zuri,

barber gazte horrenganik

baldin ez bazira eri:

nahi baduzu konserbatu

zeure argi eder ori,

gezurño zonbait erran behauzu

adoratzale orori,

eta ez fida nehori.

Amodiotan den presuna

ez da beti alegera,

plazer bezanbat penetan

pasatzen dixi denbora.

Ni ere halaxe nihabilazu

galdurik neure odola,

mundu ontako plazer guziek

ez bai nirote konsola:

hilik ere ez dut axola.